'Wat is dat nou
voor een
En nog negen
prestaties
van Oran e
Onze keuze: de tien Nederlandse hoogtepunten
4
OLYMPISCHE SPELEN RIO 2016
i
Twee weken prachtige Spelen, twee
weken prachtige sport. Uw verslag
gevers in Rio stelden na veel debat een
nationale en internationale lijst samen van
dé tien olympiërs van 2016.
From Rio with love
WESSEL PENNING
De handbalsters hadden verloren. Tranen
stroomden door de mixed zone. Yvette
Broch, de langste van het stel, gaf me een
slap handje. Ze huilde niet, deed zelfs haar best
een glimlachje te maken.
Hoe is het met je?, vroeg ik.
De lach verdween. „Wat is dat nou voor een
vraag?"
Ik stotterde wat, over medeleven enzo.
„Wat wil je nou dat ik zeg?"
En ik bedoelde het nog zo goed. Ik snapte de pijn
van het verlies. Heb twee weken lang met grote
fascinatie naar de handbalsters gekeken. De lol, de
passie, de verbetenheid, de balcontrole, de schoten
in de kruising, soms verwoestend, soms met een
gave curve. Ja, vaak kende hun spel mindere fases,
waardoor ze in Rio vierde werden en niet eerste.
Toch vond ik hen geweldig en ik hoop nog jaren
van ze te genieten.
Maar nu heb ik dus mot
met Yvette Broch.
Ik bedoelde
het nog zo
goed. Ik
snapte de
pijn van het
verlies
Maxima
Hoog bezoek in het stadion!
Direct struikelden officials
en vrijwilligers zowat over
elkaar heen, de trappen af.
In de kluwen van zenuw
pezen, ontdekte ik een
blonde vent in een oranje
polo: onze koning! Beveili
gers hadden een zacht
handje in zijn rug gezet,
opdat hij zo snel mogelijk op de juiste plek was.
Vlak achter hem: de kroonprinses.
Achterin de optocht liep Maxima, als altijd won
derschoon en stijlvol. Blauwwitte zomerjurk tot
op haar enkels, daaronder sandalen met een
sleehak.
Er was iets.
Maxima hield even stil, liet de stoet aan zich voor
bij gaan. En keek naar wat er achter haar gebeurde.
Ze zocht iets. Even stond er bezorgdheid op haar
gezicht. Daarna de opluchting. Want daar kwamen
ze, de twee andere prinsesjes, haar dochters, groei-
briljantjes van Oranje.
Een grote lach brak door bij onze koningin. Ze was
hen even kwijt geweest, maar had hen weer ge
vonden. Kom maar lekker bij mij, gebaarde ze naar
haar meisjes.
Ik werd daar even heel erg blij van.
WESSEL
PENNING
de meest mondiale sport van alle
maal: hardlopen. Knap!" Maar er
was ook iemand die mopperde dat
Schippers geen persoonlijk record
had gelopen op de Spelen, terwijl
dat eigenlijk wel zo hoort. Aan de
andere kant, hoe mooi is het niet
dat een topsporter zó de pest in
heeft wanneer ze slechts zilver
wint. „Ik vind het prachtig als ie
mand niet tegen zijn verlies kan!"
Dumoulin won slechts zilver op
de tijdrit, niet het gedroomde
goud. Maar gezien zijn polsbles
sure was zijn optreden wel onze
bewondering waard. „Wielrennen
is een grote mondiale sport en aan
de tijdrit deden echt de allerbeste
profs mee."
Het goud van Anna van der Breg-
gen zullen we ook nooit vergeten.
Ja, vanwege de trieste vai van
Annemiek van Vleuten, maar ook
vanwege de zinderende laatste ki
lometer. Ze pokerde, en pokerde.
En won.
De volleybalsters waren ook on
omstreden. Hollands glorie,
noemden we het. We roemden
hun eenheid, hun spelplezier, hun
positieve wedstrijdinstelling,
maar bovenal hun prestatie. Hun
optreden had misschien wel meer
verdiend dan de vierde plek, von-
In de persbus, op de tribune of aan
tafel, we hebben uren en uren ge
debatteerd over deze, op voorhand
al discutabele hitparade. Appels en
peren, u kent het wel. Soms ging
het mis en verzandde onze discus
sie in brutale kroegpraat.
„Campingsporten!", riep een col
lega over windsurfen en zeilen.
„Pretmedaillle", zei een collega
over het BMX-zilver. „Doet me
toch te veel denken aan mijn
neefje op zijn crossfiets."
„Open water zwemmen? Je gooit
er 25 in de zee, na een rondje zijn
er al tien weg!"
„Van die 150 bij het fietsen kunnen
er ook een hoop niets van, hoor!"
Toen greep de juryvoorzitter in.
Serieus nu, dames en heren!
Over Sanne Wevers waren we het
snel eens. Unieke prestatie in een
sport die wereldwijd wordt beoe
fend. Punt!
Dafne Schippers, op zich hetzelfde
verhaal: „Een zilveren medaille op
maandag 22 augustus 2016
GO
t
Vanuit Rio de Janeiro berichtten Rik Speken-
brink en Wessel Penning dagelijks over wat zij
zien, voelen en ruiken op en rond de 28ste
zomerspelen. Vandaag de laatste rubriek:
Wessel Penning over een boze handbalster en
de moederliefde van Maxima.
A Dafne Schippers op weg naar zilver op de
200 meter en een enorme pestbui. fotoafp
A Tom Dumoulin: zilver op de tijdrit tussen
de beste wielerprofs. foto pim ras
De volleybalsters: net geen brons, maar
wel vierde in een grote sport, fotoanp
Dorian van Rijsselberghe: net als in 2012
indrukwekkend oppermachtig, foto pim ras
Sann
Wevers, jij
bent onze
Wessel Penning
Rio de Janeiro
