IOUWEN-DUIVELAND 11
Theo heeft
wel gelijk'
VISSERIJDAGEN OPGESTAPTE VOORZITTER A
Khadaffi werd Theo Ketting genoemd toen
hij was binnengehaald om de Bruse
Visserijdagen te leiden. En met de
gemeente werd hij ook al geen
vriendjes. Maar het evenement staat.
- kom op! En
dat wel niet
kost. Plus al
die preca-
rio. Het is
over. Te-
woordig
on-
denk-
gewoon niet leuk meer."
En dan las Ketting ook nog eens
in de krant dat Concert at Sea vijf
duizend euro subsidie kreeg. „Dus
ik belde de burgemeester en zei:
'Gerard, hoe kun je dat nou doen?'
Zij zetten Schouwen-Duiveland
op de kaart, zei hij. En wij dan?
Sturen wij de mensen soms weg?
Goed, er moest nog wat water
door de Oosterschelde, want toen
moesten we ook ineens een band
hebben met Schouwen-Duiveland
en dat overal roepen, tot in de Li-
belle aan toe. Maar het was gere
geld: ook wij kregen subsidie."
Het kwaad was echter al ge
schied: Ketting was gefrustreerd
en liet dat tijdens de officiële bij
eenkomst voorafgaand aan de vis
serijfeesten, blijken ook. 'Ik heb
een band met Schouwen-Duive
land', zei hij temidden van alle no
tabelen, 'alleen is die regelmatig
lek'. „Het is gewoon niet eerlijk.
Concert at Sea is een commercieel
evenement. Maar wij niet, al vindt
de gemeente van wel. Wij vragen
geen entree. Wij mogen alleen
maar dokken. De gemeente pro
beert gewoon geld aan ons te ver
dienen. De burgemeester wilde
dat ik er als voorzitter op zou toe
zien dat tijdens de visserijdagen
weinig tot geen alcohol wordt ge
bruikt, dat ik daar controleurs
voor zou aanstellen en dat ik leef
tijdsbandjes zou uitdelen. Het
wordt steeds gekker!"
Er mag niet veel meer, merkt
Ketting. „Stunts doen we ook al ja
ren niet meer. We hebben nog
eens van die Oost-Duitsers gehad,
die met auto's over staaldraad re
den. Daar heb- ben ze het
baar. De Flügelparty mocht dit
jaar al niet doorgaan. Onze jeugd
heeft wat boze spandoeken ge
schilderd de laatste jaren. Als we
zo doorgaan, is er straks niets
meer te doen op dit eiland."
Ketting komt van Defensie; die
laat zich niet snel imponeren. Die
stormt gewoon naar het gemeente
huis als hij vindt dat de vergun
ning te lang op zich laat wachten.
„De donderdag erna lag 'ie er.
Maar het zijn wel frustraties."
Toch is Ketting niet om die re
den opgestapt. „Ik ben bijna 66,
het is gewoon tijd dat de jongeren
het gaan doen. Het evenement
moet ook niet oubollig worden. Al
hoefje daar geen tradities voor
weg te gooien. De sokkenboer die
hier al 25 jaar op de braderie staat,
heeft sokken die hij alleen op Bru
verkoopt. Nergens anders."
Maar wie moet het gaan doen?
„Dat is de vraag. Het moet iemand
zijn met een gladde rug. Iemand
die de gemeente kan doen inzien
dat ze haar vrijwilligers moet koes
teren en dat als je wil dat dit ei
land opvalt, je daar iets voor
over moet hebben. Mis
schien kan mijn opvol
ger het systeem ver
anderen. Het is
mij niet ge
lukt."
Burgemeester Rabelink is op
vakantie, maar wethouder
Wout van den Berg is er nog.
„Ik ken Theo natuurlijk goed
van toen ik nog in de mossels
zat. Hij heeft de Bruse Visse
rijdagen opgebouwd tot een
fantastisch evenement. Dank
zij zijn doorzettingsvermo
gen, maar ook door zijn kriti
sche houding. Zo wist hij sup
port en middelen los te krij
gen. Theo's kritiek op de ge
meente is bekend. Hij heeft
gelijk als hij zegt dat er
steeds minder mag en dat er
steeds meer regels zijn. En
dat er daardoor misschien or
ganisaties de brui aan geven,
hoe jammer we dat ook vin
den. Maar dat wij proberen te
verdienen aan evenementen
is niet waar. Wij kunnen de
regels niet veranderen. De
hoogte van leges ook niet.
Die zijn al heel bescheiden.
Deze tijd vraagt om creativi
teit bij organisaties."
trad, zat er 1500 euro in kas. Toen
ik wegging bijna dertig mille.
Mijn vrouw zegt altijd: als jij er
gens over nadenkt, dan zie je ge
lijk hoe het moet. Als ik het niet
toevalig al goed zou hebben, was
ik iets voor mezelf begonnen."
Ook het bestuur van de visserij
feesten blijft achter met een aar
dig spaarpotje, al is het de vraag
of daar nog wat in blijft zitten. In
vijftien jaar is er veel veranderd.
„We zijn op een punt gekomen
dat wet- en regelgeving ons 12.000
Dus ik belde de
burgemeester en zei:
Gerard, hoe kun je
dat nou doen?
euro kost. Twaalf-dui-zend euro!
En dan klinkt er nog geen noot
muziek. Al die regels, je wordt er
gewoon helemaal gek van. Die par-
keerkaarten, dat snap ik. We heb
ben het één keer geprobeerd zon
der en dat werd een ramp. Maar al
die vragen die ze stellen als je een
vergunning aanvraagt voor vuur
werk, alle risico's waarmee
we reke-
houden
wat
Voorzitters komen,
voorzitters gaan. Bij
de wisseling van de
wacht worden wat
boeketjes uitgedeeld,
handjes geschud en men gaat
weer over tot de orde van de dag.
Behalve in Bru. Toen Theo Ket
ting daar vorige maand afscheid
nam als voorzitter van de visserij
feesten, liep het halve dorp uit.
Mossels weren opzij geschoven
om Ketting een ferme schouder
klop te geven, de muziekvereni
ging bracht een aubade en tegen
het ochtendgloren werd hij letter
lijk het café uitgezongen.
Hij moest op vakantie om bij te
komen van zoveel gebloos. „Toen
ik een jaar of zeventien geleden
hoorde van de financiële proble
men bij de organisatie, en in een
dronken bui had beloofd ze op te
lossen, ging ik kijken hoe het zat.
Ik zag één horeca-ondernemer
met een feesttent, waar die goud
geld mee binnenhaalde. Toen riep
ik ze allemaal bij elkaar: wij wil
len een percentage van jullie om
zet. Dat weigerden ze. Furieus wa
ren ze. Prima, dan huren we zelf
wel een tent. Ze waren hier ge
woon veel te goed. Zelfde met de
braderie, die niets aan de feesten
afdroeg. Gelukkig gingen die er
wel in mee. Zo heb ik de club fi
nancieel gezond gemaakt."
Niet alleen die van de visserij
feesten. Ketting was ook voorzit
ter van het Rode Kruis. „Toen ik
daar aan-
zaterdag 20 augustus 2016
'Gék word je van die regels!'
hipr nii HÓg
Miss Visserij 2016: rechts Mirja Olree, achter haar haar voorgan
ger Erika Schot en daarachter Theo Ketting, foto dirk-jan gjeltema
Wendy Wagenmakers
—Theo Ketting
Bruinisse
