met Jan
14 NI
Opkomen voor de kwetsbaren,
dat is Lutz Jacobi ten voeten uit.
Ze knokte voor schaapherders,
asielzoekers, vuurtorenwachters.
En voor gehandicapten op het strand.
Het bos, de
weilanden,
de zee, het zijn
allemaal mijn
kameraden
Net terug uit Tosca
ne vervoegt de ge
bruinde Lutz Jaco-
bi (6o) zich op het
noordelijk haven
hoofd van Scheve-
ningen. Vanuit
Friesland stapte ze in de auto voor
een goed gesprek en wat grote vis
sen. „Dit is de zee op zijn mooist, ste
vige golven, mooie kleuren... Het
lijkt hier wel Zuid-Frankrijk!"
Het PvdA-Kamerlid is de 34 gra
den nog niet ontwend; ze krijgt van
haar medewerkster Sandra een jack
aangereikt. Het is hartje zomer, mid
den op de dag, we naderen doodtij.
Ongunstige omstandigheden voor
vangst. Maar met Jacobi wordt er een
vette tong uit het zeewater getrok
ken, 39 centimeter lang. Dikker dan
bij haar eigen vishandel.
Lutz wijst naar het strand van
Scheveningen, waar het betonnen
pad ligt dat ze enkele jaren geleden
officieel heeft geopend. Gehandicap
ten kunnen daardoor makkelijker bij
de vloedlijn komen. Dat is Jacobi ten
voeten uit.
De authentieke Friezin komt op
voor de kwetsbaren en alles wat in
de verdrukking komt. Ze figureert
zelden in de schijnwerpers. Jacobi
zorgde ervoor dat de vuurtorenwach
ters op de Waddeneilanden nog be
staan. Ze knokt voor het behoud van
schaapherders. Maar ze is ook de laat
ste reddingsboei voor asielzoekers,
die veertien jaar in Nederland zijn
en dreigen te worden uitgezet. Als
die dan mogen blijven door haar in
spanningen en haar brieven aan de
staatssecretaris, dan is ze 'best trots,
ja*.
„Het is het makkelijkst te combine
ren met alles wat ik in de kast heb
hangen. Dat is ook zwart. Ha! Het
is gemakkelijk en het kleedt mooi
af. Misschien is het eentonig. Soms
koop ik iets blauws of roods, dan
heb ik het één keer aan en dan
hangt het tussen het zwart. Mijn
voorkeur heeft ook wel wat met de
hippe kledingstijl uit de jaren 60 te
maken."
„Ik leef wel naar de tien geboden, dat
is een prachtig mooie levenscode. Of
je van de kerk bent of niet; ik kan
het iedereen aanbevelen. Blijf met je
tengels van andermans spullen, wat
u niet wilt dat u geschiedt, doe dat
ook een ander niet. Gelovig.ik heb
wel een groot kosmisch besef, ben
heel erg een natuurmens. Het bos,
het water, de weilanden, de zee, de
ruigte ervan, het zijn allemaal kame
raden van me. Ik realiseer me dat ik
deel ben van een heel groot geheel.
Er is wel iets bovenaards, maar ik
ben niet zo van de kerk, van de orga
nisatie. Wel van de beleving. Ik ver
taal het zo dat ik knok voor de na
tuur, die moet zo blijven."
„Van de boerderij. Als ik van school
kwam, was meteen de vraag: wil je
nog even ploegen of iets naar achte
ren rijden, de schapen van het land
halen? Altijd wat te doen. En ik heb
fanatiek landelijk gekorfbald. Mijn
rol was die van de vechter. Ik ben
niet lang, maar heb wel lange ar
men."
„Ik had in 2006 de dag na de verkie
zingen mijn eerste bijeenkomst als
nieuw Kamerlid. De fractievergade
ring begon meteen met geouwehoer
over de verkiezingsuitslagen. Ik stak
na een kwartier mijn hand op: 'Ik
weet niet hoe het jullie vergaat, maar
ik ken hier niemand. Volgens mij is
het hartstikke belangrijk dat we een
beetje vrienden worden. Dan heb
ben we ook geestelijk een betere uit
wisseling. Zullen we ons voorstel
len?'
„Nou, ik werd aangekeken of ik
achterlijk was. Wat mij opviel in
Den Haag is dat mensen sociaal op
merkelijk met elkaar omgaan. Men-
zaterdag 20 augustus 2016
Jan Hoedeman gaat deze zomer elke week vissen met een politicus,
en praat met hem of haar over het leven en de politiek
'Er moet in
ons land weer
warmte
komen'
Jan Hoedeman
U bent het enige Kamerlid dat altijd
in het zwart is gekleed. Waarom?
-
^«jsaSilÉlÉPiPK
V-
Bent u gelovig?
U bent een onvermoeibare doordou
wer. Waar komt dat vandaan?
Hoe ongelukkig was u als
beginnend Kamerlid?
