WIM HOFMAN
Caltrain
Composities afgewisseld
met salonachtige muziek
RedBall in Antwerpen
10 ZEELAND
Met de trein reizen is een
goede manier om herin
neringen op te rakelen.
De Caltrain van San Jose naar San
Francisco is een imposant voer
tuig dat bijna voortdurend alarme
rende geluiden voortbrengt die
me doen denken aan de composi
tie Different Trains van de compo
nist Steve Reich, die dit jaar tach
tig wordt.
Waarom ik tijdens zo'n comfor
tabele reis opeens aan iets minder
prettigs uit het verleden dacht, is
me een raadsel.
Misschien kwam het door het
felle zonlicht buiten, maar ik
dacht opeens aan het mondelinge
examen geschiedenis aan het eind
van mijn middelbare school. Het
werd afgenomen door de leraar ge
schiedenis, Van Pelt. Een man die
graag zijn eruditie liet blijken en
het nodige van mij wist. Hij had
het ooit tijdens een les over Koek
koek. Niemand die Koekkoek ken
de. „Ook jij niet?", vroeg Van Pelt
aan mij. „En je komt nog wel uit
Zeeland! Koekkoek, de grootste
Nederlandse landschapsschilder
uit de negentiende eeuw!" Hij
wist dat ik me met schilderen be
zighield.
De negentiende eeuw dus. Ik
wist wel iets van de negentiende
eeuw, maar ik was een selectieve
leerling. Zo wist ik meer van Schu
bert dan van Von Metternich en
ik vond schilderijen van Cézanne
boeiender dan de Frans-Pruisi
sche oorlog. Ja, ik wist iets over Ot
to von Bismarck te zeggen; ik ken
de de woorden Blitzkrieg en
Reichdeputationshauptschluss en
de term Triple Entente.
Van jaartallen had ik echter wei
nig kaas gegeten. Dat bleek wel
akelig scherp bij het examen. Van
Pelt schudde voortdurend het
hoofd en ik kreeg het erg warm
en dat kwam niet alleen door de
julizon die hard naar binnen
scheen. Ik kreeg een vier en ik
denk dat Van Pelt mild was. Hij
kende vast en zeker het punt dat
ik voor mijn schriftelijk had ge
haald. Maar achterafheb ik geen
spijt van mijn voorkeuren en ik
vind Schubert nu zeker duizend
maal interessanter dan Metter
nich en ik heb aan Monet en Cé
zanne meer gehad dan aan het
Blut und Eisen van Otto von Bis
marck en aan de ballon waarmee
Gambetta ooit Parijs ontvluchtte.
De trein was inmiddels al voor
bij San Mateo en bij Burlingame
(Burlingame! This is Burlingame!)
We naderden San Francisco. Een
stad die vooral snel groot gewor
den is door de Goldrush, en tja,
die was in de negentiende eeuw...
ANTWERPEN Het rondreizende
RedBall Project is vanaf vandaag
tien dagen te zien in Antwerpen.
RedBall is een installatie van de
Amerikaanse kunstenaar Kurt
Perschke die wereldwijd al in tien
tallen steden was te zien. Met Red
Ball, een enorme rode bal in het
straatbeeld, wil hij de bewoners
anders laten kijken naar de plek
waar ze wonen en/of werken.
De bal van Perschke is in het ka
der van de Zomer van Antwerpen
vanaf vandaag elke dag op een an
dere plek in de stad te vinden, te
beginnen bij het Centraal Station.
Violist Floris Willem
speelt op een Vuillau-
me-instrument. Hij
is pas 23 jaar en
vormt met pianist
Pierre Feraux (1979) een stevig
duo. Het samenspel is goed. De
pianist neemt initiatief op het ge
bied van nuances en dynamiek
en de violist volgt feilloos.
Het duo speelde voor een goed
gevulde Grote Kerk in Groede.
Opmerkelijk: er waren meer dan
tien jeugdige toehoorders aanwe
zig. De volgorde van het aange
kondigde programma was veran
derd en daardoor kwam de afwis
seling van twee composities van
grootmeesters met salonachtige
muziekstukken beter uit.
Bijna doof
Beethoven schreef Sonate in c
opus 30 no. 2 in de periode dat hij
bijna doof was. Het werk kent
energieke momenten en smarte
lijke passages. Het allegro con
brio vol contrasten werd stevig
vertolkt en het adagio cantabile
als een groot lied met een verha
lende lijn. De pianist speelde soe
pel en ondersteunde en stimu
leerde. De begeleiding van rollen
de loopjes onder de smachtende
melodie van de viool was overtui
gend. De sforzato's in het scherzo
werden krachtig gespeeld door
de violist. Deze onderstreepte
het dynamische karakter van de
finale.
Opmerkelijk: er
waren meer dan
tien jeugdige
toehoorders
aanwezig
Fritz Kreisler was de laatste vio
list in de traditie van Paganini.
Hij is vooral bekend geworden,
omdat hij vele cadensen van
vioolconcerten uitgeschreven
heeft. Zijn bekendste composi
ties zijn drie salonstukjes uit
1905: de Alt-Wiener Tanzweisen
LiebesfreudLiebesleid en Schön
Rosmarin). De Weense sfeer werd
goed opgeroepen. Sentiment en
virtuositeit gooiden hoge ogen in
de interpretatie.
Na de pauze toonde Floris Wil
lem dat hij een veelbelovende vio
list is die het nog ver zal brengen.
Hij speelde de Chaconne uit de Par
tita 2 in d van Bach. Hij schreef
dit vijfdelige werk tussen 1717 en
1720 en het laatste deel, de Chacon
ne, zou een soort 'tombeau'
(eerbetoon/herdenking) zijn
voor zijn eerste vrouw Maria Bar
bara. Yehudi Menuhin vond dit
werk 'De grootste structuur voor
vioolsolo ooit geschreven'. Wil
lem onderstreepte de specifieke
eigenschappen: krachtige struc
tuur, emotie en nuances. Krachti
ge streken en mooie affecten, jam
mer dat het instrument soms
wat scherp klonk in de hoge to
nen.
Het was een forse overgang na
Bach, maar Introduction Rondo
Capriccioso van Saint-Saëns werd
wel heel knap en soepel gespeeld.
Het stuk is geschreven voor de
vioolvirtuoos Pablo de Sarasate
en alle technische foefjes zoals
trillers, pizzicato, glijdende loop
jes en spelen op dubbele snaren
zitten er dan ook in. Het werd vir
tuoos gebracht, net als de uitsmij
ter Polonaise in D van Wieniaws-
ki.
de VEERSE
18 UNIEKE WATERWONINGEN
DIRECT AAN HET VEERSE MEER
vrijdag 19 augustus 2016
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Jeanette Vergouwen
Recensie
Zomeravondconcerten
aan Zee
Werken van Bach tot Kreisler.
Door Floris Willem (viool) en Pierre
Feraux (piano). Gehoord op 17 au
gustus in de Grote Kerk in Groede.
aerssens partners
INFO VERKOOP: TEL. 0118 413 920
