Ifc
10 NI
Vijf jaar nadat een hevige
storm een drama veroorzaakte op
het Belgische festival Pukkelpop kan
Susan Bults (25) eindelijk praten over
haar ervaringen.
Dit blijft bij je,
ik heb het op
mijn eigen
manier verwerkt
Het gegil, de tota
le paniek, een
meisje dat
schijnbaar le
venloos onder
een tentcon
structie ligt. De
beelden laten de 25-jarige Susan
Bults uit Lemelerveld niet meer
los.
Het is vandaag exact vijfjaar ge
leden dat een fatale storm een ra
vage aanrichtte op Pukkelpop in
het Belgische Hasselt. Vijf men
sen kwamen om en tienduizen
den bezoekers van het festival, dat
dit weekend weer plaatsvindt,
doorstonden een drama.
Nog ziet ze de lucht groen wor
den en de bliksem zijn weg zoe
ken. „We dachten nog, we laten
ons niet gek maken. Maar het ging
zo snel",vertelt ze. Steeds meer
mensen drommen samen voor
een plekje in de tent, waar de
Overijsselse op dat moment
schuilt. Haar vriendin Tirsa, klein
van stuk, wordt verdrukt, met
haar gezicht in rugzakken. „Ze
kreeg bijna geen lucht meer. Ik
kon nog net haar arm pakken om
haar uit de tent te trekken."
Na de grootste bui stappen ze sa
men naar buiten. „Het was hartstik
ke warm. Ik had verbrande schou
ders, waar hagelstenen zo groot als
kastanjes op stuiterden. Het werd
ineens donker en mistig. Overal lie
pen mensen met één schoen."
Kaartenhuis
De meeste slachtoffers vallen als
een van de grote tenten als een
kaartenhuis in elkaar zakt. Susan
ziet het voor haar ogen gebeuren.
„Er lag zoveel water op de tenten
dat de palen als luciferstokjes bra
ken. Eén meisje kreeg een dakcon
structie op zich. Ze lag er niet flo
rissant bij, zeg maar, levenloos
naar mijn idee. Vreselijk, ze was
16, hooguit 17 jaar."
Hoe het met het meisje afgelo
pen is, weet Susan niet. „Onze
vriendengroep kwam er goed van
af en ik kon mijn ouders bereiken
om te zeggen dat ik oké was voor
de verbinding weer werd verbro
ken." Ze vervolgt: „Het ene mo
ment denk je: yeah, het festival
gaat beginnen. Het andere mo
ment word je 's ochtends wakker
in een drijfnatte tent, op een ver
der weggevaagd campingterrein
en hoor je op de campingradio dat
het festival niet doorgaat en dat er
vijf doden zijn gevallen. De achter
gelaten tenten bezorgden me kip
penvel. Zouden die mensen...?"
Susan gaat naar huis en komt da
genlang haar bed niet uit. „Aan de
ene kant denk je: stel je niet aan.
Maar er waren wel vijf doden. De
festivalsfeer was ver te zoeken.
Mijn geld was al uit mijn tent ge
jat en mijn telefoon verdronken.
Achteraf wilde ik dat dat het enige
en ergste was wat er dat festival
was gebeurd."
Susan sluit zich af voor alles wat
met de ramp op Pukkelpop te ma
ken heeft. Ze wil er niks over ho
ren. Maar elke keer als de wind op
steekt denkt ze: shit, daar gaan we
weer. „Op een barbecue met veel
mensen raakte ik in paniek."
Als ze het liedje End Credits van
Chase Status hoort, breekt ze.
„Ik ben nu, vijfjaar later, juist gaan
zoeken naar filmpjes, foto's en ver
halen. Ik kwam een rouwkaart te
gen van een meisje met mijn ge
boortedatum. Dat is zo bizar om te
zien."
Elk jaar staat ze op deze dag stil
bij het meisje dat onder de tent
constructie lag. Of bij het stelletje
waarmee ze de dag ervoor nog
had gesproken toen ze haar spul
len naar een kampeerplek dichter
bij het festival verplaatste. Ze stier
ven in eikaars armen. „Ik wou dat
ze met ons meeverhuisd waren."
Of ze denkt aan de andere
slachtoffers, iedereen die erbij
was of thuis in spanning wachtte
op goed nieuws. „Voor mijn ge
voel heb ik er echt lang over ge
daan om het te verwerken. Ik
deed een opleiding Evenementen
organisatie, dat wilde ik echt niet
meer. Ik heb uiteindelijk wel mijn
diploma gehaald, maar voor nu is
het even goed zo. Ik moet er niet
aan denken dat ik een evenement
zou organiseren en dit gebeurt."
Verwijten
De organisatie van Pukkelpop ver
wijt ze niets. „Ik weet dat zij door
bezoekers zijn aangeklaagd, maar
dat heeft geen nut. Zij hebben dit
ook niet gewild. Je gaat er niet van
uit dat dit gebeurt. Het hele dorp
was ook kapot. Hoewel bewoners
de daken van hun schuren of hui
zen zagen vliegen, vingen ze wel
festivalgangers op en lieten ze hen
douchen of bellen."
Susan gaat zondag naar een op
treden van haar favoriete band,
Good Charlotte, die vijfjaar gele
den ook op Pukkelpop zou spelen
en waar ze zo naar had uitgeke
ken. „Dat ik er nu vrede mee heb,
klinkt raar. Het voelt alsof de cir
kel rond is. Dit blijft je bij, ik heb
het redelijk bewust meegemaakt
en op mijn eigen manier ver
werkt. Ik heb het afgesloten, voor
nu. Ik ga niet zeggen voor altijd."
vrijdag 19 augustus 2016
Susan Bults was
op Pukkelpop toen
daar vijf doden vielen
door noodweer.
FOTO VINCENT JANNINK
Ik zie nog dat meisje onder
die tentconstructie liggen'
Simone van Zwienen
Lemelerveld
Susan Bults,
festivalbezoeker
