8 NI
De laatste vier Nederlandse veteranen
van het 'Dutch 320 squadron' die tijdens
D-day bommen gooiden op Normandië,
maken een bijzondere reis. Voor het eerst
keren ze terug naar het vliegveld waar ze
begonnen aan de bevrijding van Europa.
OORLOGSVETERANEN HISTORISCHE REIS A
De Duitsers wisten wanneer
we kwamen. Wat ze hadden,
werd op ons afgevuurd
donderdag 18 augustus 2016
aar staat Eduard
Jacob dan. 18
jaar oud. Strak
in het gelid.
Oog in oog met
de hoogste gene
raal van de geal
lieerden, Dwight D. Eisenhower.
„Wat doet die bruine jongen
hier?" klinkt het. Elet is april 1944
als de opperbevelhebber een flits-
bezoek brengt aan 'zijn' mannen
op het vliegveld van Dunsfold.
Jacob is net in Engeland aangeko
men na een lange bootreis uit
toen nog Nederlands-Indië. Vrij
willig meldt hij zich aan bij het
320 squadron van de marine. Vast
beraden om Europa te verlossen
van nazi-Duitsland. Eisenhower
wil weten hoe het met de familie
van Jacob is. De jonge soldaat
heeft werkelijk geen idee. „You'll
soon be home", klinkt het vol goe
de moed uit de mond van Eisenho
wer. Het flitsbezoek maakt diepe
indruk. Eisenhower laat zien dat ie
dereen er toe doet. Van vlieger tot
vliegtuigmaker, zoals Jacob. De
oorlogsveteraan mag dan oud wor
den - hij is nu 92 - en zich op zijn
kamer in veteranenhuis Bronbeek
in Arnhem niet alles meer herinne
ren. Maar dit historische bezoek
kan hij zich nog heel goed voor de
geest halen. „Ik had het nooit ver
wacht dat hij daar zou komen.
Maar wist ook dat er hierdoor wel
iets bijzonders stond te gebeuren."
Nog geen twee maanden later
stijgen vanaf Dunsfold de eerste
B-25 Mitchell bommenwerpers op.
D-Day is aangebroken. Jacob zal
van dit grootse offensief tijdens de
Tweede Wereldoorlog niet veel
mee krijgen. Hij sleutelt vooral in
de hangars aan kapotte vliegtui
gen.
Verschrikkelijk
Dat het verschrikkelijk is aan de
overkant van het Kanaal ervaart
zijn dienstmakker Edward
Hoenson. Hij is een van de twee
bemanningsleden van het 320
squadron die nog in leven is. Hij
maakt vanaf dit vliegveld talloze
vluchten. Vanuit zijn woonplaats
Seattle vertelt hij hoe hij de grana
ten links en rechts hoort ontplof
fen als ze de kust van Normandië
naderen. Kogels tikken tegen de
beplating van de B-25 Mitchell. Als
ze ongeschonden door het sper
vuur komen, dreigt altijd het ge
vaar van Duitse jachtvliegers die
hen uit de lucht proberen te schie
ten. „We vlogen met daglicht dus
de Duitsers wisten precies wan
neer we kwamen. Alles wat ze had
den werd op ons afgevuurd. Wij
zijn toen tijdens één vlucht ook
een paar keer geraakt. De boord
schutter was gewond en we moes
ten een noodlanding maken. Het
Edward Hoenson
Raymond Boere
Arnhem
Terug naar
het vliegveld
waar D-day
voor hen begon
r|fcA>U,i
Eisenhower praat met Eduard Jacob (4e van rechts).
Edward Hoenson (2e van rechts) voor de B25 Mitchell bommenwerper.
Eduard Jacob (rechts) bij de
B25 Mitchell bommenwerper.
