Anniek van den Brand
13
'Middel tegen radicalisme en terrorisme'
De ene na de
andere Franse
badplaats komt
met een
boerkiniverbod:
moslima's mogen
niet meer met alles
bedekkende kleding
het strand op.
PW:
'Ook hier
verbod
op de
boerkini'
Guo had
in de MH17
gezeten,
samen
met zijn
vader en
moeder
Sinds de kinderen
naar de middelbare
school gaan, leg ik de
weg van huis naar de
basisschool zelden
meer af. Maar onlangs fietste ik
er weer. Het zonlicht viel in gro
te spatten door de bladeren van
de platanen. O ja, dacht ik, zo
valt hier het licht.
Ik kwam langs de poort van
een hofje, een poort zo breed als
een straat, en ik herinnerde me
ineens hoe Theo daaronder van
daan kwam: een te grote man op
een te kleine fiets, met achterop
zijn zoontje.
Destijds zag ik hem bijna dage
lijks. We zeiden elkaar goede
morgen, verder niets. Dat deden
we zeven jaar aan een stuk. Zijn
terughoudendheid had iets aan
genaams.
Theo's zoon Guo zat op school
bij onze kinderen, in hetzelfde
jaar als onze dochter. Ik weet
nog hoe Guo's gezicht eruitzag
als ik de kinderen tegen zessen
uit de gymzaal van de naschool
se opvang probeerde te plukken:
net zo bruisend, levendig en be
zweet als dat van onze zoon.
Twee jaar geleden, toen we net
terug waren van vakantie, fiets
te ik met onze dochter van huis
naar het schoolplein. We wisten
dat Theo en Guo niet door de
poort zouden komen, en toch ke
ken we allebei naar rechts. Alsof
alles weer kon worden zoals het
was als wij gewoon zouden
doen wat we altijd deden.
Guo had in de MH17 gezeten,
samen met zijn vader en moe
der. In de krant hadden we
de foto gezien, waarop ze
op Schiphol met z'n drie
ën lachend zwaaiden
naar de camera - open,
vrolijk, op hun gemak,
leek het. We begrepen
dat Guo geadopteerd
was uit China, en dat
Theo docent was, dat diens moe
der in Brabant woonde, en dat
ook zijn vrouw lesgaf.
Dingen die we nooit hadden
geweten, niet hadden hoeven we
ten ook.
Nu was bij een bankje op het
schoolplein een altaartje ge
bouwd voor Guo. De begeleiders
van de naschoolse hadden er
kaarsjes en vazen met bloemen
neergezet, en kinderen hadden
daar knutselwerken en tekenin
gen bij gelegd.
We gingen zitten. Soms kwa
men er mensen kijken die ik
niet kende van het schoolplein.
„We zijn ook al bij hun huis ge
weest, dat is daar verderop, in
een hofje. Hier naar links en dan
de derde weg weer linksaf', zei
den ze tegen elkaar.
Wat raar, zei dochter. „Het
lijkt net of die mensen Guo hele
maal niet kennen."
In een plastic doos vond doch
ter een groot schrift met pen
nen. Ze zette zich op het bankje
en begon aan een brief voor
Guo. Af en toe vroeg ze of iets
wel of niet gepast was om te
schrijven. „Je mag alles schrij
ven", zei ik. „Maar ik kende hem
ook helemaal niet zo goed", zei
ze na een minuut of tien. Ze had
haar pen in de aanslag om alles
weer door te krassen.
„Ik denk niet dat hij dat erg
vindt", zei ik.
„Dan maak ik ook nog een te
kening", zei ze.
Vrouwen liggen topless te
zonnen, terwijl de golfjes
van zee op het strand
slaan. Gespierde mannen
paraderen in zwembroek
met gebronsd bovenlijf als trotse pau
wen over de boulevard. Bloot is overal
te zien in badplaats Le Touquet Paris
Plages, in Noord-Frankrijk, maar alles
bedekkende kleding: nee.
„Nee, we hebben nog geen boerkini
gezien hier", beaamt burgemeester
Daniel Fasquelle. „Maar ik wil niet dat
mijn mensen met lege handen staan
als het straks wel gebeurt."
Dus daarom nam de rechtse burge
meester alvast het besluit: een verbod
op boerkini's op het strand. Voor het
geval dat. „We kunnen dit soort praktij
ken niet toestaan op ons strand. Een
boerkiniverbod is ons middel tegen ra
dicalisme en terrorisme."
Op het strand zelf wordt laconiek ge
reageerd. Steun voor de burgemeester
is er nauwelijks. „Als het niet zo triest
zou zijn, zou ik er om lachen", zegt
Claude Amadini die op een bankje aan
het strand zit.
„Laat die vrouwen toch doen wat ze
willen. Het stoort toch niemand?", zegt
zijn echtgenote Anne. „Als je zoiets
gaat verbieden, duw je moslims juist in
een hoek. En dat is toch precies wat we
niet willen?"
Claude: „Waarom zou je bang zijn
voor een badpak dat lijkt op een surf-
pak? Met een verbod maak je mensen
juist pas echt bang. Je maakt ze zelfs
bang voor alle moslims."
'Belachelijk besluit'
Vorige week besloot Cannes er als eer
ste toe en daarna voegde zich elke dag
wel een badplaats bij de groep. De bur
gemeesters vrezen voor de openbare or
de. Strandbezoekers zouden - met de
recente terreuraanslagen in het achter
hoofd - kunnen schrikken als ze een
vrouw in een boerkini zien. Op Corsica
kwam het tot vechtpartijen toen toeris
ten vrouwen filmden die in boerkini
de zee ingingen.
„Het is een belachelijk besluit", rea
geerde het rechtse gemeenteraadslid
Juliette Bernard. Ze denkt dat de
burgemeester de angst voor moslimex
tremisme misbruikt voor electorale
doeleinden. „Het enige dat de burge-
De PVV voelt er
wel voor om de
boerkini te verbie
den op de Neder
landse stranden.
Het Haagse raads
lid Karen Ger-
brands liet dat gis
teren weten. De
PVV lijkt alleen te
staan in de roep
om een boerkini-
verbanning.
Bij de coalitiepar
tijen in de Tweede
Kamer gaan de
handen er niet
voor op elkaar.
„Wij vinden juist
dat iedereen op
het strand vooral
moet dragen wat
hij zelf wil dra
gen", laat een
VVD-woordvoer-
ster weten. „Dat
wil dus ook zeg
gen dat een bikini
dus óók moet kun
nen."
meester hoopt te winnen, zijn de stem
men van kiezers."
Volgend jaar worden in Frankrijk pre
sidentsverkiezingen gehouden. In veel
peilingen gaat het extreemrechtse Front
National aan kop. De partij profiteert
volop van de politieke spanningen
sinds de aanslagen door moslimextre
misten.
Politieke boodschap
Gisteren schaarde de socialistische pre
mier Manuel Valls zich achter de burge
meesters die de boerkini, 'een gevaar
voor de openbare orde' noemen. „Ik be
grijp het wel", zei Valls. „De boerkini is
geen nieuwe badmode, het is de verta
ling van een politieke boodschap die ge
richt is tegen onze maatschappij." Hij
noemde het badpak een kledingstuk
dat niet meer van deze tijd is en dat
symbool staat voor vrouwenonderdruk
king.
„Nou, het maakt mij wel bang", zegt
Marie Dunglas die in Le Touquet Paris
Plages op het strand ligt. „Als ik een
boerkini zou zien, zou ik toch ongerust
worden. Je weet niet wat er onder die
badpakken zit of wat die vrouwen wil
len. Dat heb ik ook bij die mannen met
baarden."
Recht tegenover haar liggen een
Fransman en zijn Frans-Algerijnse
vrouw. Zij draagt alles bedekkende kle
ren en een hoofddoek. „Maar geen boer-
ka hoor!" zegt ze lachend. „Maar ik heb
ook geen moeite met de boerka. Ik kom
uit Algerije. Daar was geen vrijheid. En
Franrijk, dat is toch het land van de vrij
heid? Dat dacht ik toen ik hier kwam.
Laat die vrouwen met boerkini's toch.
Iemand met een boerka of boerkini gaat
echt niet meteen een aanslag plegen,
hoor."
donderdag 18 augustus 2016
Poort
Boerkini-angst
in Frankrijk
Frank Renout
Le Touquet Paris Plages
a Op steeds meer Franse stranden is het dragen van een boer
kini verboden, foto afp
