BBQ
s>
Tijd voor grote stukken
vlees op de barbecue
5
ZEELAND 15
r
MARGOT
een aardige schotel. Hoewel nog roze van bin
nen zet het vlees de kaakspieren aan het werk.
Sommige stukken mogen malser. Misschien
een eend met veel vlieguren, grappen we. De
bijgeleverde baquette, met een kuipje roombo
ter, hebben we wel eens knapperig beleefd.
Zijn de hoofdgerechten in orde?
De 'huisgemarineerde' kipsaté is een no-brai-
ner. De kip is boterzacht, de satésaus (een em
mertje van de groothandel?) is pittig zonder
het gehemelte te verschroeien. Het bedje van
broccoli, bloemkool en courgette is lekker beet
gaar. Dat geldt ook voor de halve wortel die er
over heen is gedrapeerd. Mijn tafeldame krijgt
er ook twee schaaltjes bij, een met kroepoek
en een met atjar (zoetzure groenten, voorna
melijk witte kool en wortel). Gewoon een keu
rig terrasgerecht.
Minder lovend zijn we over de op de huid ge
bakken zeebaars, die wordt opgediend met
mierzoete wortelcrème en een nogal zure pa-
prika-tabascosaus die de vissmaak totaal wegs
peelt. Die saus vloekt met de twee stukken
baarsfilet, die ook nog eens te ver gegaard zijn.
Je ziet het meteen, want de huid is op diverse
punten gescheurd. Weinig balans, matig uitge
voerd. Daar kan het schaaltje friet weinig aan
veranderen.
Nog een dessert dan?
De brownies zijn op, dus proeven we maar de
appeltaart met vanilleijs. Hij lijkt ingekocht,
maar het is op zich een sappig stukje gebak.
Leggen ze nog een beetje je in de watten bij
Club Zuiderduin?
Aanvankelijk wel, maar na het hoofdgerecht
scheren de bedienende adolescenten een uur
lang voorbij zonder te vragen of we nog iets
blieven. Na een sigaar, een sanitaire stop en
vijf Whatsapp-conversaties klampen we een
jongmens aan. We bestellen appeltaart en vra
gen meteen de rekening, anders zien we straks
de zon nog in het water zakken. Loungen ne
men ze hier vandaag nogal letterlijk.
BEOORDELING
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs/kwaliteit
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
Van de week kocht ik marshmallows.
Van die witte, mierzoete, zachte bol
letjes. Ik kon de verleiding niet weer
staan. Ik had bedacht dat ik zou gaan bar
becuen en ineens kreeg ik daar zin in.
Jarenlang was ik bij de padvinderij in
Goes en bij ieder kampvuur wat we maak
ten, en dat waren er best veel, hoorden ze.
Aan een satéprikker of aan een takje ges
piest. En als we op kamp gingen en ons
eten bereidden op een tafelvuur, kwamen
daar als dessert ook nog biscuitjes bij waar
tussen je de warme marshmallows op at.
Hoewel we hier ook vaak de maaltijd mee
begonnen, omdat het veel te lang duurde
voordat de aardappelen gaar waren.
Nog steeds vind ik dit super lekker, al
koop ik ze niet vaak, ook omdat ik niet zo
vaak barbecue. Ooit in de warme zomer
van 1976 gingen we met ons gezin thuis
barbecuen. Op een gegeven moment za
gen we mijn vader door de tuin hinken en
met een doek tegen zijn been slaan. Wij
vonden dat toen nog grappig. Maar al
gauw bleek dat bij het aanmaken van de
barbecue, zijn onderbeen ernstig verbrand
was. Weken lag hij thuis met menthol-
zwachtels om zijn been. Het feestelijke ge
voel van te gaan barbecuen was toen wel
verdwenen.
Daarom had ik jarenlang een elektrische
barbecue. Niet iets om de marshmallows
op te roosteren. Maar nu in de vakantie ga
ik het toch weer eens proberen; barbecuen
met houtskool en briketten. De Mannen
houden van vlees, dus dat komt wel goed.
En ik zie mijn kans met de marshmallows.
En misschien wel een paar biscuitjes.
Jarenlang was ik bij de padvinderij in Goes en
bij ieder kampvuur wat we maakten, en dat
waren er best veel, hoorden marshmallows
TERNEUZEN Het barbecue
seizoen is in volle gang. En
was barbecuen lang iets met
spiesjes, worstjes en een kip
kluifje, tegenwoordig is barbe
cuen serious business. Grote
stukken vlees die soms wel
zes tot acht uur op de barbe
cue moeten. Fanatieke barbe-
cuers doen het low en slow;
ze besteden veel aandacht en
tijd aan het garen van het
vlees.
Tom de Boeye, keurslager
uit Terneuzen, merkt dat de
vraag naar grote stukken
vlees toeneemt. Hij verkoopt
uitsluitend Zeeuws vlees.
Ook veel dry-aged vlees wat
is gerijpt en daardoor een in
tense smaak krijgt. Zijn var
kensvlees komt van het duroc
varken uit Lamswaarde. Zijn
runderen grazen in de natuur
gebieden van Het Zeeuws
Landschap en zijn 100% schar
relvlees.
„Werd er vroeger alleen
maar gebarbecued zonder
deksel, op hoog vuur en snel,
nu is langzaam de trend",
weet De Boeye. „Een gewone
barbecue heeft maar twee
standen: te hard of te zacht.
De barbecues die nu op de
markt zijn hebben een deksel
en een temperatuur regelaar.
Daarmee kun je grote stuk
ken vlees bereiden zoals cöte
de boeuf, short ribs en bij
voorbeeld pulled pork. Som
mige grillmasters zetten zelfs
hun wekker 's nachts om de
barbecue aan te steken", zegt
hij lachend.
Dat hoeft voor dit recept
niet. Neem een cöte de boeuf
van minstens 750 gram en
wrijf het vlees in met zout en
peper. Grill het vlees kort aan
beide kanten boven de hete
kolen. Laat de cöte daarna ga
ren tot ongeveer 65 graden
door het indirect te grillen.
Een vleestemperatuurmeter
en een barbecue met een dek
sel zijn hierbij wel nodig.
zaterdag 13 augustus 2016
MUIi
menu
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
i
Keurslager Tom de Boeye merkt dat de vraag naar grote
stukken vlees toeneemt, foto ronald den dekker
