21
tackelt Maart je de kapitein: of ze
straks even mag sturen. „Geregeld!"
meldt ze tevreden, terwijl ze met
haar mobieltje op een selfiestick de
ene na de andere foto maakt. En pas
sant bestelt ze bitterballen, om die op
aanraden van Atie weer af te bestel
len; eerst maar eens uitvaren.
Maart je woont in Kortgene en
werkt sinds januari bij De Kaai. Ze
tekent 'zentangles': intrigerende,
bijna hypnotiserende patronen.
Maartje: „Ik heb een laag IQ, maar
daar heb ik geen last van. Snap ik iets
niet, dan zeg ik dat gewoon. Ik ben
gelukkig. Dan is zo'n getal toch niet
belangrijk?"
Vorig jaar woonde ze nog in
Zeeuws-Vlaanderen, maar haar moe
der haalde haar daar weg. „Ze sjoe
melden met mijn pgb. Ik had een
poes en haar eten, kattenbakkorrels
en bezoekjes aan de dierenarts be
taalde ik zelf. Maar de leiding deed
alsof zij alles betaalde. En de vergoe
ding hielden ze zelf. De poes mocht
niet mee, dat vond ik erg."
Mossel- en oesterkotters varen ons
tegemoet. Dromerig kijkt Els uit over
het rimpelloze water. „Let maar op,
morgen tekent ze al die boten", zegt
Cor. Els tekent ook graag bomen, in
allerlei kleuren, fluistert ze. Els houdt
van dieren. En van haar zuurstokroze
EVEN VOORSTELLEN
slippers en horloge. „En weet je wat
ze heel goed kan?" zegt Maartje.
„Pannenkoeken bakken, met kaas."
Cor begeleidt Els en haar collega's
vooral op technisch gebied. „De crea
tiviteit van de kunstenaars kan vrije
lijk stromen. Deze mensen zijn volle
dig zichzelf; ze vragen zich niet af of
hun werk esthetisch verantwoord is.
Hun puurheid en onbewuste zelfver
trouwen ontroeren me zeer." Atie is
het roerend met Cor eens. „Gêne die
normaalbegaafde mensen vaak erva
ren, is hen vreemd."
De zon breekt door en Daniëlla zet
haar zonnebril maar eens op. Wat
doet ze bij De Kaai? „Tekenen." Hoe
vaak? „Elke dag." Hoe voelt dat?
„Blij." Heeft ze vaker gevaren? „Nee."
En? „Leuk!" We zijn een half uurtje
onderweg: tijd voor chips. Maartje
slaat gedecideerd af: „Van chips word
je dik, dus nee, dank je."
Ha, daar is de kapitein. Of Maartje
even wil sturen. Maartje schiet de
stuurhut in om trots het roer ter
hand te nemen. De overige opvaren
den - een buslading senioren - wil
nu ook sturen. Na een dik halfuur
vindt de kapitein het welletjes. En de
bestemming is in zicht: een zand
plaat vol mollige zeehonden. „Kijk
nou eens!" roept Atie. „Jaaaaaa!"
juicht Daniëlla. Zo'n veertig zeehon
den liggen in de zomerzon. Ze lijken
gewend aan pottenkijkers; we varen
tot vlak bij de zandplaat, maar de
dieren geven geen krimp. Onze 100
pop-gasten genieten, turend door
hun verrekijkers. „Die rossige is
leuk", lacht Atie. „En kijk, een baby!"
„Jaaaaaa!" roept Daniëlla klappend.
Als we uitgekeken zijn, wendt de
kapitein de steven richting Yerseke.
Van zeehonden spotten krijg je trek.
Het is tijd voor friet met bitterballen
en limonade. „Mag ik een biertje?"
vraagt Maartje. Dat mag.
Serveerster Mireille wil van
Maartje weten of ze heeft genoten.
„Ik wel", straalt ze. „Jij ook?" Mireille
knikt. „Snap ik", zegt Maartje. „Die
leuke zeehonden zie jij iedere dag!"
Het bonnetje
..€100
woensdag 10 augustus 2016
Pl
Spanning op de
Oosterschelde:
wie ziet als eerste
een zeehond?
FOTO JOHAN VAN DER HEIJDEN
zeehonden zie jij dagelijks
Cor van Gils (67)
uit Goes, kunste
naar en vrijwilliger
bij De Kaai
Atie Verburg (67)
uit Heinkenszand,
taalvrijwilliger
Maartje Schijndel
(29) uit Kortgene,
kunstenaar
Els de Ruijter
(54) uit 's-Graven-
polder, kunste
naar
Daniëlla Waal
(47) uit Kruinin-
gen, kunstenaar
Rondvaartboot:
5 x €14,50 min 10%
groepskortingcrk ,c
Chips, friet™,
naise, bitterballen,
frisdrank, één biertje
00 f00i€34,75
Totaal..
