Dat gaot toch 'n kêêr kekaoid aflöopen
't
10 ZEELAND
De kleine huisjes of 'tiny houses' beginnen ook in België aan een opmars
Louis De Keyser is pas 18 jaar oud.
Eén ding weet hij heel zeker: hij wil
niet tot zijn pensioen vastzitten
aan een hypotheek. Zijn 'tiny house'
biedt wat dat betreft uitkomst.
Dat wilde ik niet. Voor mij was
een huisje van zestien vierkante
meter voldoende."
In Nederland wordt al op ver
schillende plekken met de kleine
huisjes geëxperimenteerd. In Bel
gië staat het concept nog in de kin
derschoenen, maar interesse is er
volop. Vorige week hield De Key-
ser een open dag. Er kwamen
ruim vijfhonderd mensen op af.
De vraag is wel: waarom zou je
kleiner willen wonen? „Om finan
ciële redenen. Maar ook vanuit
een bepaald bewustzijn. We kun
nen geen grote huizen blijven bou
wen. Het heeft een enorme ecolo
gische impact op de wereld waar
in wij leven. Maar het is ook niet
voor iedereen een middel om te
wonen. Sommigen gebruiken het
als vakantieverblijf of kantoor in
de tuin."
Het gesprek met Louis De Key-
ser vindt plaats in het tiny house
dat hij vorige week in een tuin in
Zuiderburen
Maldegem heeft geplaatst. Alles
zit erin. Een zithoek, een loft als
slaapruimte, een volledige keuken
inclusief oven en magnetron, een
kledingkast en een badkamer met
douche en toilet. Alles op twintig
vierkante meter. Kosten: 35.000
euro inclusief btw, exclusief
(ver)plaatsingskosten. Vanaf vol
gende maand wordt dit het onder
komen van een vluchteling met
een verblijfstatus.
Louis De Keyser: „De tiny houses
zijn ideaal om iemand voorlopig
in op te vangen. Van hieruit kan
iemand een kans maken op de ar
beidsmarkt en later ook op de re
guliere huurmarkt. We moeten
die mensen helpen."
Meer info: tinyhouseprojects.org
Het concept is overgewaaid
uit de Verenigde Staten.
Vandaar de Engelse naam,
tiny houses. Oftewel kleine huisjes.
Meestal van hout gemaakt. Ze
zien er zó popperig en schattig
uit, dat je de oorspronkelijke aan
leiding voor het concept bijna zou
vergeten. Toen in Amerika de hui
zencrisis inzette, werd voor veel
burgers een reguliere woning on
betaalbaar. De tiny houses boden
een alternatief. Ze zijn klein, ze
ker. Maar je hebt wel een dak bo
ven je hoofd voor nog geen fractie
van de kosten van een gewoon
huis. Bovendien, de kleine huisjes
zijn verplaatsbaar. Kan ook han
dig zijn...
Inmiddels hebben de huisjes al
lang niet meer de status van een
uit armoede geboren woonalterna-
tief. „Iedereen heeft zo zijn eigen
redenen om een tiny house aan te
schaffen", zegt de 18-jarige Louis
de Keyser. Enkele jaren geleden
zag hij de huisjes voor het eerst in
de Verenigde Staten. Inmiddels
heeft hij zijn eigen bedrijf bij
Gent, waar hij de huisjes ont
werpt, bouwt en verkoopt. „Toen
ik terugkwam uit Amerika, ben ik
meteen zelf een huisje gaan bou
wen. De aanleiding voor mij was
dat ik mensen leningen zag aan
gaan voor twintig of dertig jaar.
Terwijl ze nog maar eind twintig
zijn. Dat vind ik jammer, omdat
het een enorme invloed heeft op
de rest van hun leven. Het bepaalt
welke baan ze kiezen en het be
paalt ook het geluk in hun leven.
Is druk op de wegt. Vee cara
vans, maor ook vee gewone
I auto's mee nogal wat pakka
ge boven op udder dek. De mêêste
kommen uut Duitsland. „Allemao
nao de kust," zegt de buurvrouwe,
„die riejen allemao nao de kust om
udder verkantie deu te briengen."
Me staon op 't ènde in de straote
mee 'n goed zicht op de rotonde en
de wegt nao de kust. 't Was
afgelööpen zaoterdag, een wissel
dag. 't Is nao goed dat de nieuwe
wegt d'r ligt, dienk 'k bie m'n ei
gen, want vroeger dan was 't glad
onmogelijk om 'iere over te steken.
Dan stoeng je makkelijk 'n menuut
of vuuve te wachten. Dao was gêên
beginnen an. Da was ook zó in
Schóóndieke, as de bóót in Bresjes
afliep. Dan kon je daor in 't durp
ook glad nie oversteken. Mao da's
mee dien nieuwen wegt veel verbe
terd.
Binst an me dao in de straote nao
al die auto's staon te kieken die
langzaom langst de rotonde udder
eigen krommen, schiet d'r een
joeng katje uut de groene connife-
ren over de wegt naor ons toe. Rap,
as 'n klein duveltje. Even laoter
steekt ie z'n kopje boven de geele
Engelse theerozen, asof tie willen
zeggen: „Pak me dan as je me kan
kriegen."
Een auto kom langzaom ange-
reejen. De chauffer ei bliekbaor ook
schik in 't taferêêltje dat z'n eigen
afspeelt in onze stille durpsstraote.
Die lacht en draoit 't raompje nao
beneejen. „Mao da kan nogal ee,"
zegt ie en lachend riejt ie stapvoets
veder, de bocht om richtieng roton
de.
Wasbeurte
't Joenge katje vermaokt z'n eigen
noe geweldig, want boven de rozen
vliegen d'r 'n paor biejen die de kat
te proberen uut te daogen. Dan 's
Streektaal
nao lienks, dan wee nao rechts en
die stomme katte laot z'n eigen
maor zot maoken. Die spriengt nao
rechts, lienks en recht nao boven,
maor 't is allemao mis. Dan lööpt
die mee z'n stèèrt tussen z'n
pöóten in de richtieng an de
chrysanten en legt z'n eigen neer.
'Noe gaot ie z'n eigen wassen,"
zegt de buurvrouwe en warèntig,
dao begint ie. Die legt z'n eigen op
z'n rik, steekt z'n pöóten in de
lucht en rolt wat heen en weer.
Dan gaot z'n rechter voorpootje
nao z'n snuute. Die lekt d'r 's an.
Dan begint d'n eigenlijke wasbeur
te. „Êêst z'n kop. Kiek mao."
'n Vrouwe mee opgestoken 'aor
kom langzaom op de fiets ange-
reejen. Ze draogt 'n vee te grööte
zonnebril. „Da docht ik wel", zegt
ze, binst as ze afstapt. „Die lööpt
mee iederéén mee. Die is van
schuin tegenover ons."
Het poesje komt naor 'eur
toegelööpen. Ze pakt het bêêstje op
en vrieft over z'n rik, z'n kop en
kriebelt 'n kêêr an z'n keele. Ze ver
telt dat ie vorige weeke ook was
weggelööpen. „Die gaot zö makke
lijk op stap ee," zegt ze tegen ons.
'En 'iere, mee al dat verkêêr. Dat
gaot toch 'n kêêr kekaoid aflöopen."
Ze pakt 't het zwarte kaotertje op
d'r andere èrm, praot d'r nog wat te
gen en dan pakt ze d'r fiets en riejt
ze de straote uut. D'r zonnebrille ai
ded nog maor op. Naor d'andere
kant van 't durp, want dao weunt
ze. Het wöör wee stille in de strao
te. In de vèrte riejen d'auto's achter
mekaore naor udder verkantiestek-
je. Zö noe en dan scheurt 'r een mo
tor over de rotonde.
„Me gaon nog wat doen," zeg 'k
naor 'n poosje tegen de buurvrou
we die mee studie nao al die auto's
bluuf staon te kieken. „Volgende
weeke komt toch ommerst de groe
ne container."
dinsdag 9 augustus 2016
In de rubriek Zuiderburen
werpen we wekelijks een
blik over de Belgische
grens en zoeken we
bijzondere mensen met
bijzondere verhalen.
Een paar vierkante meter is genoeg
Peter van den Assem
Exterieur van het tiny house in Maldegem. fotos ronald den dekker
Louis De Keyser in het tiny house dat hij vorige week in Maldegem heeft geplaatst. Een slaapruimte,
kledingkast, een volledige keuken en een badkamer met douche en toilet op twintig vierkante meter.
In deze rubriek be
lichten we wekelijks
een Zeeuws dialect.
Deze keer een ver
haal van Rinus Wil-
lemsen in het
Zeeuws-Vlaams.
Beluister de gespro
ken rubriek op
pzc.nl/
streektaal.
