üi*
12 NI
i Nieuwe columnist geeft niet alleen haar mening, maar laat haar leven zien
Interview Na haar zwangerschapsverlof staat
Nynke de Jong (31) te trappelen om aan te treden
als columnist van deze krant. Vanaf morgen neemt
de journalist de plaats in van Pauline Bijster.
Natuurlijk kun
je elke dag op
je bek gaan,
maar het levert
veel meer
moois op om
een publieke
functie te
hebben
Toen Nynke de Jong de fo
to's bekeek van een lijk
zak naast een pop op de
koude straat in Nice, zag
ze het als kersverse moe
der haarscherp voor zich. Hoe al die
gezinnen daar langs de kant stonden,
wachtend op het vuurwerk, de kin
deren met plakvingers van het ijsje
dat ze net hadden gegeten.
Over een paar jaar kan zij daar ook
staan, met haar aanstaande man
- kortgeleden stelde hij dé vraag - en
haar dochtertje Janne. Misschien wel
als doelwitten. „Doordat ik nu moe
der ben, kan ik me het beter voorstel
len. Maar het is niet zo dat het moe
derschap me zo veranderd heeft, dat
ik overal om moet janken." Goed, er
was die uitzondering tijdens de her
haling van de finale van The Great
British Bake Off, het equivalent van
Heel Holland Bakt, waar de sympa
thieke Nadiya won en een lieve
speech gaf. „Maar mijn scherpte ben
ik niet kwijt."
Jeukende handen
Gelukkig maar, want die heeft ze no
dig. Als columniste, wielrenexpert,
maar ook als tv-persoonlijkheid bij
programma's als Pauw en De Slimste
Mens - als bijna-winnaar hoopt ze
nog steeds op een herkansing. Tij
dens haar zwangerschapsverlof heeft
De Jong alle tijd gehad om munitie
te verzamelen voor de krant. Er was
die aanslag in Nice, waar ze niet over
schreef. De Brexit voltrok zich ter
wijl ze niet werkte. Net als de scheur
in het imago van presidentskandi
daat Donald Trump.
„Ik ben heel actief met het nieuws
bezig en wil de lezer daar graag in
meenemen." Wanneer haar handen
werkelijk jeukten? Toen Trump de
ouders van een dode soldaat beledig
de, nadat zij hem onder handen na
men. „Eerder vernederde hij anderen
al, maar nu lijkt het of hij te ver is ge
gaan. Ik ben zo benieuwd of er spra
ke is van een echte kentering. We kij
ken natuurlijk naar wat in Amerika
gebeurt alsof het een freak show is,
maar het gaat wel om de belangrijk
ste baan van de wereld."
Toch belooft ze dat de lezer niet al
leen haar mening, maar ook Nynke
zelf beter zal leren kennen. „Er zijn
anderen die veel beter dan ik bijvoor
beeld een keiharde economische ana
lyse kunnen geven. Dat is niet mijn
stijl." Sterker: haar kracht ligt juist in
de mix. Bij de Leeuwarder Courant, in
de provincie waar ze werd geboren,
merkte ze toen ze vertrok pas hoe
dat werd gewaardeerd. „Toen lieten
lezers me weten dat ze het zouden
missen, om met me mee te leven.
Dat merkte ik thuis achter de laptop
niet."
Daar in Friesland, in een dorpje on
der de rook van Sneek, werd de basis
gelegd voor de vrouw die ze nu is. Ze
groeide er op met drie broers en in
totaal pakweg 250 dorpsgenoten en
draagt dat warme verleden overal
met zich mee. „Als ik moe, emotio
neel of dronken ben, dan spreek ik
Fries. Die taal ligt zo dicht bij me.
Nu onze dochter er is, zing ik voor
haar in het Fries, de taal waarin vroe
ger ook voor mij werd gezongen. Een
Nederlands liedje voelt onnatuur
lijk."
Fietsliefde
Tussen de broers en haar vader
kwam als vanzelf ook de liefde voor
de sport. Ruud Gullit was De Jongs
jeugdheld. Op zondagavond zat ze
met het bord op schoot, klaar om
sport te kijken. Nynkes grote liefde?
Wielrennen. Op het zadel ontmoette
ze haar man. Als ze een writer's block
heeft, pakt ze de fiets. Niet voor
niets is De Jong hoofdredacteur van
het tijdschrift Pedala voor vrouwelij
ke wielrenfanaten en becommentari
eert ze de sport.
De wind door haar haar, door haar
hersenen: op het stalen ros komt al
les samen. Nu iets minder dan vroe
ger misschien: „Mijn conditie is niet
meer wat het voor de bevalling was,
maar het was heerlijk om weer te
fietsen. Buiten beleef je alles veel in
tenser. En je kunt 150 kilometer lang
slap ouwehoeren, of diepgaande ge
sprekken voeren." Daarom wil De
Jong zo snel mogelijk weer aanhaken
bij haar fietsclub, die traditiege
trouw vertrekt vanaf seksshop Miran
da XXL in haar nieuwe thuisbasis,
Utrecht.
De Jong is eigenlijk domweg geluk
kig, moet ze concluderen. „Vroeger
stelde ik mezelf als doel een roman
te schrijven, maar ik merkte dat ik
me daar zo op blindstaarde dat ik ver
gat welk leuk werk ik op dat mo
ment allemaal al deed. Toen ik dat
losliet, voorkwam ik dat elke dag een
opmars werd naar wat ooit nog zou
moeten komen."
Vanaf dat moment kreeg haar car
rière als vanzelf een boost, kwam er
ruimte voor zoveel anders. Pas nog,
stond ze in het theater, tijdens de
voorstelling LULverhalen. Totaal
nieuw, doodeng in het begin, maar
tegelijkertijd leerzaam. Naast haar
werk als schrijver is De Jong ook
steeds vaker op tv te zien, zo ook in
De Wereld Draait Door.
Klagen tv-producenten wel over
het weinige aantal vrouwen dat wil
komen, zij vreest het spotlicht niet.
„Natuurlijk kun je elke dag op je bek
gaan, maar het levert veel meer
moois op om een publieke functie te
hebben."
Zoals die plek van de columnist in
de krant. De plek waarnaar De Jong
de afgelopen maanden, terwijl Pauli
ne Bijster de honneurs waarnam, zo
uitkeek. „Een enorme eer, om dat
drie keer per week te mogen doen. Ik
sta te trappelen."
dinsdag 9 augustus 2016
'Als ik moe, emotioneel of
dronken ben, spreek ik Fries'
Carla van der Wal
Rotterdam
'4,s VK v
Nynke de Jong.
FOTO SHODY OAREMAN
