'Flora
heeft
zintuig'
Ift
23
PAARDENSPORT JUMPIN' DE WEEL
Ruiter herpakt
zich voor eigen
publiek na val en
gaat er met de
hoofdprijs
vandoor.
Op de indrukwekende accommoda
tie in Nisse bleek de eerste omloop
van het nationaal 1.30m klassiek
niet te versmaden. Van de tachtig
deelnemers hielden zestien combi
naties het strafblad schoon. Als eer
ste starter in de barrage stuurde
Jan-Willem Schaap de merrie Don-
dola in 38,43 seconden over de ze
ven obstakels. Het venijn zat in de
staart. Wil Schellekens uit Esbeek
vloog met de merrie Bellarosa als
een raket in 35,51 seconden over het
parkoers en zette daarmee Van de
Plasse flink onder druk.
Ik heb veel paarden
gereden, maar nooit
zo'n compleet paard
als deze merrie.
De mosselhandelaar uit Kruinin-
gen liet zich niet van zijn stuk
brengen en reed een fenomenale
barragerit. In hoog tempo stuurde
hij de met veel vermogen van de
bodem ketsende en met speels ge
mak de hindernissen verslindende
vosmerrie Delta Mossel Flora de
L'Imperem in 35,39 seconden naar
de overwinning. „Flora is een paard
met enorm veel vermogen, wil
graag naar voren en geen fout ma
ken. Ze kan gewoon een parkoers
lezen. Een zesde zintuig. Daardoor
is ze ook zo makkelijk te rijden. Ik
heb al veel paarden gereden, maar
nog nooit zo'n compleet paard als
deze merrie. Ze heeft geen minpun
ten", vertelde Van de Plasse.
Jil Buijze beantwoordde in het
nationaal klassiek 1.40m aan de
hooggespannen verwachtingen
van zijn in Nisse in groten getale
aanwezige aanhang. In een bloed
stollende rit sprongen de stilist uit
Baarland en zijn vosmerrie Venus
naar de overwinning (32,72). Met
winst in de troostfinale klasse Z
droeg Yenca Sips haar steentje bij
aan de voor de Zeeuwen succesvol
verlopen vijftiende editie. De ama
zone uit Terneuzen vloog op de
rug van de ontketende merrie Are
na's Easy Going in de supersnelle
tijd van 62,32 seconden over het par
koers. Yvonne Jakobsen uit Seroos-
kerke eindigde met de merrie For
Ami op de tweede stek (69,02 se
conden).
Nisse
Een flinke knal
klinkt. Het overvolle
terras bij Jumpin'
De Weel veert op en
een groepje EHBO'
ers snelt de ring in.
Daar ligt Jil Buijze op het zand,
kermend van de pijn. Met een har
de smak is hij op de grond terecht
gekomen, nadat zijn vosmerrie Ve
nus tegen een hindernis is opge
botst. Zijn bezorgde familie en
vrienden buigen zich over de
springruiter heen. Het huilen
staat hem nader dan het lachen.
Twee uur later vecht Buijze op
nieuw tegen de tranen. Deze keer
van blijdschap. Waar hij door de
val kansloos leek voor de eindzege
van het paardensportevenement
en het even onzeker was of hij wel
kon opstappen in de grote finale,
leidt hij zijn paard Exclusive Lady
in een zinderende wedstrijd naar
de eindzege. En dat ook nog eens
voor eigen publiek.
„Dit voelt wel heel speciaal", rea
geert hij als alle drukte om hem
heen wat is afgenomen. „Ondanks
die val had ik een goed gevoel
voordat ik de ring in ging. Maar na
tuurlijk ging ik er niet vanuit dat
ik zou winnen. Ik had ook nog de
nodige last van mijn been en
schouders en twijfelde zelfs even
of ik nog wel moest opstappen. Bij
de EHBO hadden ze ook gezegd
dat ik geen risico moest nemen."
Toch treedt hij aan in de win-
ninground, waarin de 25 beste rui
ters, geselecteerd uit de drie hoog
ste klassen (1.30m, 1.35m en
1.40m), met elkaar strijden om de
eindzege. Toch waagt hij het erop.
„Het was alles of niets", legt hij
zijn keuze om te rijden uit. „Op
die manier ben ik de wedstrijd
ook ingegaan. Het deelnemersveld
was zó sterk, je moet wel risico ne-
het spel. Bij de editie van vijf jaar
geleden, de tiende, was er voor
het eerst één te verdienen. En ik
ben nu dus de tweede die daar in
slaagt."
Het was alles of
niets. Op die manier
ben ik de wedstrijd
ook ingegaan.
Een meevaller, gezien zijn geha
vende been: door de hoofdprijs
hoeft Buijze niet lopend naar huis.
„Daarom komt het ook nog eens
erg goed uit", grapt hij. Maar ook
wanneer er geen auto op het spel
had gestaan, hoefde de Baarlander
zich waarschijnlijk geen zorgen te
maken om zijn terugreis. Door
zijn zege is hij namelijk even de
koning van Nisse en wordt hij op
handen gedragen. Letterlijk.
men om er met de eindzege van
door te gaan. En ik wilde me ook
revancheren voor die val."
Vooral door snelheid te maken
op de rechte stukken in het moei
lijke parkoers en door de bochten
scherp aan te snijden, onder
scheidt Buijze zich. Met een voor
sprong van slechts 41 honderdsten
laat hij nummer twee Ellen Zwij-
nenberg achter zich. „Het was
echt billenknijpen, ik durfde bijna
niet naar de andere tijden te luiste
ren tijdens het uitrijden."
Maar als zijn
laatste concur
rent er op de
voorlaatste
hindernis een balk afrijdt en het
gejuich losbarst, weet hij genoeg.
„Toen werd ik écht emotioneel.
Op deze manier winnen bij de ma
nege waar ik al vanaf mijn zeven
de rijd, is heel speciaal. Zo'n zeven
tig procent van de toeschouwers
ken ik. Iedereen leefde heel erg
mee. Toen ik viel, maar vooral
toen duidelijk werd dat ik won."
Zijn overwinning levert hem zelfs
nóg een smakkerd op, in de siervij-
ver op het parkoers. „Dat hoort er
bij", zegt hij lachend.
Lach
Veel reden om die lach te onder
drukken, heeft hij ook niet. Naast
een karrenvracht aan felicitatiezoe-
nen levert de overwinning Buijze
namelijk ook nog eens een nieu
we auto op. Een luxere pleister
voor het bloeden, is er eigenlijk
niet. „Die kon ik wel gebruiken",
zegt de ruiter dankbaar. „Met
mijn eigen auto had ik nog wel
even doorgekund, maar een nieu
we is natuurlijk nooit weg. Boven
dien: zo vaak staat er geen auto op
maandag 8 augustus 2016
Jil Buijze krijgt auto
voor het bloeden
Christiaan van de Plasse uit Krui-
ningen schreef zaterdag op Jum-
pin' De Weel met de vosmerrie
Delta Mossel Flora de L'lmpe-
rem het nationaal 1.30m klas
siek op zijn naam. Jil Buijze uit
Baarland eiste in combinatie
met de vosmerrie Venus de ze
ge in het nationaal klassiek
1.40/1.50m op.
Lucien Roelandt
Nisse
—Christiaan van de Plasse
Daniel Vervelde
Vooral door snelheid te maken op de rechte stukken en door de bochten scherp aan te snijden, on
derscheidde Jil Buijze zich gisteren in de finale van Jumpin' De Weel. fotosjohan van der heijden
—Jil Buijze
