LIEFDEVOLLE HERINNERING 19 Auto's waren de passie van Björn van Loon. Hij werd automonteur en had een groot talent voor zijn autosport: driften. Hoe ironisch dat hij op zijn 21ste om het leven kwam bij een auto-ongeluk. Aan de Hontenissestraat tussen Hulst en Terhole herinnert het keurig bij gehouden bermmonu ment aan het verschrik kelijke ongeluk wat Björn van Loon op 1 mei 2013 het leven kostte. Zijn vader Mark ziet het als zijn taak de gedenkplek te onderhouden. Hij maait er het gras, verzorgt de bloe men die er nog vaak worden achter gelaten en poetst de dubbele uitlaat die het monumentje siert tot die blinkt. Wat kan hij meer doen? Het is therapie. Het was immers Mark zelf die zijn zoon levensgevaarlijk ge wond aantrof na het ongeluk. Een bi zarre samenloop van omstandighe den veranderde het leven van het ge zin Van Loon voorgoed. Björn is het eerste kind en de eni ge zoon van Mark (54) en Marijke (50) van Loon. Samen met de zussen Hannemijne (22) en Anaïs (13) wo nen ze nu in Terhole. In huis wordt de herinnering aan Björn levendig gehouden. In de appelblauw- zeegroen geverfde keuken is een klein stukje van een wand onbeschil derd gelaten. Erop te zien zijn de meetstreepjes van de gezinsleden. Björn was duidelijk de langste. In de kast zijn door zijn beste vriend gemaakte urn, persoonlijke spulletjes en een map vol foto's van de fotogenieke Björn. Hij was zonder twijfel een knappe verschijning. Ma rijke: „Hij zat heerlijk in zijn vel en straalde dat ook uit. Hij was geen meeloper, je kon hem uittekenen op klompen en in zwarte kleding. Iets anders droeg hij niet. Nou ja, hij is een paar keer in een kilt naar school gegaan. Zijn zussen hadden er een gekregen op vakantie in Schotland. En hij wilde er ook een. En droeg die ook. Maakte hem niks uit. Pas toen een aantal jongens van zijn school hem gingen na-apen, belandde de kilt in de kast. Toen was het niet meer origineel." En dan zijn haar. Björn wilde het lang en dat mocht van Marijke op één voorwaarde: „Dat hij het wel zou verzorgen, want an ders zou ik het persoonlijk afknip pen. Even wilde hij er dreadlocks in. Maar toen hij van de kapster begreep dat, als hij de locks beu was, zijn haar gemillimeterd zou moeten wor den, zag hij daar toch maar vanaf." Autootjes, vanaf hij in de luiers zat, was Björn gek op alles met wiel tjes eronder. Want dat kon allemaal uit- en terug in elkaar en het ging hard. Marijke: „Toen hij ongeveer twaalf was, wilde hij van die tijd schriften hebben waar elke keer een onderdeeltje van een bouwpakket bij zat. Zo sleutelde hij op afstand be stuurbare autootjes in elkaar. Trots als een pauw was hij op het resul taat. Björn was een pientere leerling, op school verklaarden ze ons voor gek dat we hem naar het vmbo lie ten gaan, maar hij wilde per se auto- techniek gaan studeren." Hij kreeg uiteindelijk zijn droombaan bij auto bedrijf Wisse in Terneuzen waar hij monteur was. Daar haalde hij zijn di ploma voor eerste automonteur en mocht gaan studeren voor apk-keur- meester. In zijn vrije tijd was het ook een en al auto. Sinds hij voor school een werkstuk maakte over de driftsport, werd dat zijn passie. Niet zo vreemd, in de driftsport draait alles om de techniek, zowel de expertise van de coureur als de techniek van de auto. In deze uit Japan overgewaaide sport, wordt de auto opzettelijk in overstuur gebracht en zo worden de bochten dwars genomen. Een sport voor wie houdt van rook, snelheid, behendigheid, techniek en veel pk's. In de loods van zijn vader in Hulst, sleutelde hij aan zijn tot driftwagen omgebouwde BMW en hij kwam uit in de NI Drift Series. Marijke: „Ik vond het eerlijk gezegd altijd maar een rare sport, maar Björn vond het Onze Björn zat heerlijk in zijn vel en straalde dat ook uit Je kon hem uittekenen op klompen en in zwarte kleding. Iets anders droeg hij niet heerlijk. Wel vond hij het sleutelen aan zijn auto leuker dan het rijden en de winst. De auto elke keer een beetje beter maken, daar ging het om. Als hij een wedstrijd had, gin gen we mee." Björn werd door zijn vrienden en collega's geroemd om zijn stuur manskunsten en de controle die hij had over zijn auto. Daarom is het voor Mark en Marijke onbegrijpelijk hoe Björn uiteindelijk aan zijn eind kwam; door een dom auto-ongeluk, slechts enkele kilometers van huis. Die woensdagavond wilde Björn in de loods nog aan zijn driftauto sleutelen. Mark moest ook die kant op en vroeg of Björn wilde meerij den op de motor, maar dat sloeg Björn af aangezien hij nog onderde len mee wilde nemen naar de loods. Daarom nam hij zijn auto, een Peu- geootje. Björn vertrok, een paar mi nuten later gevolgd door Mark. Een maal bij de rotonde vlak voor Hulst zag Mark dat er een ongeval was ge beurd op de Hontenissestraat er naast. Dat zijn eigen zoon betrokken was bij dat ongeval, zag hij in eerste instantie niet, omdat Bjorns auto op de zij lag, met de onderkant naar de rotonde gericht. Mark is verkeersre gelaar, zette zijn motor aan de kant en begon het verkeer te regelen. Wel vroeg hij zich af waar Björn kon zijn, want die had een EHBO-diploma en zou altijd zijn gestopt om te helpen. Pas toen drong de werkelijkheid door. Het was juist Björn die alle hulp nodig had. Mark en Marijke wa ren erbij toen Björn uit de auto werd geknipt. Marijke: „Verschrikkelijk, maar omdat we erbij zijn geweest, bleven we niet met vragen zitten. We hebben alles kunnen zien." Er was een aanrijding geweest met een andere auto. De toedracht van het ongeluk is nooit opgehelderd. Volgens Marijke kunnen zelfs de poli tie en de brandweer er tot op de dag van vandaag geen wijs uit. „Björn brak letterlijk elk bot in zijn lijf. Hij is uiteindelijk nog met de ambulan ce naar Gent vervoerd. Ik ben meege reden en heb met hem gepraat. Of hij mij gehoord heeft, weet ik niet, maar voor mij was dat moment heel belangrijk." Björn is op de operatieta fel in Gent overleden. Hij had een groot hart, maar er was gewoonweg geen bloed meer om rond te pom pen. Bij de crematie puilt de zaal uit, be langstellenden staan tot buiten. Ie dereen is in het zwart. Mark en Marij ke kozen ervoor Bjorns vriendin en vrienden heel nauw bij het afscheid te betrekken. Iedereen vindt troost bij elkaar. En nog steeds. Elk jaar op Bjorns verjaardag, wor den bij het bermmonument zwarte ballonnen opgelaten. Eentje voor elk jaar wat hij geworden zou zijn. Marij ke: „Op je 21ste sterven, is natuurlijk veel te jong. Maar, en dat klinkt mis schien hard, Björn is in het harnas ge storven. In een auto." zaterdag 23 juli 2016 Björn van Loon 03-01-1992 01-05-2013 Allemansvriend was B(i)orn to drift Sheila van Doorsselaer Björn tijdens Driftchallenge by the Sea in Vlissingen. REPRO CAMILE SCHELSTRAETE Marijke van Loon Marijke van Loon

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 56