16 ZEELAND
LEILA KALLAL 'IK VOEL ME MEDEVERANTWOORDELIJK ALS IK ONRECHT ZIE'
De Yersekse Leila Kallal (20) kwam landelijk in het nieuws toen ze geconfronteerd werd
met discriminatie. Nu, twee jaar later, sluit ze een carrière in Den Haag niet uit.
e is zelfverzekerd, iets
gereserveerd en heel
veel wijzer dan toen ze
twee jaar geleden als
18-jarige de krantenko
lommen haalde. Leila
Kallal, in Yerseke ge
kend van haar baantjes bij de friteszaak
en achter de kassa van de supermarkt,
werd plotseling landelijk nieuws toen ze
haar recht wilde halen. Ze botste op dis
criminatie bij het zoeken naar een stage
plaats voor haar studie juridische dienst
verlening bij het Zoomvliet College in
Roosendaal. Het uitzendbureau weiger
de haar omdat ze als moslima wel eens
een hoofddoek zou kunnen gaan dragen.
Ze hadden daar gehoord dat Leila dat
wel eens gedaan had. Leila stapte naar
de politie. Daar werd haar aangifte ge
weigerd door een agente die Islam niet
zag zitten. Leila trok aan de bel en die
werd gehoord tot in Den Haag. Nu is ze
net terug in Yerseke. Na vijf maanden
stage bij de PvdA-Tweede Kamerfractie
in Den Haag. „Ik werkte net om de hoek
bij Diederik (Samsom, fractievoorzitter
en politiek leider PvdA, red.)."
Excuses
Nog niet bekomen van de verontwaardi
ging over de behandeling bij het uitzend
bureau en het politiebureau in Roosen
daal, stapte Leila naar de krant. Het ver
haal riep Den Haag wakker. PvdA-parle-
mentslid Ahmed Marcouch vergezelde
Leila toen ze nogmaals aangifte van dis
criminatie ging doen op het politiebu
reau in Roosendaal. Ditmaal bood de
agente in bijzijn van Marcouch haar ex
cuses aan. Later maakte de Politie Zee
land-West-Brabant formeel excuses
aan Leila. Minister van So
ciale Zaken en Werkge
legenheid Lodewijk
Asscher gaf Leila
steun met de bood
schap op Twitter
dat ze er goed aan
deed om aangif
te te doen. Maar
het Openbaar
Ministerie be
sloot niets met
de aangifte te
doen omdat
de lezingen
van het uit-
zendbureau en Leila uiteen liepen. Het
College voor Rechten van de Mens gaf
Leila wel gelijk: in augustus dat jaar
kwam die met het oordeel dat het dra
gen van een hoofddoek tijdens het werk
alleen in bijzondere gevallen, bijvoor
beeld om veiligheidsredenen, verboden
kan worden: „Er is vrijheid van gods
dienst en er is het recht om niet gediscri
mineerd te worden. Dat geldt ook op het
werk."
Twijfelen
Als je voor je rechten op komt en de au
toriteiten reageren zo afwijzend, ga je
twijfelen aan jezelf, vertelde ze destijds
in een interview in deze krant. „Ik heb
het achter me gelaten", zegt Leila nu re
soluut. Het grote gevoel voor rechtvaar
digheid dat haar deed volhouden - en
waarom ze ook juridische dienstverle
ning ging studeren - is er nog steeds. „Ik
voel me mede verantwoordelijk als ik on
rechtvaardigheid zie. Ik denk dat gevoel
voor rechtvaardigheid van groot belang
is als je rechten studeert. Anders blijft
het holle kennis. Niemand komt aan
mijn rechten. En dan gaat het me niet
om die hoofddoek."
Landelijke media zochten contact met
de Yersekse. Ze werd gevraagd om aan ta
fel te komen bij Pauw en Witteman -
wat ze toch maar niet deed. „Het was al
lemaal best eng. Gelukkig ben ik in die
tijd erg gesteund door Marcouch. Hij leg
de uit wat ik wel en niet kon zeggen. Hij
was best wel bezorgd. Ik ben daar dank
baar om. De steun die ik kreeg, was hart
verwarmend."
Vorig jaar dook Leila weer op in het
nieuws: als kandidaat voor de PvdA in
Provinciale Staten van Zeeland. Met een
negende plaats op de lijst maakte ze wei
nig kans om op haar 19de ook echt in de
Staten te belanden - de PvdA won
zetels - maar daar ging het
haar ook niet om. „Het gaat
mij om de ervaring van het
campagne voeren en verkie
zingen meemaken van
dichtbij." Dus, met bossen
rozen op pad en 'canvas
sen', deur aan deur in ge
sprek met kiezers. Laat
het duidelijk zijn, zegt
ze: „Het is niet zo dat ik
me heb laten inlijven bij
de PvdA. Ik heb eerst
goed uitgezocht wat de
standpunten zijn en of
PROFIEL
ik het daar mee eens ben. Dat blijkt zo
te zijn. Daarom ben ik lid geworden."
Discriminatie op de arbeidsmarkt is
voor de Yersekse nog steeds een belang
rijk thema. „Ik heb onderzoek gedaan
naar discriminatie op de arbeidsmarkt,
vanwege leeftijd, zwangerschap, af
komst, uiterlijk, ziekte, noem maar op.
Met de conclusies heb ik een presentatie
gegeven voor de Kamerfractie met een
Niemand komt aan mijn
rechten. En dan gaat het
me niet om die
hoofddoek
set aanbevelingen." Bedrijven kunnen
zich onderscheiden als wervend werkge
ver door nadrukkelijk te vragen om di
vers personeel, schreef ze. En ze pleitte
voor anoniem solliciteren. Pas na de eer
ste selectie wordt dan de identiteit van
de kandidaat bekend. „Dat helpt echt te
gen negatieve beeldvorming, die onder
nemers ook onbewust kunnen hebben.
Er is een proef mee gedaan in de ge
meente Den Haag."
Ombudsteam
Bij de Tweede Kamerfractie werkte ze
als lid van het Landelijk Ombudsteam
van de partij. „Je helpt dan burgers die
problemen hebben met de overheid. Dat
kan van alles zijn. Je geeft mensen infor
matie, je verwijst naar organisaties die
verder kunnen helpen, je geeft een sig
naal aan een Kamerlid of een beleidsme
dewerker. Of je helpt mensen een be
zwaarschrift schrijven. Kleine dingen of
lokale zaken speel je door naar de lokale
ombudsteams. Het leukste van het werk
was wel het contact met de burger."
„Ik deelde een werkkamer met een an
dere stagiair. We konden bij iedereen
binnenlopen. Het verraste me, zo toegan
kelijk als iedereen is. Ministers, staatsse
cretarissen, je kan er gewoon mee klet
sen. Ook met minister-president Mark
Rutte, toen die sprak op het European
Youth Congress. Ik was de enige Zeeuw
se bij de stagiairs. Albert de Vries (Ka
merlid, Middelburg) en Joyce Vermue
(Kamerlid, Oostburg) vonden dat wel
leuk, een Zeeuws meisje erbij. Ik ben
ook mee geweest naar Kamerdebatten
en werkbezoeken. Onder meer naar
Schiphol, bij een luchtvaartbedrijf. Ik
ben mee geweest met een bezoek aan de
Sociaal Democratische Partij in Duits
land. In mei was ik in Straatsburg voor
het European Youth Event van het Euro
pees Parlement. Ik heb zoveel gedaan, ik
weet niet alles meer..."
Met de traditionele barbecue bij aan
vang van het zomerreces eindigde ook
haar Haagse stage. Op haar diploma prij
ken twee negens en een acht. In het sta
geoordeel roemt Ahmed Marcouch haar
vermogen incidenten te onderscheiden
van symptomen van patronen en noemt
hij haar een 'real go-getter'. 'Voortreffe
lijk', is zijn slotsom.
Leila glundert. Na de zomer begint ze
aan een hbo-studie rechten in Leiden.
Ze houdt haar kamer in Den Haag aan.
Daar heeft ze inmiddels een kring van
bekenden. „Ik heb een kamer vlakbij het
Binnenhof, midden in de stad. Met de
andere fractiestagiairs deden we pub
quizzen en pakten we terrasjes."
Rust
Den Haag is heel anders dan Yerseke,
constateert ze. Dan lacht ze mee om die
'open deur'. „Natuurlijk is het dat. Maar
ik heb er nooit spijt van gehad. Niet van
de aangifte en dat ik heb doorgezet. En
niet dat ik naar Den Haag ben gegaan. In
de weekeinden ben ik bij mijn ouders in
Yerseke. Ik ben soms toe aan rust. Die
vind ik hier. Ik ga graag op de fiets een
eindje rijden, heerlijk de natuur in. Hier
heb je de vrijheid."
Wat haar ervaring bij de Tweede Ka
merfractie heeft opgeleverd? „Het heeft
me de motivatie gegeven om verder te
studeren. Ik merkte dat ik de behoefte
had meer uit mezelf te halen. Ik zou ook
best een tijdje in het buitenland willen
studeren." Een Engelstalig land, liefst.
Leila is best ambitieus. Wil ze terug
naar de Tweede Kamer? „Ik sluit niets
uit." Maar ze gaat eerst onderzoeken wat
ze nog meer kan. „Ik weet nog niet wat
ik met rechten ga doen. Bedrijfsjurist
lijkt me wat, of bij de overheid. Ik heb
brede interesses. Mijn ouders steunen
me, waar ik ook heen ga. Als ik maar het
beste uit mezelf haal. Ik ben blij met Yer
seke als plek om terug te komen."
zaterdag 23 juli 2016
Stage om de hoek
bij Diederik Samsom
Claudia Sondervan
ARCHIEFFOTO
LEX DE MEESTER
Leila Kallal (20 jaar)
Geboren in Goes, opgegroeid in haar moe
ders geboortedorp Yerseke. Vader komt
oorspronkelijk uit Tunesië.
Prinses Beatrixschool in Yerseke, Goe-
se Lyceum in Goes. Diploma juridische
administratieve dienstverlening aan het
Zoomvliet College in Roosendaal. Stage van
vijf maanden bij Delta NV.
Leila heeft een broertje van zes jaar. Geen
relatie, nog: „Een combinatie van nog niet
de juiste tegengekomen en geen tijd."
