O
fi.
ranis
30
TT
THIJS ZONNEVELD
Ik verspeel
hier het hele
klassement, dit
gaat niet meer
goed komen
Column
Het lag aan een gebrek aan winnaarsmenta
liteit. Het was de schuld van zijn ploeg.
En anders wel een Nederlandse ziekte.
Losers waren het, allemaal: Tom Dumoulin in de
Vuelta, Steven Kruijswijk in de Giro en nu Bau-
ke Mollema in de Tour.
Er werd gisteren, na de val van Mollema, van
alles en nog wat over het web en door de ether
geslingerd in een poging om een verband te vin
den tussen de drie bijna-maar-niet-helemaal-
grote-rondes van het afgelopen jaar. Maar vrijwel
allemaal strandden ze in een moeras van frustra
tie en teleurstelling.
Wij, Nederlandse sportfans, zijn opportunis
ten. We juichen zolang het goed gaat en vertrap
pen onze sporters als ze falen. Wij winnen en zij
verliezen. Van olé olé olé Bauke Molle naar pffflF,
zie je wel, Nederlandse renners winnen nooit
een grote ronde. Het is zo vaak zwart of wit, al
les of niks, held of schlemiel.
De werkelijkheid is, zoals altijd, een grijstint.
Het was gisteren een kut-met-peren-dag, maar
in een breder perspectief gaat het allesbehalve
slecht met het Nederlandse wielrennen. In het
recente verleden wonnen we nauwelijks grote
koersen en speelden we geen rol in de klasse
menten van grote rondes,
maar dat is nu compleet an
ders. Nederlandse coureurs
winnen klassiekers en etap
pes in grote rondes. En de af
gelopen zes jaar reden vijf
tien Nederlanders in de top
tien van een klassement in
een grote ronde.
Aanvankelijk waren het
vooral topnoteringen in de
tweede helft van de top tien,
maar in de laatste drie grote
rondes deden Nederlandse
renners tot vlak voor het ein
de mee om de overwinning
of het podium. Dumoulin
werd in de Vuelta geklopt op
waarde, Kruijswijk verloor de Giro door een
stomme stuurfout en Mollema het tourpodium
door een combinatie van beide.
Dat ze in de finale van bergetappes niet meer
omringd werden door vijf of zes knechten, is vol
komen logisch. Er zijn maar een paar ploegen in
staat om een kopman in een grote ronde op die
manier bij te staan: Movistar, Astana, Tinkoff en
Sky. In geen van die ploegen is een van de Neder
landse klassementsrenners de onbetwiste kop
man. Het is óf óf. Of je rijdt bij een grote ploeg
(zoals Poels) in dienst van anderen (en je hoopt
dat je ook ooit een kans krijgt) óf je rijdt in een
kleinere ploeg met een minder hoog budget voor
eigen kans. Mollema, Kruijswijk, Dumoulin en
Gesink hebben gekozen voor dat laatste. Dat bete
kent per definitie dat er minder ploeggenoten
met exceptionele kwaliteiten om ze heen zijn als
er tegenslag (ziek, zwak, misselijk, lek, val) is.
geen reden voor paniek of negativisme. Integen
deel. Hij was er dichter bij dan ooit. Er rijdt in
Nederland een uitzonderlijk getalenteerde gene
ratie wielrenners rond, van wie de meesten nog
jaren de tijd hebben. Ze pisten het afgelopen jaar
nét naast het podium in een grote ronde.
Maar het is een kwestie van tijd voordat het
wel lukt.
Het is een
kwestie
van tijd
voordat
het wel
lukt
Majka is
koning
van de
bergen
Twee
Belgen
uit Tour
naar Rio
toA»iogw«
een eeuwigheid. Met gebogen
hoofd en de mond wijd open
rolt hij over de streep. Hij heeft
minuten verloren; in het klasse
ment duikelt hij van plek twee
naar plek tien. En ook al staat
er nog een bergetappe op het
programma: hij weet het met
een. Zijn topklassering is naar
de haaien. „Ik verspeel hier het
hele klassement, het is gewoon
kut. Ik verlies vier minuten, dit
gaat niet meer goedkomen mor
gen
kon dichtrijden op Chris
Froome en Richie Porte, daar
krijgt hij het nu niet voor el
kaar om diezelfde kloof te dich
ten terwijl Diego Rosa van Asta
na op kop rijdt.
Tijd verliezen in de slotweek:
het is Mollema in de Tour va
ker overkomen. Zowel in 2013,
2014 als 2015 moest hij in de
laatste week terrein prijsgeven
op de meeste van zijn directe
concurrenten. Soms was het
omdat hij zelf snel verslechter
de, soms omdat zijn concurren
ten verbeterden na de rustdag.
Het busje waarin
Bauke Mollema
zit is zo wit als de
kleur van zijn ge
zicht. Zijn ogen
staren naar beneden terwijl hij
in de microfoons praat. Hij
schudt zijn hoofd, keer op keer.
„Dit is enorm balen."
Een halfuur eerder is hij ge
vallen, in de natte afdaling naar
de voet van de slotklim. Het is
zijn eigen fout. Mollema rijdt
in de afdaling de Astana-trein
voorbij die al kilometers lang
op kop fietste, in een poging
om voorsprong te nemen of de
andere klassementsrenners on
der druk te zetten. Die keuze
pakt niet goed uit. „Ik reed in
tweede positie. Eén snelle
bocht en ik gleed weg."
Mollema zit meteen weer op
zijn fiets en is omringd door
zijn ploeggenoten Peter Stetina
en Haimar Zubeldia. Die laatste
rijdt rechtdoor het decor in bij
een haarspeldbocht, Stetina
brengt hem terug tot op tien se
conden van het groepje met fa
vorieten. Maar dat laatste kloof-
je krijgt Mollema niet meer
dicht. „Op het steile stuk pro
beerde ik volle bak te gaan. Ik
kwam wel terug maar daarna
was het klaar. Op die grote weg
was het gewoon gedaan, Bardet
en Astana vallen aan. Op dat
moment blies ik mezelf op."
Hij ziet zijn concurrenten
van hem wegrijden; de laatste
kilometers naar de finish duren
Je kunt alles afschuiven op die
ene val, maar dat is niet het he
le verhaal. Na de tweede rust
dag zijn de verhoudingen tus
sen de favorieten verschoven.
Waar Mollema vóór de rustdag
bergop en in de tijdrit tijd pak
te op zijn concurrenten, daar
verliest hij na de rustdag keer
op keer seconden op zijn bela
gers.
De Groninger zit simpelweg
aan zijn taks en krijgt het niet
voor elkaar een scheve situatie
recht te zetten. Waar hij op de
Ventoux nog tien seconden
Tegenstand
Het pleit voor hem dat hij ieder
jaar de weg van de meeste weer
stand zoekt: hij piekt in de
Tour, waar de tegenstand het
grootst is en de druk het
hoogst. Ook in deze Tour is het
niveau ontzettend hoog. Gele
truidrager Chris Froome steekt
er boven uit, maar de andere
klassementsrenners zijn aan el
kaar gewaagd. Mollema heeft
zichzelf tussen de grote man
nen gevochten, maar hij rijdt
de afgelopen dagen op zijn
tandvlees. Hij moet zich beper
ken tot volgen en hopen dat de
rest niet veel meer kan dan hij.
Dat kun je volhouden zolang je
niets overkomt, maar dat bete
kent ook dat iedere tegenslag
meteen grote gevolgen heeft.
Die tegenslag komt op de laat
ste vrijdag voor Parijs, in een
natte afdaling. Mollema mocht
aan het podium ruiken. Maar
uiteindelijk duurt de Tour de
France drie dagen te lang.
zaterdag 23 juli 2016
@thijszonneveld
Frustratie
Dat Mollema van het podium is getuimeld, is
Ratal Majka gaat
voor de tweede
keer in zijn loop
baan het berg-
klassement win
nen. Toen de
Poolse renner
van Tinkoff giste
ren als eerste bo
venkwam op de
Montée de Bisan-
ne, een klim van
de buitencatego
rie, was zijn voor
sprong zo groot
geworden dat
niemand nog de
bolletjestrui kan
pakken. Majka
liet zich ook in
2014 tot bergko
ning kronen.
SPELEN
Greg Van Aver-
maet (foto) en
Serge Pauwels
kunnen zich na
hun Tour richten
op Rio, waar de
Belgen de olym
pische wegrace
rijden. De selec
tie bestaat ver
der uit Philippe
Gilbert, Laurens
De Plus en Tim
Wellens. Van
Avermaet won
de vijfde tour
etappe en droeg
drie dagen de ge
le trui. Pauwels
werd tweede in
een fikse bergrit.
t
vec/if'O'^
iB
Thijs Zonneveld
Saint-Gervais Mont Blanc
Bauke Mollema
