6 NI
Op bezoek bij
Willem-Alexander
Scooterheid Franck bleef inslaan op chauffeur moordtruck Nice
De beelden gingen de wereld over:
Franck Saga probeerde op zijn scooter
aanvaller Mohamed Bouhlel te stoppen
tijdens de aanslag in Nice. „Hij sloeg me
met het geweer op mijn hoofd."
vrijdag 22 juli 2016
OPEN DAGEN
De Grote Balzaal (links) en de
Balkonzaal zijn twee van de ruim
tes van Paleis Noordeinde, het
werkpaleis van de koning in Den
Haag, die vanaf morgen open
zijn voor publiek. De entreekaar-
ten voor het paleis waren al op
de eerste verkoopdag uitver
kocht. Voor de Koninklijke Stal
len, vanaf dinsdag open, zijn nog
kaarten, foto lex van lieshout/anp
Karolien Koolhof
Nice
Veel mensen dachten dat
de uit Nice afkomstige
Franck Saga zijn helden
daad niet had overleefd.
Niets is minder waar.
Hoewel de medewerker van het
vliegveld in Nice zowel psychisch als
lichamelijk een flinke klap heeft ge
had, is hij springlevend. Aan de regio
nale krant die hij dagelijks leest, Nice
Matin, was hij bereid zijn verhaal te
doen over zijn actie op de avond van
de aanslag.
Hij vertrok net iets te laat richting
het vuurwerk, wat - volgens hem -
zijn redding is geweest. Saga vertelt:
„Toen ik langs een groot kruispunt
reed, ging alles nog goed. We kwa
men mensen tegen die naar huis gin
gen. Ter hoogte van de universiteit
voelden we een menigte achter ons
bewegen. We hoorden mensen
schreeuwen en auto's die dwars op
de weg gingen staan. Mijn vrouw zei
tegen mij: 'Stop, er klopt iets niet'.
Toen we terug wilden rijden, zagen
we de menigte alle kanten op ren
nen, alsof die ergens voor vluchtte.
Toen zagen we de vrachtwagen."
Franck ging achter de aanvaller
aan: „Ik moest 6o kilometer per uur
rijden. Ik had niet eens de tijd om in
mijn achteruitkijkspiegel te kijken.
Hij reed over de stoep. Ik heb in
mijn hoofd nog de beelden van licha
men die alle kanten op vlogen. Ik be
greep het onmiddelijk en besloot om
gas te geven. Mijn vrouw, die achter
op zat, trok aan mijn arm en vroeg
me waar ik heen ging. Ik ben toen ge
stopt en zei tegen haar: ga weg! Toen
heb ik plankgas gegeven."
Alles in de strijd
De vijftiger reed zo hard als hij kon,
vastbesloten om de terrorist te stop
pen. „Op een gegeven moment was
ik bijna bij de achterkant van de
vrachtwagen. Ik heb een scooter met
een flinke cilinderinhoud en die
trekt snel op. Ik wilde hem stoppen
tegen elke prijs. Ik was verdoofd,
maar tegelijkertijd ook heel helder."
Franck besloot alles in de strijd te
gooien: „Ik stelde mezelf de vraag:
wat ga je doen met dat scootertje
van je? Toen heb ik hem tegen de
vrachtwagen gereden. Ik ben hem
daarna achterna gaan rennen. Ik her
inner me dat ik viel en weer door
ging. Ik wist niet meer wat ik deed.
En uiteindelijk lukte het me om me
vast te klampen aan de cabine."
Hij stond vervolgens oog in oog
met de dader en besloot hem aan te
Ik heb mijn
scooter
tegen de
vrachtwagen
gereden
Franck Saga
De heldhaftige scooterrijder
Franck Saga wilde de terrorist en
zijn vrachtwagen tijdens de aan
slag zelf stoppen.
vallen: „Ik sloeg hem, en sloeg hem,
en sloeg hem nog eens. Met alle
kracht in mijn linkerhand, ook al
ben ik rechts. Op zijn gezicht. Hij zei
niets. Hij dook niet weg." Mohamed
Bouhlel probeerde hem vervolgens
neer te schieten, maar het pistool
weigerde: „Ik had het idee dat hij
zijn wapen wilde repareren of te la
den. Hij richtte op mij, haalde de
trekker over, maar het werkte niet."
Franck wilde tot het uiterste gaan
om te voorkomen dat er nog meer
slachtoffers zouden vallen. Hij ver
telt: „Ik was heel helder en bereid
om te sterven om hem te stoppen.
En ik bleef hem slaan. Ik probeerde
hem via het raam uit de cabine te
trekken. Omdat ik die verdomde
deur niet open kreeg. En ik sloeg
weer... Uiteindelijk sloeg hij me met
het geweer op mijn hoofd. Toen zag
ik sterretjes. Ik ben van de treeplank
gevallen, maar er ook direct weer op
geklommen!"
Dekking
Het was uiteindelijk de politie die de
vrachtwagen tot stilstand wist te
brengen. Franck zocht dekking toen
de agenten begonnen te schieten: „Ik
besloot me tussen de wielen van de
vrachtauto te laten glijden. Maar ik
kon daarna niet verder. Ik ben toen
plat op mijn buik gaan liggen, met
mijn hoofd naar de zijkant. Er werd
overal geschoten."
Zodra de terrorist was uitgescha
keld was Francks eerste reflex om te
checken of zijn zoon en vrouw onge
deerd waren. Dat was het geval. In
het ziekenhuis werd hij onderzocht,
maar op enkele bloeduitstortingen
en een gebroken rib na kwam hij er
lichamelijk gezien redelijk goed van
af. Geestelijk is hij er erger aan toe:
„In het ziekenhuis kon ik niet sla
pen, ondanks de medicijnen die ze
me gaven. De beelden blijven maar
draaien in mijn hoofd. Niet van hem,
maar van die omvergemaaide men
sen. Kinderen... Dat moet stoppen."
Francks zoon bleek uiteindelijk de
motivatie voor zijn heldendaad. Hij
besluit: „Ik had het idee dat hij hele
maal tot het einde wilde gaan, tot
Castel Plage. Nog meer slachtoffers
maken. In mijn hoofd wist ik dat
mijn zoon op de Place Masséna was.
Dat gaf me de kracht en de moed om
hem tegen te houden. Ook al moest
hij me drie kilometer meesleuren,
het zou hem niet lukken."
'Ik was bereid te sterven
om hem te stoppen'
