Zeeland telt veel
'rustzoekers'
Ziekenhuis: Was
steeds je handen
.V
.fbH
8 ZE
TE GAST
van Vliet beleefde een abrupt einde aan
De voormalige eigenaar van de Zeelandhallen vindt
dat Libéma een verkeerde koers vaart met het
evenementencomplex in Goes.
y*
In de 98 kernen in Zeeland
met minder dan 3.000 in
woners wonen volgens het
SCP nog maar weinig dor
pelingen met een sterk tra
ditionele of sociale binding. In
hun studie naar lokaal burger
schap en leefbaarheid onder
8.000 ondervraagde plattelan
ders signaleren de onderzoekers
grote verschillen tussen de plat
telandsgebieden in Nederland.
De traditioneel en sociaal gebon
den inwoners vormen bij elkaar
ongeveer 13 procent van de
Zeeuwse dorpsgemeenschappen.
In Noord-Brabant en Limburg is
hun aandeel bijna twee keer zo
groot. Zeeland is zelfs de provin
cie waar bewoners van kleine
kernen zich het minst sociaal ge
bonden voelen aan hun dorp.
Hier zijn dus weinig inwoners
met hun sociale netwerk vooral
in het eigen dorp. Traditioneel
en sociaal aan het dorp gebon
den bewoners zijn degenen die
zich het vaakst inzetten als vrij
williger voor dorpsverenigingen
en meedoen aan dorpsactivitei
ten. Ook die zijn schaarser in
Zeeland dan elders.
Dorpsautochtoon
Dat is opmerkelijk, omdat als we
naar de achtergrondkenmerken
van deze dorpelingen kijken, je
zou verwachten dat Zeeland
daar juist hoog op zou scoren.
Het zijn vaak dorpsautochtonen,
kerkelijke bewoners en minder
hoogopgeleiden. Het zijn de groe
pen die de dragers zijn van het
dorpsleven Zoals Geert Mak dat
beschrijft in zijn boek Hoe God
verdween uit Jorwerd. Volgens het
SCP zijn ze vooral verdwenen
uit Zeeland. In Zeeland wonen
relatief veel mensen die het SCP
typeert als 'rustzoekers' en 'onge
bonden'. De rustzoekers hebben
weinig contacten in het dorp,
houden vooral van de omgeving.
Ze zijn vaak van middelbare leef
tijd en hoogopgeleid. De 'onge
bonden' inwoners hebben ook
weinig contacten in het dorp,
maar tevens weinig landschappe
lijke binding. Ze zijn relatief
vaak alleenstaand en hebben een
minder dan gemiddeld inkomen.
Als het zo is dat het traditione
le dorpsleven Zeeland heeft ver
laten, zou je mogen verwachten
dat ook de politiek zich daarop
aanpast. Dat zij planningsinstru
menten ontwikkelt die meer ge
richt zijn op een dorp overstij
gende actieradius en geografisch
ruimere sociale en economische
verbanden van dorpsbewoners.
Dat zij op zoek gaat naar daarbij
passende duurzame, bereikbare
en kwalitatief sterke maatschap
pelijke voorzieningen. Dat leef
baarheid in een meer regionaal
perspectief wordt geplaatst.
Speeltuinniveau
Het gebeurt in Zeeland nog te
weinig, concludeerde ook de com
missie Balkenende. Helaas ont
breekt ook in dit SCP-rapport dit
bredere perspectief. In plaats
daarvan wordt leefbaarheid van
het dorp gekoppeld aan een dorp
se doe-democratie die zich af
speelt op 'speeltuinniveau'.
Zonder het zo te benoemen
geeft het rapport wel een verkla
ring voor het fenomeen dat de
leefbaarheidsdiscussie vaak op
dorpsniveau blijft steken. De
sterk aan het dorp gebonden in
woners en de minder sterk ge
bonden inwoners vinden elkaar
immers opmerkelijk genoeg in
wat ze belangrijk vinden voor de
leefbaarheid van het dorp. Dat is
niet alleen de belevingskwaliteit
van dorp en omgeving, maar dat
is ook de winkel, de bus en de
school. Dus de rustzoekers en de
ongebonden dorpsbewoners
hechten evenzeer aan dorpsvoor
zieningen als de meer aan het
dorp gebonden inwoners. In het
Zeeuws: Mok ok hè. En de poli
tiek van de verdelende rechtvaar
digheid richt zich daarnaar.
Het is jammer dat het SCP-on-
derzoek beperkt blijft tot vragen
over de dorpse leefbaarheid en
dorpse zeggingskracht. Voor een
leefbaar platteland is zeker in pe
rifere gebieden die te maken heb
ben met vergrijzing, stagnerende
huizenmarkt en verloedering
een dorpen overstijgend perspec
tief noodzakelijk. Vraag het aan
de jeugd die noodgedwongen het
Zeeuwse heeft verruild voor de
'meer leefbare' Randstad.
GOES Het Admiraal De Ruyter
Ziekenhuis roept bezoekers op re
gelmatig de handen te wassen.
Dit om verspreiding van bacteri
ën te voorkomen.
Begin dit jaar begon het ADRZ
een groot offensief tegen de hard
nekkige VRE-bacterie. Meer dan
ooit werden medewerkers erop ge
wezen de hygiëneregels in acht te
nemen. Want veel bacteriën wor
den via de handen verspreid, zegt
woordvoerder Dick Bosscher. Nog
steeds is de VRE-bacterie niet uit
geroeid. Nu vraagt het ziekenhuis
bezoekers regelmatig de handen
te wassen, zoals na het bezoek
aan het toilet. „De dispensers met
zeep hangen er niet voor niets."
Het is een blijvende maatregel.
Want behalve VRE, komen ook
MRSA en het norovirus regelma
tig in ziekenhuizen voor. Hygiëne
voorkomt verspreiding.
et gaat de ver
keerde kant op
met de Zee
landhallen.
Dat stelt Rein
van Vliet. Der
tig jaar lang
was hij in allerlei hoedanigheden
betrokken bij het complex. Met
het faillissement van zijn evene
mentenbureau Event Services
Center kwam daar drie maanden
geleden abrupt een einde aan.
„Het is inmiddels te dragen", ver
telt de Goesenaar. „Maar ik heb
het er ontzettend zwaar mee ge
had."
Van Vliet was erbij toen in
1986 de eerste paal voor de eerste
hal werd geslagen. De geboren
Rotterdammer, toen al ervaren in
het organiseren van evenemen
ten, had zich laten overhalen om
de evenementenhal te gaan uitba
ten. „Ik zag dat eerst helemaal
niet zitten", herinnert hij zich.
„Het beperkte verzorgingsgebied
was in mijn ogen een groot na
deel."
De eerste jaren waren ook niet
gemakkelijk. Toch besloten Rein
van Vliet en zijn vrouw Irm de
boel over te nemen, nadat de
toenmalige eigenaar in 1990 fail
liet was gegaan. Er kwam zelfs
een tweede hal bij. Met topevene-
menten als Indoor Zeeland (paar
densport), de Contacta en de Mo
delbouwshow maakte het onder
nemende echtpaar van de Zee
landhallen een succes.
Indoor Zeeland
hebben ze gewoon
weggejaagd door
een absurde
huurverhoging
Het was dan ook niet gek dat
Libéma - uitbater van meer grote
evenementenhallen in ons land -
in 2006 aan de deur klopte. Het
concern kocht het complex en
breidde het uit met een derde gro
te hal en ruimtes voor onder
meer een fitnesscentrum, een
bioscoop en een bowlingcen
trum.
Rein van Vliet is na de overna
me nog enkele jaren als adviseur
betrokken gebleven bij de Zee
landhallen. Tot voor kort organi
seerde hij er met zijn bedrijf
Event Services Center nog evene
menten, waaronder de Recreavak
en de Technische Vakbeurs. Met
die laatste ging het begin dit jaar
helemaal mis. Volgens Van Vliet
werd hij zes weken voor de beurs
zou plaatsvinden gebeld door
Libéma met de mededeling dat
de datum niet beschikbaar was.
Of het misschien eerder of later
kon. „Maar dat ging op zo'n korte
termijn natuurlijk niet meer",
stelt Van Vliet. „Ik heb het nog ge
probeerd, hoor, maar de ene na
de andere deelnemer haakte af."
Het evenement ging niet door.
Volgens de Goese ondernemer
heeft de schade die hij daardoor
leed uiteindelijk het faillissement
van zijn onderneming ingeluid.
„Ze hebben bij Libéma gewoon
een fout in de planning gemaakt.
Die is mij heel duur komen te
staan."
Van Vliet zegt in de weken na
het faillissement zwarte sneeuw
te hebben gezien. Jarenlang suc
cesvol ondernemen werd in zijn
aftr?*-
dinsdag 19 juli 2016
Dick van der Wouw
Dick van der Wouw is senior-onder-
zoeker bij ZB|Planbureau en Biblio
theek van Zeeland
Rob Paardekam
Goes
i£~ 1
■p 91 1 •-
ui
Rein van Vliet: „Kleinschalige beurzen en evenementen hebben de toekomst." foto johan van der heijden
