Sagan weet het niet zo net, maar
Tinkov springt rond als een dolle
23
In zijn laatste Tour reed Fabian
Cancellara (35) naar huis. 'Zijn' Bern
droomde van een overwinning,
maar het werd een zwanenzang.
ROTTE
Het verhaal is te
mooi. Als een
jongensboek
voor grote man
nen. Het kan ei
genlijk niet en
Fabian Cancella
ra weet het. Winnen op zijn oude
dag, in die ene rit in de Tour de
France die voor het eerst in de ge
schiedenis eindigt in 'zijn' Bern.
Op nog geen vier kilometer van
zijn huis. Op wegen die hij kent
als zijn eigen tuinpad. Op kas
seien waar hij ontelbaar vaak op
gefietst heeft, en geflaneerd met
zijn Stephanie en dochters Giulia-
na en Elina.
Heel Zwitserland wil hem hier
zien winnen. Ja, zelfs de organisa
tie van de Tour de France zal er
dolblij mee zijn, als de oude rot
hier na 29 gele truien en 8 ritten
nog een laatste keer het erepo
dium op mag voor een laatste ova
tioneel applaus.
Maar het kan niet. Cancellara is
op zijn 35ste niet meer die man
die een heel peloton op zelf geko
zen momenten zijn wil op kan leg
gen. Die man heet anno 2016
Peter Sagan. Dus wint Sagan na
een chaotische finale door de
oude binnenstad van Bern en
wordt Cancellara zesde.
De Zwitserse wielerfans in de
Papiermühlestrasse, vandaag de fi-
nishstraat, hebben er vrede mee.
Hun held hier nog eens zien vlak
voor zijn pensioen, in de grootste
wielerwedstrijd van de wereld;
dat is al mooi genoeg. Een zege
zou het afmaken, maar dat valt on
mogelijk te plannen.
Afscheidsgroet
Hij heet Hans-Petter Weltie en
heeft een baard. Zij heet Susan
Weltie en zit op een klapstoeltje
in de kleuren van de Zwitserse
vlag. Een leven lang wielerfan zijn
ze. En vandaag, nu ze al dik in de
zestig zijn, eindigt de Tour zowaar
in hun stad. „Wat denkt u, me
neer. Geven ze in deze koers ook
cadeautjes weg?", vraagt Susan
twee uur voor ze finishen. „Of ge
beurt dat alleen in kleine koers-
jes?"
Nog één keer hun 'Faab' zien
winnen. Als afscheidsgroet. Ze
blijven er op hopen, want Cancel
lara heeft wel gekkere dingen ge
flikt in zijn rijke loopbaan. De rou
tinier van Trek-Segafredo gelooft
er voor de start van de 16de etap
pe zelf ook in. „De finale, zeker de
laatste twee, drie kilometer zijn
wunderschön. Ik ken daar elke milli
meter", roept hij 's morgens nog
in een microfoon.
De vroege vlucht vertrekt zonder
Cancellara. Hij spaart zijn krach
ten voor de klassieke finale, die
voor hem gemaakt lijkt. Kasseien,
op de brug over de Aare. Dan de
stijgende kinderkopjes van de Ny-
degasse. En dan omhoog naar de
laatste rechte streep in de
Papiermühlestrasse, 600 meter a
6,5 procent.
Te laat
De Beer van Bern koerst tot de
laatste meters van voren, maar hij
komt niet weg op de Zwitserse
steentjes. De onvermijdelijke
sprint van een uitgedunde groep
wacht. De tijd dat hij daar nog
wat in kon klaarspelen, is voorbij.
Deze rit komt voor Cancellara een
paar jaar te laat. Voor Sagan, zijn
opvolger als klassieke alleskunner,
komt-ie precies op tijd.
Terug bij de bus van Trek gooit
Cancellara een bidon leeg over
zijn verwilderde manen. Een fan
schreeuwt 'we houden nog steeds
van je, Fabi' in zangerig Zwitsers.
En dan wacht nog de wereldpers
voor het verhaal van dit mislukte
jongensboek.
Of hij geëmotioneerd is? „Hele
maal niet. Het is goed, zo", zegt
hij. „Ik ben geen supersprinter,
nooit geweest ook. Dus toen ik
niet weg kwam, mocht de best of
the best het samen uitvechten. Zo
slecht is het niet, dat ik daar nog
aan mee mag doen."
Zijn pensioen nadert. Dit ge
sprek gaat niet meer over dromen.
Of over doelen. Waar Cancellara,
met nog een paar maanden koers
nu het meest naar uitkijkt? „Naar
de rustdag van vandaag hier in
Bern. Ik ben moe."
Dol van geluk sprong de Russi
sche miljardair om de schouders
van zijn Slowaakse lievelingswerk
nemer van zijn geel-blauwe wie-
Ierspeeltje Tinkoff, meteen na de
eindsprint in Bern. „Maar mis
schien kan Oleg volgende keer be
ter even wachten op de officiële re
sultaten", sprak Sagan een uurtje
later, want zelf was hij op dat mo
ment nog allerminst overtuigd
van zijn derde dagzege in deze
Ronde van Frankrijk. „Ik dacht
eerst dat Alexander Kristoff had
gewonnen. Maar blijkbaar gooide
hij te laat zijn stuur naar voren en
was ik toch net iets rapper."
Pas na het zien van de finishfo-
to geloofde Sagan in zijn derde
dagzege, voor Kristoff, surprise
Sondre Holst Enger en John De-
genkolb. „Na de meet ging Alexan
der mij nog voorbij. Maar ja, toen
waren we al binnen. Meestal ben
ik het die op die manier verliest
met minieme verschillen."
Die tijd lijkt echter voorbij. De
Sagan van 2014 en 2015 die zo
vaak tweede werd, de wielerwe-
reld is hem al weer vergeten na de
regenboogtrui, de Ronde van
Vlaanderen, Gent-Wevelgem en
ritten in Californië, Zwitserland
en alweer drie in deze Tour. Waar
om het nu wel lukt? „Het lot", zei
Sagan nog maar eens. „Het ene
jaar is niet het andere, maar je
kunt toch moeilijk zeggen dat
m'n vorige twee Tours slecht wa
ren. Toch?", hield de Slowaak vol
die voor de negende keer deze
Tour in de top 10 eindigde. „Je
hebt altijd periodes dat het niet
lukt en dat het wel lukt. Maar je
moet blij zijn met de kansen die
je krijgt en die je mag pakken in
dit leven."
dinsdag 19 juli 2016
UMGARO
menig leiderstrui - geen zege in Bern toevoegen, foto scor vos
Jongensboek
Cancellara is
dichtgeslagen
Arjan Schouten
Bern
De Slowaak Peter Sagan begroet zijn derde ritzege in deze Tour
met een opgestoken duim. foto belga
Zijn excentrieke baas Oleg Tin
kov was al overtuigd van de der
de dagzege van Peter Sagan.
Arjan Schouten
Bern
