II
ZEEUWS-VLAANDEREN 7
Weggestuurde wethouder Albert de Bruijn verwijt zichzelf niets
Albert de Bruijn is sinds dinsdag geen
wethouder meer in Sluis. Hij kijkt terug op
hoe het zo ver kwam.
De huidige tijd
vraagt om sterke
bestuurders met een
rechte rug. Die heeft
Sluis maar weinig
Hoeveel tijd hij heeft
voor het interview?
Albert de Bruijn
grijnst. „Héél veel. Al
le tijd van de wereld."
Het is de ochtend na
de raadsvergadering
van dinsdag waarin de Oostburgenaar
werd weggestuurd als wethouder van
de gemeente Sluis. Een grote meerder
heid van de raad steunde een motie van
wantrouwen van de andere coalitiepar
tijen tegen zowel De Bruijn als de
D66-fractie. In zijn woning in Oostburg
kijkt De Bruijn terug op een aantal be
wogen dagen.
„Ach, zo zit ik niet in elkaar. Het klinkt
als een cliché, maar het is echt zo: er
zijn belangrijkere dingen. Mijn echtge
note en ik hebben een mooi leven, we
hebben gezonde kinderen en kleinkin
deren, worden komende maand weer
opa en oma. Dan ga ik hier niet zitten
treuren, hoor."
„Al een paar weken. Het begon met de
mededeling dat we als D66 eens moes
ten nadenken over de manier waarop
we opereerden binnen de coalitie. Toen
we geen sjoege gaven, dreigde Mare Rijk
op te stappen bij Nieuw Gemeentebe
lang, als drukmiddel richting de andere
partijen. En uiteindelijk kwamen ze
met die motie op de proppen."
„Dat was die affaire rond Conny Alme-
kinders, die lekte uit een vertrouwelijke
bijeenkomst. Onze fractie heeft voor
zijn vertrek gestemd, als enige coalitie
partij. We wisten dat ons dat niet in
dank zou worden afgenomen. Het was
ons letterlijk verteld: als je dat doet, don
der je maar op. We hebben er als D66
lang over gepraat, maar kwamen tot de
conclusie: bij ons gaat integriteit voor so
lidariteit. Daarna is het niet meer goed
gekomen."
„Geen moment. Kom nou zeg. Dit ligt
toch niet aan ons! Vanaf de start van de
ze coalitie deed onze inbreng er nauwe
lijks toe. We waren het kleine broertje,
en dienden ons ook zo te gedragen. En
als we eens doorpakten, kregen we het
verwijt teveel onze eigen zin door te
drijven. Terwijl de andere partijen juist
steeds afweken van wat de raad eerder
in visies had bepaald. Ik voerde die vi
sies uit en vervolgens kreeg ik voor m'n
voeten dat ik eigenwijs en ambitieus
ben. Het echte probleem is dat veel
raadsleden weigeren problemen onder
ogen te zien en ook maar enigszins pijn
lijke besluiten te nemen."
„Ja, dat overheerst. Een enkeling die
hard roept of een bevriend raadslid in
schakelt, krijgt gelijk. Het vergt een
sterk bestuur om je tegen zulke burgers
te wapenen. Die sterke bestuurders zijn
er in Sluis maar weinig."
„Kijk, ik ga helemaal niet ontkennen
dat er geen klik meer was en dat het
misschien wel beter was om de stekker
eruit te trekken. Maar om dan alle
schuld bij één partij te leggen. Dat is ge
woon laf. Trek dan met z'n allen je con
clusies: stap op als coalitie en college en
begin nieuwe onderhandelingen. Als je
dan per se wil, kun je altijd nog verder
met die huidige partijen. Maar dan toon
je tenminste wat politieke moed én rea
lisme."
„Ja. We hebben twee jaar intensief sa
mengewerkt, ik ben vaak voor hen in de
bres gesprongen. Ze hebben me tot het
laatst toe verzekerd dat ze met mij geen
problemen hebben. Op z'n minst had
den ze dat dinsdag kunnen zeggen. Maar
zelfs dat kon er niet af. Ze doken maar al
te graag weg."
„Ze hebben moeite met heel D66. Zowel
Wim als mij wordt slechte communica
tie verweten. Maar daar kom je alleen
maar mee aanzetten als je inhoudelijk
geen redenen kunt vinden om iemand
weg te sturen. Ze hebben er moeite
mee dat we recht door zee zijn."
„Ja, omdat het zo moeilijk is je erte
gen te verweren en omdat het ge
woon niet waar is. Ik heb met
enorm veel mensen gepraat de af
gelopen jaren. Natuurlijk schuurt
het dan wel eens. Maar dat heeft
niets te maken met slechte com
municatie. Het gaat er bovendien
maar net om naar wie je luistert. Er
zullen, als je gaat zoeken, best wat
mensen zijn die willen zeggen dat ik
niet goed communiceer. Maar hebben
ze dat ook gevraagd aan de dorpsraden
pakweg IJzendijke en Schoondijke of
aan de schoolbesturen van Escalda en
het Zwin College? Nee, want dat kwam
niet zo goed uit."
„Tientallen. Mijn telefoon staat niet stil.
Er is veel ongeloof over dat dit zomaar
kan, ook binnen de gemeentelijke organi
satie."
„Precies. Voor die mensen is het ook
moeilijk. Ze mogen niet in het openbaar
zeggen dat ze hiervan balen. Dat raakt te
veel aan politiek. Maar ze tonen wel dege
lijk hun waardering. Ze laten merken dat
ze hiervan balen. Dat doet me goed."
„Daar moet ik nog over nadenken. Toen
ik wethouder werd, had ik een adviesbu
reau voor het onderwijs. Dat zou ik weer
kunnen oppakken. Op de achtergrond
blijf ik actief voor D66. Ik ga helpen de
partij meer smoel te geven in de regio, ze
ker naar aanloop van de verkiezingen
over twee jaar. Ik blijf dus op de achter
grond wel politiek actief. De voorgrond?
Ach, misschien later weer eens. Voorlo
pig even niet."
donderdag 14 juli 2016
Integriteit vóór solidariteit
Marlijn de Koning
U komt niet heel erg aangeslagen
over.
Misschien scheelt het ook dat u dit al
een poosje zag aankomen.
Het ging al een poosje niet erg goed
tussen D66 en de rest van de coalitie.
Is er desalniettemin een duidelijk
breekpunt geweest?
De coalitie gaf jullie nog de kans de
eer aan jezelf te houden. Hebben jullie
daar nog over nagedacht?
In de raadzaal vielen dinsdag de woor
den cliëntelisme en populisme meer
dere keren.
U hebt nog voorgesteld om de comple-
te coalitie te laten vallen.
Verwijt u de andere wethouders dat
ze niet ook zijn opgestapt?
De coalitiepartijen leken ook meer pro
blemen te hebben met de houding van
raadslid Wim Huigh dan met u.
U zei dinsdag dat dat verwijt u nog
het meeste raakt.
U gaf al aan veel steun uit die hoeken
te hebben gekregen.
Tijdens de bijeenkomst dinsdag zaten
er veel ambtenaren op de publieke tri
bune om u te steunen.
En wat nu?
Albert de
Bruijn.
FOTO'S CAMILE
SCHELSTRAETE
