ZEELAND GEBOEKT K We kunnen onze genen positief beïnvloeden BS Als de taal hindert ZEELAND 9 Floortje Zwigtman ziet maar weinig kinderen buiten spelen. Met haar 'Wildste boek voor buiten' wijst ze de weg naar avontuur in tuin en natuur. Optimale kansen voor ieder kind Het boek moet er zo goed uitzien, dat kinderen gaan zeuren als ze het in de winkel zien. Floortje Zwigtman bladert. Helemaal gelukt, straalt ze uit als ze het terug op tafel legt. Ze zegt: „Kinderen houden van druk. Een boek mag knallen." Het wildste boek voor buiten ver schijnt pal voor de vakantie. Dat is geen toeval. Vorig jaar verscheen er bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff een heus vakantieboek, zo eentje als ze zich van haar eigen jeugd herinner de. 'Dat wil ik ook', was haar reactie. Het werd een 'doeboek' met allerlei activiteiten voor kinderen die je in de tuin en de natuur kunt doen. Floortje Zwigtman (1974) - gebo ren in Terneuzen, woonachtig in Middelburg - is een gevierd jeugd boekenschrijfster. Ze debuteerde in 2001 met Spelregels - Het verhaal van een middeleeuws huwelijk. Een jaar la ter won ze een Gouden Uil en een Zilveren Zoen voor Wolfsroedel, in 2005 gevolgd door opnieuw een Gou den uil en deze keer een Gouden Zoen voor Schijnbewegingen. Haar ro man Spiegeljongen - deel drie van de trilogie 'Een groene bloem' - was in 2010 goed voor de Zeeuwse Boeken prijs. In 2014 kreeg ze lovende kritie ken op Vlam, het eerste deel van de trilogie 'Vonk' waarvan nog twee de len moeten verschijnen. Ze vertelt: „Als kind groeide ik op in het centrum van Terneuzen. Elke vakantie ging ik naar opa en oma op hun boerderij bij Renesse, met paar den, een complete kinderboerderij en fietsenverhuur. Ik was de hele va kantie buiten bezig." Dat is nu precies wat ze de kinde ren van nu weinig meer ziet doen. Volle agenda's met voetbal, hockey en andere bezigheden voorkomen dat ze zomaar vrij in hun eigen buurt gaan spelen. Als ze wel tijd hebben, slorpt de computer alle tijd op. Het is niet toevallig dat afgelopen week in het nieuws was dat kinde ren te veel zitten. De schrijfster: „Hutten bouwen, het vrije buitenspe len, dat zie je niet meer. Ik heb zelf een zittend beroep, ik weet uit erva ring dat het enorm veel uitmaakt als je regelmatig buiten bent. Sinds drie jaar heb ik een volkstuin. De vogels, de wind, die enorme stoot zuurstof die je binnen krijgt, heerlijk." In het nieuwe boek worden veel tuinactiviteiten en -spelletjes aange boden. „Opeten wat je zelf hebt ge kweekt, dat is een hele leuke erva ring. Een oergevoel. Tuinieren is ook leerzaam en opvoedend. Je kunt wel denken: ik wil nu een grote, rode to maat. Maar er is tijd nodig voor het zover is. En er kan zomaar een ziekte komen aanwaaien. Dat is een prettig gevoel, dat er iets kan mislukken." Het wildste boek voor buiten 'Eet oer!', heet het eerste hoofd stuk. Met tips waar je vlierbessen en bramen, maar ook brandnetels en mispels kunt vinden, en hoe je ze kunt eten. We leren monstermaskers en vogelnesten maken. Speciaal voor de meiden is er een hoofdstuk 'zelf cosmetica maken' van avocado en la vendel. Na het dierenmysteriespel volgt de minimoestuin met ingre diënten voor een smakelijke pizza. Verder springen dan een vlo valt niet mee, jezelf onzichtbaar maken ook niet. En nog veel en veel meer. Zelfs een simpele stok betekent voor Floor tje Zwigtman avontuur. Ze heeft er twee in haar woonkamer staan. „Ga je wandelen met zo'n stok, dan ben je echt op weg. Gebruik je fantasie, sta stil, luister, zie de dieren. Dan zit je meteen in een avontuur." I en Daeter in Middelburg kis schrijver. Hij publiceer- "de boeken over muziek, over bekende persoonlijkheden als Pieter van Vollenhoven. De ge boren Rotterdammer (1940) is in het onderwijs werkzaam ge weest. Hij heeft zich verdiept in de wereld van hoogbegaafde kin deren. Over zijn bevindingen heeft hij artikelen en boeken ge publiceerd. Nu meldt hij zich met een uit gave over 'epigenetica' en hoe epi- genetische opvattingen van bete kenis kunnen zijn voor opvoe ding, onderwijs en hulpverle ning. De titel van het boek: Opti male kansen voor ieder kind (248 media uitgeverij, 29,95 euro). De epigenetica is een nieuwe richting binnen de genetica. In de epigenetica wordt ervan uitge gaan dat de werking van genen beïnvloed kan worden. Daeter schrijft: „Wij hoeven niet afhan kelijk te zijn van onze genen. We kunnen ons leven en dat van on ze kinderen voor een groot ge deelte zelf sturen door de wer king van genen positief te beïn vloeden." De schrijver wijst op het be staan van 'Plusklassen' en aparte scholen voor hoogbegaafden. „Hier wordt vaak ook nog eens veel leuker onderwijs gegeven. Maar heel veel kinderen komen daar niet voor in aanmerking. Zij gaan steeds meer geloven dat ze niet zo pienter zijn. Deze gedach te is funest, bepaalde genen wor den er niet meer door in werking gesteld. Natuurlijk bestaan er ver schillen tussen kinderen en we dienen die op zekere hoogte ook te respecteren. Wat dat betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan het onderwijs in Finland. Daar blijven alle kinderen, onge acht hun intelligenties, in eenzelf de groep bij elkaar zitten. Hier vindt dan geen verkeerde beïn vloeding van genen plaats." Zeeuwse schrijvers Niets is gevaarlijker dan ie mand die kunstenaar wil zijn, maar de gaven mist. De wereld was veel bespaard ge bleven als Hitier wél had kunnen schilderen. Jan H. Eekhout (Sluis 1900 - Am sterdam 1978) is een onschuldiger voorbeeld, weliswaar fout in de oorlog, maar vooral een meeloper in de verkeerde richting. Zijn gro te wens was een gewaardeerd schrijver te zijn, maar het ontbrak hem aan talent. Hij wist soms een groot publiek te bereiken, begrijp ik uit de boeiende biografie die Lo van Driel aan hem wijdde. Een biografie vol feiten en cijfers, bij voorbeeld verrassend goede ver koopcijfers. Maar de auteur mocht dan zijn krachten beproeven op al le genres, de critici waren nooit onder de indruk. In zijn werk betoont hij zich in ieder geval een kind van Zeeuws- Vlaanderen. In romans als De boer zonder God (1933), Patriciërs (1935) en Warden een koning (1937) wordt dat stukje van de wereld zelden verlaten. Gebeurt het wel, dan heeft hij daarvoor de uitdrukking over-Schelde ('Nog nooit was zij over-Schelde gereisd'). De drie romans maken ook dui delijk hoe hard hij zijn best deed om in de literatuur te slagen. En hoe hij faalde. Je ziet van zin tot zin aan zijn stijl, opgeschroefd en onbeholpen tegelijk, de pijnlijke kloof tussen ambitie en resultaat. De taal is bij hem geen machtig in strument, maar hinderlijk gereed schap. Jan H. Eekhout 'Dit boek draagt, althans onmid dellijk ten aanzien van het erin aangewend taaleigen, méér dan een Zééuwsch, een Vlaamsch ka rakter,' verantwoordt hij zich in De boer zonder God. Althans onmiddellijk ten aan zien van! Er leek Eekhout alles aan gele gen de lezer af te schrikken. Het minst geforceerd is nog Warden een koning, over een schaapherder op de schorren: 'Hij kent alle geu len, alle killen, hij weet de plaats waar een waterloop schielijk ver smalt tot op een sprongbreedte.' Zomaar op bladzijde 23 blijkt, uit twee raak gekozen hondenna men, zelfs iets van fantasie: 'Hij maant de honden Rap en Rauw tot spoed.' Rap en Rauw, eigenlijk alles wat deze trage, gekunstelde schrij ver miste. donderdag 14 juli 2016 Wekelijkse rubriek met boeken over Zeeland en boeken van Zeeuwse schrijvers _ekker buiten spelen en eten Jan van Damme Floortje Zwigtman: „Opeten wat je zelf hebt gekweekt is een oergevoel." foto dirk jan gjeltema Floortje Zwigtman Uitg. Luitingh-Sijthoff 112 pagina's, 14,99 euro Mario Molegraaf -(1900-1978) JE BOER ZONDER GOD EUW5CHVIAAM5CHE ROMAN JAN H. EEKHOUT Ben Daetei De nieuptte opvattingen vanuit de epigenetica over zwangerschap, opvoeding en onderwijs

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 37