Ex-Syriëganger zweert jihad af
en wil naar gewone gevangenis
Anniek van den Brand
11
Intimidatie door incassobureaus aangepakt
Iets
zoeken,
laat staan
vinden, is
nooit een
sterke
kant
geweest
Het is raar dat
iedereen een
incassobureau
kan beginnen
Dat hij als ouder beslist
een andere keuze zou ma
ken dan ik, mailde de le
raar Grieks me. Het was de voor
lopig laatste zin van een corres
pondentie die zo aardig begon.
Zoon had al ruim een week
zijn boek niet bij zich, schreef de
leraar, en moest bijgevolg les na
les bij zijn buurman kijken. Dat
de concentratie daar niet groter
van werd. Dat begrijp ik, mailde
ik terug, samen met een bedank
je dat hij de moeite had geno
men me op de hoogte te stellen.
Thuis had zoon natuurlijk niets
gezegd over een zoekgeraakt
boek. Hij had er in de les 'nogal
laconiek' over gedaan, schreef de
leraar. Ik zag het voor me -
zoons ontwijkende blik, de gri
mas die hij trekt als hij een beet
je bang is en die zich zo gemak
kelijk laat verwarren met desinte
resse en spot.
O ja, had de leraar er nog aan
toegevoegd: volgende week zou
hij een belangrijk proefwerk ge
ven. En omdat zoon er niet al te
florissant voor stond, leek het
hem juist belangrijk om goed te
leren.
Zeker, mailde ik terug. En mag
ik van u dan de titel en de auteur
van het boek? Het boek is grijs
met rood, zei de leraar - kenne
lijk in de overtuiging dat ik het
wel ergens zou opdiepen.
Hij kent mij niet. Laat ik het zo
zeggen: zoon heeft zijn
chaos niet van een
vreemde. En iets zoe
ken, laat staan vin
den, is nooit een ster
ke kant geweest. Ik
wilde de gegevens
dus hebben om
het boek op
nieuw te be
stellen.
Toen de leraar in de gaten
kreeg wat ik van plan was,
kwam dus die mededeling dat
hij 'als ouder beslist een andere
keuze' zou maken.
Al een leven lang bemoeien
wildvreemden zich met hoe ik
mijn zoon opvoed. Dat begon
toen ik een maand of zeven
zwanger was. In het zuidwesten
van Amerika wandelde ik een
gravelkleurige berg op. Nu ja,
bérg. Heuvel. Heuveltje. Ik liep
keurig op het geplaveide pad, ste
vige schoenen aan, hoedje op te
gen de zon. Ineens rende er een
schreeuwende vrouw op me af.
Verwonderd keek ik om me
heen om te zien tegen wie ze zo
tekeerging.
Of ik soms gék was geworden,
riep ze, om zulke zware fysieke
inspanningen te leveren met een
baby in mijn buik. Als ik mijn
kind niet beschermde, dan zou
zij het wel doen!
Een paar jaar later was daar de
kleuterjuf die meende dat zoon
zou opgroeien 'voor galg en rad',
omdat ik zijn ondeugd en eigen
zinnigheid eerder geestig vond
dan verontrustend. Geschrokken
belde ik mijn moeder om te vra
gen of ik wellicht iets over het
hoofd zag, en of zij er misschien
net zo over dacht als de juf. „Ben
je gek", zei ze. „Het is gewoon
een jongen."
Bol.com bezorgde het boek bin
nen een dag. Zoon leerde zijn
proefwerk. En haalde een t. Of
de leraar misschien een héél
klein beetje had gegniffeld,
vroeg ik zoon. Hij zei van
niet.
De brieven van het in
cassobureau durfde
Shaindel Rogers afge
lopen voorjaar niet
meer open te maken.
Met elke brief kwamen er weer
extra kosten bij. „Hartkloppingen
kreeg ik ervan. Terwijl ik mijn re
kening gewoon betaald had. Ik
dacht: wat moet ik hiermee?"
De 25-jarige studente pedago
giek uit Amsterdam had drie
maanden haar zorgverzekering
niet betaald, omdat haar huurtoe-
slag en studiefinanciering niet wa
ren gestort. Na de eerste aanma
ning betaalde ze het verschuldig
de bedrag alsnog, binnen de ter
mijn.
Toch stuurde het incassobureau
daarna nog steeds aanmaningen.
„Op een gegeven moment
kwam er 150 euro bovenop. Dat is
voor mij als student een heel be
drag. Ik voelde me geïntimideerd.
En ik schaamde me, want het
voelt toch een beetje als je eigen
schuld. Terwijl het heel belangrijk
is om hulp te zoeken."
Met hulp van adviesbureau An
ti-Incasso lukte het Rogers toch
om een einde te maken aan de
stroom boze brieven.
Haar zorgverzekeraar stelde
haar in het gelijk. „U kunt de brie
ven als niet verzonden beschou
wen, kreeg ik te horen. Makkelijk
gezegd, maar weet je hoeveel ener
gie en spanning me dit heeft ge
kost?"
Als het aan de Christenunie en
PvdA ligt, komt aan dit soort prak
tijken een einde. Ze willen stren
ge opleidingseisen invoeren voor
zowel de oprichters als medewer-
kers. Als die zich daar niet aan
houden, moet de Autoriteit Con
sument Markt optreden met
flinke boetes tot 650.000 euro.
Wie drie keer in de fout gaat,
moet uit het incassoregister wor
den geschrapt.
Het zijn strenge eisen, erkent
Kamerlid Carola Schouten van de
Christenunie. „De incassobureaus
hebben lang genoeg de tijd gehad
om het zelf beter te doen. We kun
nen in de Tweede Kamer nu niet
meer op onze handen blijven zit
ten."
Als een Kamermeerderheid er
mee instemt, mogen incassobu
reaus geen intimiderende post
meer versturen met bijvoorbeeld
faillissementsstempels erop. Ook
dreigen met gedwongen verkoop
van de inboedel en beslaglegging
op een bankrekening (wat incasso
bureaus niet mogen) en zonder
toestemming de werkgever van
een debiteur benaderen, is straks
uit den boze.
De initiatiefwet van Christenu
nie en PvdA wordt vandaag gepu
bliceerd op de site van de Chris
tenunie, zodat belanghebbenden
commentaar kunnen leveren. De
wet wordt naar verwachting aan
het einde van het jaar naar de
Tweede Kamer gestuurd.
De Nederlandse Vereniging
voor gecertificeerde Incasso-onder
nemingen moet de nieuwe wet
nog bestuderen, maar reageert po
sitief.
„Wij pleiten al jaren voor stren
gere regels", zegt Jeanine van
Noordenne van de brancheorgani
satie. „We vinden het raar dat elke
grappenmaker een incassobureau
kan beginnen, terwijl je werkt
met mensen die zich in een kwets
bare positie bevinden. Dat leidt
tot incidenten die een schaduw
werpen over de hele branche."
Hicham el O. (31) maakte deel uit
van het grote Haagse jihadproces
dat eind vorig jaar tot zware ver
oordelingen leidde. De Haagse
groep ronselde Syriëgangers, zaai
de haat en regelde geld voor de ji
had. De veroordeelden kwamen te
recht op terroristenafdelingen
(TA) in Vught en Rotterdam,
maar El O. wordt liever gisteren
dan vandaag naar een 'gewone cel'
overgebracht. Naar eigen zeggen
steunt El O. niet langer de jihad.
„Hij is ook een stuk gematigder in
zijn geloof geworden", stelt zijn
advocaat Sander Janssen. Hij ligt
nu wel slecht bij sommige andere
veroordeelde jihadisten.
Hij is daarom procedures gestart
voor een overplaatsing, omdat hij
vreest dat het 'tot een confronta
tie' kan komen. Hij zou om die re
den ook zeventien dagen lang 24
uur per dag op cel zijn gehouden,
en mag inmiddels nog maar één
uurtje per dag zijn cel uit.
El O. hekelt ook de zware behan
deling op de TA: de bajesklanten
zitten veel in hun cel, mogen
maximaal één keer per week be
zoek ontvangen en dan nog achter
glas. Bovendien worden ze vaak
gevisiteerd, waarbij bewakers op
zoek gaan naar smokkelwaar in
hun lichaamsopeningen.
El O. werd veroordeeld tot vijf
jaar cel omdat hij in Syrië aan de
strijd had deelgenomen. Hij speel
de een betrekkelijke bijrol in het ji-
had-proces, Het ministerie van
Veiligheid en Justitie wil niet op
de procedures van El O. ingaan.
donderdag 14 juli 2016
Boek
'Hartkloppingen
kreeg ik ervan'
Een studente uit Amsterdam
schakelde een anti-incassobu
reau in om van intimiderende
brieven af te komen: „Hulp zoe
ken is belangrijk."
Deborah Jongejan
Den Haag
A Carola Schouten (links) en Shaindel Rogers, foto marco de swart
Jeanine van Noordenne
Een veroordeelde Syriëganger
probeert uit alle macht weg te
komen van de terroristenafde
ling in een Rotterdamse gevan
genis. Hij heeft de jihad afgezwo
ren en vreest problemen met ji-
hadisten in de gevangenis.
Tobias den Hartog
Cyril Rosman
Schiphol
