26
INTERVIEW THIJSJE OENEMA
Extreem
vermoeid,
misselijk.
Maar
liever
dat dan
tussen zes
plankjes
Cassierra lijkt nog wat schichtig
tussen zijn nieuwe ploeggenoten,
die hij pas ruim een dag kent. Wat
wel opvalt: zijn soepele tred bij
balaannames. Als altijd wordt er
reikhalzend uitgekeken naar de
verrichtingen van een nieuwe
Ajax-spits. Zeker met het oog op
de voorronde van de Champions
League eind deze maand. Dan is
spits Arek Milik, die met de club
leiding heeft afgesproken dat hij
Ajax deze zomer niet verlaat, wel
iswaar weer terug. Maar verder
zijn er weinig alternatieven voor
handen. Cassierra zou zo'n alterna
tief in de punt van de aanval kun
nen zijn. Al week hij in zijn tijd
bij Deportivo Cali ook vaak uit
naar de zijkant. Veel doelkansen
kreeg hij gisteravond niet. Na 45
minuten is zijn debuut voorbij.
Kenners van het Colombiaanse
voetbal denken dat de aanwinsten
van Ajax een lange aanpassingspe
riode nodig hebben. Ze hebben in
elk geval overlevingsdrang, die Co-
lombianen. Dat weet André Krul
zeker. Hij is de enige Europeaan
die in de Colombiaanse competi
tie voetbalde en zag jeugdspelers
van Boyaca Chicó naar de training
wandelen. Op zich niet heel schok
kend, ware het niet dat het trai
ningsveld op een uur lopen van
hun huis was. Op een berg.
„In Colombia moet je vechten
voor je plek", zegt Krul. Valt een
talent af, dan is zijn toekomst on
gewis. „Maar als je het dan ook
écht redt, heb je wel de mentali
teit om het ver te schoppen." De
voetbalbeleving is groots. „Wiel
rennen is daar belangrijk, maar
voetbal nog meer."
Volgens Daniel Cruz, tot voor
kort de enige Colombiaan die bij
Ajax onder contract stond, is Ajax
betrekkelijk laat met het ontdek
ken van Colombia als aantrekke
lijk scoutingsgebied. „We zijn hier
al langer goed bezig. James Rodri
guez, Santiago Arias, Carlos Bacca.
Colombia stond bekend om
drugs. En het was er gevaarlijk.
Nu zijn we bekend om de goede
voetballers." Cruz kan zelf meepra
ten over de moeizame gewen
ningsperiode die Colombianen nu
eenmaal hebben als ze op jonge
leeftijd in Amsterdam terechtko-
men. „Ik was nog jonger dan zij.
Maar ik sprak goed Engels. Deze
jongens waarschijnlijk niet."
Tijdens trainingen zal Cassierra
zoveel mogelijk worden bijgepraat
worden door André Onana en Ne-
manja Gudelj. Zij spreken ook
Spaans. En de club doet er volgens
Cruz goed aan om de Colombia
nen in elk geval te laten begelei
den. „Qua niveau zouden ze het
in ieder geval moeten kunnen red
den. Ze komen van Atlético Natio
nal en Deportivo Cali. Dat zijn
goede clubs."
Krul: „De club van Sanchez
doet lang mee in de Copa Liberta-
dores. Dat zegt wel wat. Tactisch
is het wel heel anders. Veel verde
digenden Ik heb me daarop ook
heel erg moeten aanpassen."
Nooit vierde Thijs-
je Oenema haar
verjaardag. Tot
dit jaar. Het
moet er maar
eens van ko
men, dacht ze.
Dus daar stond
ze in juni op haar 28ste tussen de gas
ten in haar tuin in Joure. Op tafel
geen nootjes, maar grote flessen zon
nebrandcrème. „Nou, je ziet wel dat
dit de verjaardag is van een
kankerpatiëntje."
„De dag voor je dood is erger dan
de dag na je dood, zeg ik weieens.
Van de dag erna weet je toch niets.
Dinsdagmiddag 24 november zat ik
in mijn sportkleding met een kopje
koffie op de bank. Ik had net gefietst,
sprintjes. Ik wilde zo snel mogelijk fit
worden en wereldbekerwedstrijden
rijden. Daar had ik me voor geplaatst,
vlak voordat ik geopereerd werd aan
een cyste bij mijn eierstokken ter
grootte van een appel."
„Er was geen reden tot ongerust
heid, had iedereen me verzekerd. Al
les zag er goed uit. Tot ik een voice-
mailbericht hoorde. Of ik mijn gynae
coloog terug kon bellen? Ik begon te
trillen. Ik wist: dit is hele foute boel.
Het is zover."
Met dit moment hield ze al reke
ning sinds ze twee jaar geleden bij de
huisarts zat. Ze had een onrustige
moedervlek weg laten halen. On
schuldig, dacht ze. Toen: pats, boem,
bleek het een melanoom, de meest
agressieve en dodelijke vorm van
huidkanker. Ze was er op tijd bij. De
kans op uitzaaiingen was minder dan
een procent.
Dinsdagmiddag in november wilde
de gynaecoloog telefonisch geen diag
nose geven. „Maar ik wist: ik word
niet zomaar gebeld. Die cyste is een
uitzaaiing. Gek genoeg gaf die gedach
te ook rust. De constante onzeker
heid in mijn achterhoofd veranderde
in zekerheid. Al had ik liever voor al
tijd die onrust gehouden."
Ze mocht direct naar het zieken
huis. „Snel omkleden - niet ge
doucht, dan stink ik maar, dacht ik.
Mijn moeder en vriend waren ver
weg, dus ik belde mijn vader, maar
hij stond achterin het weiland bij on
ze boerderij. Ik ben vervolgens zelf
naar Heerenveen gegaan. Ik kon wel
wachten tot iemand me ophaalde,
maar ik wist het nieuws toch al."
„Twee jaar geleden vond ik op inter
net: als het uitgezaaid is, heb ik ne
gentig procent kans dat ik binnen
een jaar dood ben. Die cellen zaten al
twee jaar in mijn lichaam, het kon in
middels op allerlei andere plekken zit
ten. De kans dat het vanaf mijn pols
in een rechte streep naar mijn eier
stokken was gegaan, was natuurlijk
klein."
In het ziekenhuis werd haar conclu
sie bevestigd. Uitgezaaide melanoom-
kanker. Er zouden onderzoeken vol
gen, daarna een eventueel behandel
plan. Haar vader schoof aan en Oene
ma dacht: hoe lang heb ik nog?
„Thuis brak ik voor het eerst, toen
mijn vader me een knuffel gaf.
Even."
„Daarna dacht ik: oké, nu gaan we
actie ondernemen. Maar ja, dan zit je
en denk je: wat nu hè? Van niks doen
moet je nadenken."
Dat wilde ze niet. „Ik ben gaan
winkelen, praktische dingen kopen.
Ik zal lang in het ziekenhuis liggen,
dacht ik, dus ik zocht een goede kop
telefoon, die me 's nachts eventueel
afkon sluiten van verdrietige gelui
den van andere patiënten in het zie
kenhuis."
In de eerste de beste kledingwin
kel zag ze een shirt met 'Heaven can
wait'. Oenema - door de stress en de
operatie aan de cyste bijna net zo wit
als het shirt - dacht: dat is voor mij!
Shirt aan, duimen in de lucht, foto ge
maakt en rondgestuurd. Haar familie
zag het als humor, maar een aantal
van haar ploeggenoten die het
nieuws korter wisten, vonden het
confronterend.
Harde grappen maken betekende
niet dat ze geen angst had. „Al mijn
zekerheden waren in één klap weg.
Maar weet je wat het is? Het ziet er
plots zó slecht uit. Dan probeer ik
het voor mezelf toch iets draaglijker
te maken." Dus zei ze tegen een
vriend met huwelijksplannen: 'Je
kunt beter dit jaar trouwen, grotere
kans dat ik erbij ben.'
Een kleine week later zat ze in een
volle auto op weg naar de uitslag van
haar lichaamsscan. „Horen hoe ver
de ziekte al om zich heen had gesla
gen, wat de artsen nog voor me kon
den doen. Ik heb nog nooit zo'n span
ning gevoeld. Ik vond het altijd ge
weldig om wedstrijden te schaatsen.
Sindsdien snap ik wat mensen voe
len als ze door wedstrijdspanning
niks meer kunnen eten."
„Ik kon niet meer praten, maar kon
ook niet tegen stiltes. Dus had ik een
vriendinnetje meegevraagd die graag
praat. Mijn ouders en vriend werden
steeds stiller, zij wist haar taak: en
praatte door over koetjes en kalfjes.
Fantastisch."
Oenema had naast de cyste meer
uitzaaiingen. „Maar niet zodanig dat
woensdag 13 juli 2016
Matteo Cassierra (r.) debuteerde in het Ajax-shirt. foto pro shots
Cassierra zal
moeten zien
te overleven
De Colombiaan Matteo Cas
sierra (19) speelde gisteren zijn
eerste minuten in het shirt van
Ajax, in een oefenwedstrijd te
gen AFC (2-2). Landgenoot Da-
vinson Sanchez sluit later aan.
Ajax op de Colombiaanse toer,
is dat een goed idee?
Nik Kok
Amsterdam
Na 'debutant'
Daniel Cruz
(2000-2002)
heeft Ajax
opnieuw twee
Colombianen in
de selectie: Mat
teo Cassierra
(19) maakte gis
teren zijn de
buut voor Ajax,
Davinson San
chez (20) sluit
binnenkort aan.
'Ik werd uit het
schaatsen gerukt,
nu leef
ik bij
de dag'
