Nü in de winkel!
8 NI
PAULINE BIJSTER
Kortingsbon
-Y
Geen minister die
zo struikelend het politieke
jaar doorkwam als Ard van der
Steur. De flamboyante VVD'er
slaapt er niet minder om.
ZOMERRECES ARD VAN DER STEUR
Van der Steur
is weliswaar
joviaal en prettig
in de omgang,
oprecht
geïnteresseerd
lijkt hij niet
Column
Het meest gehoorde argu
ment tegen verandering is:
vroeger zeurde niemand
hierover. Vroeger zeurde niemand
over Zwarte Piet en vroeger kon je
bij Feyenoord nog gewoon grapjes
maken over huidskleur (zei Henk
Fraser op Voetbal International).
Dat iets vroeger zo was, is geen
goed argument om het voor altijd
zo te laten.
Vroeger hadden vrouwen geen
stemrecht. Vroeger werden vrou
wen op de brandstapel gelegd.
Vroeger werd niets gedaan tegen
pedofilie, maar wel tegen homo
seksualiteit. Vroeger sloegen men
sen hun kinderen met kleerhan
gers. Heel vroeger aten mensen ba
by's (van anderen) zelfs op. Er be
staat niet één punt in de geschie
denis waarna alles normaal werd,
zoals mensen wel eens lijken te
denken. Ik geef toe, deze voorbeel
den zijn wat heftiger dan de pop
petjes in de Efteling aanpassen.
Maar veel barbaarse, onlogische of
niet-kloppende
praktijken zijn
op een bepaald
moment in de
geschiedenis
aangepast. Vaak duurde dat proces
jaren, of zelfs eeuwen. Het aanpas
sen van gewoonten kun je bescha
ving noemen, of ontwikkeling.
het VOC'erige toontje eruit halen,
lijkt me dat ook een stap in de
richting van beschaving. Het gaat
niet over één nacht ijs - ik las dat
er nu al tien jaar over Zwarte Piet
wordt vergaderd en we zijn er nog
steeds niet uit. Het duurt dus ja
ren, veel mensen zijn hartstochte
lijk tegen verandering, en dan, uit
eindelijk, hebben we toch die
beeldvorming een piepklein beet
je rechtgetrokken.
Is dat erg? Nee. Reden om je
druk over te maken? Niet echt.
Het lijkt me een kleine moeite om
een andere pop op de pilaar in het
midden van die attractie Mon
sieur Cannibale te zetten (een
draaimolen met ronddraaiende
potjes), zonder dat er verder ook
maar iets van het plezier of van de
attractie verdwijnt. En die Chine
se poppetjes vond ik zelf, de laat
ste keer dat ik in de Efteling was,
eerlijk gezegd ook een beetje sto
rend. Fijn om te horen dat de di
recteur van Efteling wel wil na
denken over kleine wijzigin
gen. Misschien kan hij het stie
kem doen, zonder dat iemand
het merkt, en zonder dat ie
mand er daarna nog last van
heeft.
Het aanpassen van
gewoonten kun je
beschaving noemen
Finding Dory Doeboek
8
710
114
17
Of bestel op pzc.nl/findingdory
Niemand die zo
uitkijkt naar
z'n huwelijks
reis als de vori
ge week ge
trouwde minis
ter Van der
Steur. Natuurlijk vanwege de ro
mantiek. Maar anders wel om los
te komen van zijn moeizame jaar
aan het Binnenhof.
Illustratief: hij liet een debat in
de Eerste Kamer vervroegen naar
deze week, zodat hij dit weekend
al in het vliegtuig kan stappen.
Op het ministerie kijken ze er
niet van op. Als je zo'n zwaar jaar
hebt gehad als hij, wil iedereen
wel vluchten.
Moest hij aanvankelijk het bla
zoen van het VVD-ministerie
van Veiligheid en Justitie schoon-
poetsen, inmiddels is de coalitie
allang blij als Van der Steur (46)
de rit tot maart uitzit. Na affaires
rond professor George Maat, Vol-
kert van der G. en de Teevendeal
moest hij al drie keer sorry zeg
gen tegen de Tweede Kamer. De
oppositie schampert inmiddels:
aan Van der Steur hebben ze
geen werk meer; die bederft het
wel voor zichzelf.
Een sterk debater: ja.
Flamboyant: absoluut.
Een goed gevoel voor politieke
verhoudingen: nauwelijks.
En vooral: eigenwijs op het ge
vaarlijke af.
Het bleek onlangs nog, een vrij
dagochtend in juni. Van der
Steur staat in een reclamefolder
van KPN, not done als minister.
Het advies van zijn ambtenaren:
doorlopen en de journalisten af
wimpelen. Zijn medewerkers we
ten nog niet hoe het kon gebeu
ren en hopen tijdens de minister
raad de feiten op een rij te krij
gen. Dan moet de minister de ca
meraploegen wél even omzeilen
en strak naar binnen benen. Zo
dra hij de portier van de dienst
wagen opent, blijkt weer hoe ei
genwijs Van der Steur is.
„Goedemorgen, dames en he
ren!" begint hij vrolijk, om vervol
gens nauwelijks aanstalten te ma-
ken om de interviewers voorbij
te lopen. Zijn medewerkers zuch
ten. Al loopt de affaire met een
sisser af, ze is tekenend voor zijn
roekeloze stiel.
En hij was niet eens de eerste
keus. Na het geblunder rond de
Teevendeal zoekt het kabinet
naar een welbespraakte en vooral
betrouwbare vervanger voor Ivo
Opstelten. Eerste keus is minister
Henk Kamp, maar die heeft geen
trek. Dan wordt Jan-Kees Wie-
benga, lid van de Raad van State,
gepeild. Ook die ziet het niet zit
ten. Pas daarna komt Ard van der
Steur in beeld. Hij voldoet ten
minste aan één eis: de man is ver
baal vaardig.
Die eerste tijd gaat het voor de
wind. Van der Steur brengt zijn
eigen stijl mee. In alles. Aan de
wanden hangt hij schilderijen
van Engelse jachtpartijen. En hij
stapt die dagen af en toe in de lift
om op een willekeurige verdie
ping uit te stappen. „Hallo, ik
ben Ard van der Steur, wie bent
u en wat doet u?"
Hij poogt de namen van chauf
feurs uit z'n hoofd te kennen. En
ziet hij op de boekenmarkt iets
dat een leuk cadeau kan zijn voor
een collega, dan aarzelt hij niet.
Een kleine kring mag ook komen
eten op zijn - jawel - kasteeltje,
dat hij bewoont in Warmond
met zijn kersverse vrouw Ninet
te, een meubelmaakster die hij
ontmoette toen een antiek bank
je van hem stuk bleek.
Toch klikt het niet tussen de
bewindsman en zijn ambtena
ren. „We proefden bij hem: die
ambtenaren snappen niets van
politiek", weet een ingewijde.
Bij de affaire rond professor
George Maat gaat het bijna mis.
Van der Steur haalt hard uit naar
de onderzoeker, al is hij nog zo
gewaarschuwd z'n mond te hou
den omdat de feiten onhelder
zijn. „Maar nee hoor, toch zijn ei
gen gangetje gaan", zegt een be
trokkene. Inderdaad: later moet
de minister z'n woorden inslik
ken. En het wordt nog erger.
In mei van vorig jaar zien amb
tenaren een soms 'valse', 'narri
ge' en 'vervelende' minister.
Soms geeft hij hen 'de volle laag
op een detail'. Als er een brief
moet komen om te verklaren
waarom Van der Steur de Twee
de Kamer verkeerd heeft voorge
licht, krijgen aanvankelijk alleen
ambtenaren de schuld. „Hem
moest worden uitgelegd dat hij
zichzelf daarmee verwondde."
Sommigen denken zelfs mee
warig terug aan Opstelten. Van
der Steur is weliswaar joviaal en
prettig in de omgang, oprecht
geïnteresseerd lijkt hij niet. „Kort
stondig wel, maar dan is hij hup
weer weg, op naar het volgende.
Ivo wist beter hoe het met de
mensen om hem heen ging."
Bovendien was Opstelten een
hardere werker, weet men op het
ministerie. Een topambtenaar
vrijdag 8 juli 2016
@PaulineBijster
Kleine moeite
Als wij, in deze eeuw, de beeld
vorming hier in Nederland van
andere culturen aanpassen en
Lever deze bon in en ontvang
1,- korting bij o.a.:
AKO, Attent, Blz., Bruna, Libris,
Plantage, PLUS, Primera,
The Read Shop, Spar en Vivant.
Geldig t/m 6 augustus 2016.
0P=0P
I i'iluJ
64 pt^L^UL's
zm. ïf-Lolcejri!
Liever
kasteelheer
dan fulltime
minister
Tobias den Hartog
Jan Hoedeman
Den Haag
