3
Vind je ook dat Nederland als vakantieland
enorm wordt ondergewaardeerd?
aanbidder die op een mooie herfst
morgen juichend kon schilderen. Hij
kon het niet uitstaan wanneer een
schilder gedachteloos en gemak
zuchtig te werk ging in de natuur. Of
je doet het goed, óf je doet het niet.
Dat perfectionisme komt goed tot
uiting in dit berglandschap, een met
olieverf geschilderd doek, waarop
geen schuimkop of boomblad is
overgeslagen en schaduw en zonlicht
strijden om de aandacht.
©Vijf keer Italië
Reiskoorts werd schilder Mar
tin Monnickendam 1874 -1943) op
68-jarige leeftijd noodlottig. Hij ging
naar buiten om te tekenen, ergens
aan de Amsterdamse Bloemgracht,
vatte ernstige kou en overleed vier
dagen later. Monnickendam was een
ware workaholic. Zelfs op zijn huwe
lijksdag kon hij het niet laten om,
Voor mij is
zand een
drager van
herinneringen
terugfietsend van het stadhuis met
zijn vrouw achterop, bij het Rijks
museum af te stappen en te zeggen:
„Fiets jij maar door, ik ga hier nog
wat tekenen."
Tussen 1929 en 1938 reisde Mon
nickendam vijfkeer naar Italië, vaak
onder de noemer van een verkapte
familievakantie. Italië is van oudsher
al het mekka voor kunstenaars.
Michelangelo, Da Vinei, Caravaggio
en Rafaël waren van grote invloed op
kunstenaars uit het noorden. Een
groot aantal van hen reisde naar het
zuiden, soms zelfs te voet, om het
werk van de grote meesters en de
klassieke oudheid te bewonderen.
Ook Martin Monnickendam zette
meerdere keren koers naar Italië, met
als resultaat honderden studies vol
kleur in (pastel)krijt en waterverf.
Daar baseerde hij later zijn groter
werk op, zoals het doek Rome, van 2
bij 2 meter. Met zijn werk wilde hij
landgenoten aansporen om de zon
overgoten, kleurrijke zuidelijke ste
den te bezichtigen.
OWereldzand
Zand heeft iets magisch voor de
reislustige kunstenares Elvira Wer
sche (1948) uit Nuenen. Ze verzamelt
het zand, ook met behulp van ande
ren, tijdens haar talrijke reizen over
de wereld en strooit deze in tijdelijke,
geometrische vormen op de grond.
In het kunstwerk in De Hallen in
Haarlem vind je okerkleurige aarde
van het Franse streek Roussillon,
fijnkorrelig zand uit de Sahara,
zwarte vulkanische aarde uit IJsland
en wit glinsterend zand van de
Portugese Serra da Estrela.
Het zijn slechts enkele voorbeel
den uit de inmiddels duizenden
soorten tellende verzameling
wereldzand van Wersche. „Voor mij
is zand een drager van herinnerin
gen."
In een eerdere tentoonstelling in
Berlijn, legde Wersche bewust het
zwartgeblakerde zand van Ground
Zero in New York naast het roze zand
uit Irak. Zo weet ze verschillende de
len van de wereld met elkaar te ver
binden.
Wersche heeft naar eigen zeggen
last van Fernweh, een Duits begrip
voor verlangen naar het onbekende.
Een typisch gevalletje reiskoorts dus.
donderdag 7 juli 2016
GO
heb kunnen oogsten! In
België hebben experts be
rekend dat er dit seizoen
op bewerkte grond wel
dertig slakken per vier
kante meter te vinden zijn.
Dertig! Het valt me ook op
dat de naaktslakken zo
enorm dik zijn. Durven de
kikkers, egels en zanglijs
ters ze nog wel te eten als
ze zo monsterlijk groot
zijn? Ook al barst het van
de kikkers in mijn tuin, ik
heb tot mijn grote frustratie
Lenette van Dongen
(57), cabaretière en
zangeres. Dit jaar
maakte ze indruk als
verteller bij 'The Pas
sion':
„Niet verder vertellen
hoor, maar Nederland
is prachtig! Vooral in de
zomer als iedereen
weg is. Als een lief-
-4 Van Japan (1), naar Duitsland (2).
Italië (3) en zand uit New York en
Irak: Nederlandse kunstenaars
halen inspiratie uit reizen.
44
Elvira Wersche
De tentoonstelling Reiskoorts
bij Nederlandse kunstenaars sinds
1850 is tot en met 11 september te
bezichtigen in De Hallen Haarlem.
Even verderop bij het Frans Hals
Museum is tot en met 30 oktober
Reiskoorts in de 16de en 17de eeuw
te zien.
nog nooit een kikker een
slak zien eten. Er zit niets
anders op: ik moet zelf aan
de slag. Dus loop ik 's
avonds met een schepje en
een bakje door de tuin om
slakken te verzamelen.
Echt, ik wil ze doodmaken
maar ik kan het niet. Daar
loop ik dan weer met mijn
bakje vol slijmerige
schepsels naar
het park om
ze daar in
de bosjes te
kieperen. Hoe wapen jij je
tegen de slakkeninvasie?
Groeten! Corlijn
Y Grote naaktslak. Wie
durft hem op te eten?
devolle
moeder
zwaai ik
de hele
buurt met
veel en
thousiasme
uit. In volge
pakte auto's vertrekken
ze allemaal tegelijk
naar verre paradijse
lijke gebieden.
Ga maar lekker
hoor! Doei en
veel plezier.
En dan: die
rust die neer
daalt in de tui
nen, straten en win
kels. Nederland in de
zomer is de fijnste plek
op aarde."
