nkike
Twee grootmachten, maar
28
SJOERD MOSSOU
De Rossi
mogelijk
toch fit
EURD2016
EK VOETBAL
VANDAAG
En route
Kingsley Coman eet bij zijn ontbijt
graag een lekker plakje zalm. Olivier
Giroud heeft een vrij saaie slaapka
mer, maar best gek: op de hoofdsteun van
zijn bed is de naam 'Giroud' geborduurd.
De broer van Patrice Evra lijkt op Willie
Wartaal. Antoine Griezmann maakt graag
grapjes tijdens het barbecueën.
De afgelopen weken ben ik nog niet in
Clairefontaine geweest, het hoofdkwartier
van de Franse nationale ploeg, maar toch
ben ik er elke dag een beetje. De spelers
van Frankrijk zijn, dat durf ik wel zo te zeg
gen, mijn beste vrienden geworden.
En dat allemaal dankzij de korte filmpjes
op TFi, een nationale televisiezender, geti
teld Bleu Confidentiel.
De filmpjes zijn verzonnen door een slim
me marketingafdeling en ze hebben veel
weg van slinkse, gelikte propaganda. In die
vijf a zes minuten zie je alleen maar stralen
de gezichten, voorbeel
dig zwoegende voetbal
lers en een ge-wel-di-ge
teamgeest. Raciale tegen
stellingen binnen de
ploeg? Niets daarvan.
Kijk Griezmann eens
lekker dollen met Pog-
ba, en Rami met Kanté.
Zie ze eens gezellig sa
men in het vliegtuig zit
ten naar Lyon. Kijk die
Deschamps eens sympa
thiek zijn. Met journalis
tiek heeft het weinig te
maken, maar toch: de
filmpjes zijn voortreffe
lijk gemaakt. Ze geven een tamelijk unieke
kijk achter de schermen van een nationaal
voetbalteam, letterlijk tot in de slaapkamers
aan toe.
Je kunt het nietszeggend voyeurisme vin
den, en in zekere zin is het dat ook. De stra
tegie die achter de filmpjes zit is helder: de
Franse ploeg had jarenlang een dramatisch
imago, en Bleu Confidentiel moet dat helpen
veranderen.
Maar juist in deze tijd, waarin voetballers
op hysterische wijze worden afgeschermd
van de buitenwereld, is het mooi om al die
vedetten eens van heel dichtbij te zien.
Geregeld zijn de trainingen van Les Bleus
toegankelijk voor publiek. De pers is bijna
dagelijks welkom. Het maakt Frankrijk tot
veruit het meest toegankelijke 'topland' op
dit EK en veel belangrijker nog: het land be
gint eindelijk weer een beetje van zijn ei
gen voetballers te houden.
De Franse
spelers
zijn mijn
beste
vrienden
geworden
MORGEN
Giggs:
Van Gaal
assistent
Acht keer troffen ze elkaar op een
groot toernooi (vijf keer WK, drie
keer EK). En nooit won Duitsland
dus. De laatste keer, de halve fina
le van het laatste EK in 2012, was
in historisch perspectief zeker
niet de gevoeligste nederlaag,
maar voor de huidige bondscoach
Joachim Löw wel de pijnlijkste.
Löw paste zich aan om Andrea
Pirlo te neutraliseren. De toen on
ervaren Toni Kroos, nu juist mis
schien wel de beste speler, moest
dat doen. En Löw gooide zijn
team op nog meer plekken om.
Hij werd gefileerd in de Duitse
pers. Mario Balotelli, twee keer
scorend (1-2), zorgde bijna voor
het einde van de carrière van de
bondscoach. Bijna ja, want de
bond steunde hem en na de we
reldtitel in 2014 lijkt de kritiek op
Löw lichtjaren geleden.
Er zijn wel tientallen aspecten
te benoemen om uit te kijken
naar de absolute topper van de se
rie kwartfinales. De beste ploe
gen, de meest hechte collectieven,
de grootste voetbalnaties dus, de
topvorm van allebei. Maar juist de
herinnering aan 2012 zorgt zo no
dig nét voor dat beetje extra.
Want ja, Duitsland - Italië zal óók
een strijd worden op basis van tac
tiek, contrasterend als de voetbal
culturen van beide landen zijn.
Duitsland dat altijd goed wil voet
ballen, Italië dat helemaal geen
goed voetbal nodig heeft. Natuur
lijk, het Duitse nationale elftal
maakte pas na het faliekant mis
lukte EK van 2000 de echte omme
zwaai naar het huidige attractieve
voetbal. Met het WK van 2006 in
eigen land onder bondscoach
Jürgen Klinsmann als tastbaar ijk-
punt. Gevoed door sentimenten
en soms pure haat keken 'we' in
Nederland vóór die periode vaak
met afschuw naar voetballend
Duitsland. Maar dit Duitsland
heeft de gunfactor wel. Simpel
weg omdat ze spelen zoals we
Oranje het liefst zien spelen. Uit
gaan van eigen kracht, het liefst
In de wedstrijden
waar het er echt om
ging, won Duitsland
tot nu toe nog nooit
van Italië
zaterdag 2 juli 2016
FRANCE
@sjoerdmossou
Sjoerd Mossou rijdt een maand lang kris
kras door Frankrijk, langs speelsteden,
trainingskampen en wedstrijden. Elke
dag een impressie. Vandaag deel 19.
Kwartfinale:
Duitsland - Italië
Speelstad:
Bordeaux
Scheidsrech
ter: Kassai (Hon)
Historie: 33x
gespeeld, 8x
winst Duitsland,
15x winst Italië.
Doelsaldo:
40-49.
Kwartfinale:
Frankrijk -
IJsland
Speelstad:
Saint-Denis
Scheidsrech
ter: Kuipers
Historie: 11x
gespeeld, 8x
winst Frankrijk,
Ox winst IJsland.
Doelsaldo: 30-8.
Engeland zoekt
een bonds
coach. Ryan
Giggs gaf als
analyticus bij
ITV een sugges
tie: Louis van
Gaal (foto) als
assistent. „Ga-
reth Southgate
moet de nieuwe
hoofdtrainer
worden. Maar
zet iemand
naast hem met
ervaring op gro
te toernooien
en in de Pre
mier League."
■E
o
a
A Sam Vokes, Chris Gunter en Gareth Bale (v.l.n.r.) gaan uit hun dak na de beslissende 3-1 tegen
België. Wales kan zich nu opmaken voor de halve finale tegen Portugal, foto pim ras
Het is zo'n statistiekje dat je
twee keer moet lezen om het te
geloven. Als het er écht om
gaat, wint Duitsland nooit van
Italië. Letterlijk.
Daniël Dwarswaard
Bordeaux
Een dag voor de kwartfina
le tegen Duitsland heeft de
Italiaanse middenvelder
Daniele De Rossi de trai
ning hervat. De 32-jarige
speler van AS Roma sloot
gisteren in Montpellier tij
dens het tweede deel van
de oefensessie aan. Moge
lijk kan bondscoach Anto
nio Conté vandaag in Bor
deaux dus toch beschikken
over De Rossi, die kampte
met een dijbeenblessure.
