13
Je moet met je
hart spelen, je
moet vechten.
Onze spelers
doen dat
daan. Jon Dadi Bodvarsson is nu
een van de aanvallers in Frankrijk.
Toeval? Natuurlijk niet, zegt
Björnsson. Iedereen lepelt hier na
melijk elke dag een bak skyr naar
binnen, een soort magere kwark
(ook in Nederland verkrijgbaar)
die hier wordt gemaakt. „Je lacht,
maar ik ben doodserieus. Dit is het
geheim van ons succes. Het is ge
zond, het is lekker en je krijgt er
kracht en energie van."
Deze middag regent het dat het
giet, maar op het plaatselijke sport
complex zijn tientallen jongetjes
met plezier en overgave aan het
trainen. „Kleine Vikingen", glim
lacht Björnsson. „Dit klimaat, onze
natuur, het maakt ons sterk. We
hebben aardbevingen, er is een vul
kaan vlakbij, het is vaak koud en
nat, de winters zijn lang en don
ker. Daar moet je mee om kunnen
gaan."
Zeventig kilometer verderop, in
Reykjavik, maken ze zich op voor
de wedstrijd tegen Frankrijk. Er lo
pen al wat Vikingen in blauwe
voetbalshirts, al hebben ze hun jas
er nog wel over aan. Op een grote
open plek in de stad, de Laek-
jartorg, wordt morgen weer een
enorm videoscherm neergezet, net
als tegen Engeland. Dat was nog
nooit eerder vertoond bij inter
lands, 'er kwam toch nooit iemand
opdagen', zegt Armann Gud-
mundsson (31), een archeoloog die
zijn enthousiasme tevergeefs pro
beert in te dammen. „Dit is gewel
dig! Nu is iedereen fan, ook men
sen die niet van voetbal houden.
En ook al verliezen we met 5-0, als
de spelers terugkomen, onthalen
we ze als helden. Het doet wat met
ons. Alles is beter en lichter deze
dagen."
Nederland. Hij neemt ons mee
naar Akranes, een stadje aan de
westkust. „Hier komen we tot de
kern van sport in IJsland", belooft
hij. Op een veld aan zee, onder gro
te regenwolken, speelt de plaatselij
ke trots tegen Stjarnan uit Reykja
vik, een wedstrijd in de hoogste
klasse. „Hier wonen maar 7.000
mensen, maar er is een voetbal
club, een handbalclub, een grote
sporthal, een zwembad. Allemaal
in stand gehouden door de kleine
gemeenschap.
We doen het hier samen, dat is
onze kracht. Daarom zijn we ook
beter in teamsporten dan in zwem
men of atletiek."
uiteindelijk met 4-2, op karakter.
Niet dankzij slim uitgedachte aan-
valslijnen of verdedigingstactie
ken, maar gewoon door hard te ren
nen, te strijden en niet op te ge
ven. Precies het laatste punt dat
Haldarsson wil maken. „Het tonen
van karakter, dat vinden wij in IJs
land misschien wel het allerbelang
rijkste. Je moet met je hart spelen,
je moet vechten. De spelers in
Frankrijk doen dat. Ze willen trots
naar huis komen. Als ze slap had
den gespeeld, dan hadden ze echt
een probleem gehad. Je kunt je na
melijk niet verstoppen in IJsland."
Teleurstelling
Terug naar Kjartan Björnsson, de
man van het wonder van Reykja
vik. Hij is een enorme voetbalfan,
en de vader van misschien wel de
ongelukkigste IJslander van dit mo
ment. Vidar Örn
Kjartansson, de
spits van de
Zweedse club
Malmö, viel als al
lerlaatste af voor
de EK-selectie.
Björnsson heeft
een kapsalon in
Selfoss, een stadje aan
de zuidkust. Hij knipt
zijn klanten in een blauw IJsland-
shirt met achterop de naam en het
nummer (2t) van zijn zoon. „Het
was de grootste teleurstelling van
zijn leven. Hij heeft het er erg
moeilijk mee, en ik ook. Maar
goed, we slaan ons erdoorheen. En
ik heb net vliegtickets geboekt
voor de wedstrijd in Parijs. Dit wil
ik voor geen goud missen."
[/03i_TK] Selfoss is nog kleiner
dan Akranes, maar behalve Vidar
komt er nog een topspeler van-
Muts
Het is rust, de stand is 1-1. Er zijn
992 toeschouwers. We zien de nor
male supporter met sjaal en muts,
maar ook veel vrouwen en kleine
kinderen, en daar, een beetje in
zijn eentje, staat de vorige bonds
coach van IJsland. „En in de kan
tine zag ik zeker negen oud-inter
nationals rondlopen", zegt Hal
darsson. „Dit stadje is zo klein, IJs
land is zo klein, dat je met ieder
een verbonden bent. Ook dat is
een kracht. Er is totaal geen af
stand tussen onze topvoetballers
en de rest van de samenleving.
Heeft jouw zoon op zijn club wel
eens een international gezien, die
gewoon even komt kijken of een
praatje komt maken? Of die zijn
hond uitlaat? Nee, dat dacht ik wel.
Dit amateurisme moeten we koes
teren. De grote verdienste van de
huidige bondscoach is dat hij dit
heeft verenigd met een professione
le organisatie van het team. Het
mooiste zou zijn als we het allebei
kunnen behouden." Akranes wint
zaterdag 2 juli 2016
van
Jsland
Vidar Haldorsson,
sportsocioloog
FOTO'S GETTY IMAGES.
AFP, REUTERS, EPA