IOW CULTUUR 23
KIJKT TV
Ik vergeet
zelfs mijn
bestaan
De wereld
dan
is reusachtiger
je denkt.
Zelfs de
bloeddorstige
valsemunters
in Buenos
Aires
boezemen
Kees geen
angst in
'Monumental Horse' van Fernando Botero. foto marco de swart
ANGELA
Als ik onverhoopt ooit diep in de proble
men kom en geen andere uitweg zie dan
een tv-programma in te schakelen, dan
weet ik wie ik bel: Kees van der Spek. Dan
komt alles goed. Hij was jarenlang de rech
terhand van Peter R. de Vries, maar tegen
woordig is Kees in z'n eentje zo ongeveer
het hele A-Team.
Of het nu gaat om het in beeld brengen
van oplichters in toeristenoorden of het
identificeren van onbekende doden die al ja
ren in een naamloos graf liggen - Kees
draait er zijn hand niet voor om. Hij is vin
dingrijk, onvermoeibaar en nergens bang
voor. Zelfs de bloeddorstigste valsemunters
in Buenos Aires, die er volgens ingewijden
niet voor terugdeinzen pottenkijkers de
keel door te snijden, boezemen hem geen
angst in.
„We nemen geen verborgen camera mee,
geen microfoon, maar één iPhone. Dan heb
ben ze niet zoveel om bang voor te zijn", re
deneerde hij
afgelopen
dinsdag koel
bloedig in Op
lichters in het
Buitenland.
Het was een
herhaling, zo
als bijna alles
op televisie
deze weken.
Maar omdat
je op winterse
tv-avonden
meer mist
dan je ziet,
zijn sommige
herhalingen
niet zo erg.
Daar ging hij,
de favela in.
Hij kwam gelukkig heelhuids terug. Zonder
heel veel wijzer te zijn, maar dat mag de
pret niet drukken. Kees weet er steevast
een onderhoudende aflevering van te ma
ken.
Zelfs als de oplichters het laten afweten, zo
als vorige week in Barcelona. Hij wilde daar
het probleem van de zakkenrollers aankaar
ten. Maar hoe hij ook zijn best deed, met
zijn portefeuille half uit zijn kontzak, het
duurde dagen voor de dieven toehapten.
Misschien zat zijn uiterlijk hem in de weg.
Met zijn wilde krullen, zwarte T-shirt, cow
boylaarzen en gespierde armen boezemt hij
ontzag in. Tegelijkertijd is hij dé perfecte
SBS6-presentator: Een Heel Gewone Kerel.
Zo praat hij, zo gedraagt hij zich. Met die lij
zige stem en opvallende 'r' is hij bijna een
atypische tv-persoonlijkheid.
Alleen die armbandjes. Die intrigeren me
mateloos. Omdat ik dat Jeroen Pauw-trekje
niet kan rijmen met de rest van zijn voor
komen. Daar moet een verhaal achter zit
ten. Ga ik hem toch vragen. Als ik hem ooit
bel.
De hoge ramen van
zijn atelier bieden
zicht op de haven
van Monte Carlo. Fer
nando Botero wijst
op de drukke weg eromheen: dat
was onlangs nog het circuit voor
de Formule i-race van Monaco.
„Het lawaai is dan oorverdovend",
lacht hij. Dit is de plek waar de
kunstenaar het liefste werkt - al
heeft hij ook studio's in Parijs, Co
lombia, Griekenland en het Itali
aanse Pietrasanta.
Fernando Botero mag dan een
van de meest succesvolle en best-
betaalde kunstenaars ter wereld
zijn, hij is vooral een bescheiden
en zachtmoedige man van 84 jaar,
nog net zo bevlogen als de puber
die ooit begon met het schilderen
van stierengevechten. „Dit bijvoor
beeld is óók kunst", zegt hij, ter
wijl hij een zeshoekig plastic be
kertje van tafel pakt en in het
licht houdt. „Het is niet alleen
maar functioneel, iemand heeft er
over nagedacht om er iets moois
van te maken. Bijna alles om ons
heen is kunst."
Zijn werk als artiest is alles voor
hem. „Schilderen haalt me uit de
dagelijkse realiteit. Ik vergeet mijn
lichaam - zelfs mijn bestaan. Het
is intens, maar als ik schilder voel
ik geen enkele vermoeidheid, ook
na zeven of acht uur werken niet.
Terwijl ik op een cocktailparty na
een halfuur al doodop ben."
Hij hoopt de bezoekers van de
overzichtstentoonstelling 'Botero:
Celebrate Life!', vanaf zaterdag te
zien in de Kunsthal Rotterdam,
iets van dat gevoel te kunnen ge
ven: „Dat mensen heel even in
een andere werkelijkheid kunnen
vertoeven en hun dagelijkse om
standigheden ontstijgen."
Wie ooit een Botero heeft aan
schouwd, vergeet dat nooit meer;
zijn stijl is herkenbaar uit duizen
den. Alles wat de Colombiaan
schildert of beeldhouwt - of het
nu een vrouw is, een man of een
paard - is enorm. Om die reden
wordt hij wel de schilder van de
dikke mensen genoemd, maar Bo
tero wil met zijn rijke vormen le
venslust en sensualiteit uitdruk
ken. Of hij nou circusfiguren, nota
belen, criminelen, priesters of dan
sende mensen schildert: alle doe
ken dragen zijn handschrift.
Veel hedendaagse kunstenaars
willen steeds iets anders doen en
wijzen een vastomlijnde stijl van
de hand, zegt Botero. Zelf gelooft
hij daar niet in. „Kijk naar de men
sen die we beschouwen als grote
kunstenaars: die hebben allemaal
een herkenbare stijl. Een Rem
brandt is een Rembrandt. Een ei
gen stijl vormt je identiteit. Dat is
jouw handtekening."
Zijn werk is kleurrijk, vaak grap
pig en onmiskenbaar Latijns-Ame
rikaans. Botero's universum is ech
ter niet alleen frivool. Hij schilder
de ook politieke en maatschappe
lijke onderwerpen, zoals de bloedi
ge (drugs) oorlog en de armoede
in zijn vaderland. En zijn serie
over de praktijken in de Iraakse
Abu Ghraibgevangenis is een ste
vige maatschappelijke aanklacht.
Hij werkt altijd aan meerdere
doeken tegelijk. „De eerste laag
gooi ik er snel op, want die moet
een maand drogen voordat ik er
overheen kan schilderen. Vervol
gens ga ik kijken, veranderen, aan
passen. Ik gebruik spiegels om fou
ten op te sporen; afwisselend kijk
ik naar het doek en het spiegel
beeld. Een methode uit de renais
sance." Tot op de dag van vandaag
probeert hij zijn vakmanschap te
perfectioneren. Ook na bijna ze
ventig jaar is het soms nog zwoe
gen. Hij toont een doek. „De mees
te schilderingen bewerk ik een
keer of drie, dus daar ben ik na
een paar maanden wel mee klaar.
Maar over sommige doe ik jaren,
zoals deze. Ik heb er zo veel correc
ties op uitgevoerd. Kijk, ze sche
meren erdoor."
Zelfs op de vrolijke schilderijen
is er nooit iemand die lacht. Bo
tero: „Ik heb altijd van Egyptische
kunst gehouden. Ze zijn verdrie
tig noch blij - ze bestaan slechts.
Hetzelfde zie je bij de schilderijen
van Piero della Francesca of Paul
Cézanne. Een sterke uitdrukking
op een gezicht eist alle aandacht
op. De afwezigheid van een ge
moedstoestand geeft de afgebeel
de persoon eeuwigheidswaarde."
Ga naar pzc.nl/gvr
donderdag 30 juni 2016
Reageren: angela@persgroep.nl
PROEFTIJD
Justin Biebers
proeftijd zit er
op. 'Beebs' werd
in 2014 gestraft,
omdat hij zijn bu
ren had beko
geld met eieren.
Dankzij een cur
sus houdt hij nu
zijn agressie in
toom. De rech
ter is tevreden.
RELATIE
DJ Calvin Harris
heeft genoeg
van beroemde
dames. Toen zijn
relatie met zan
geres Taylor
Swift was ge
strand, nam hij
zich voor zich
niet meer met
sterren in te la
ten. Hij wil nu
een 'normale
vrouw', zeggen
zijn vrienden te
gen entertain-
ment-site TMZ.
I
Botero: 'Alles om
ons heen is kunst'
Hij is inmiddels 84, maar er gaat
geen dag voorbij dat hij niet
schildert of beeldhouwt. Vanaf
zaterdag zijn de speelse, humo
ristische werken van Fernando
Botero te zien in de Kunsthal in
Rotterdam.
Vivian de Gier
Monte Carlo
Botero: Celebrate Life!
van 2 juli t/m zondag 11 september,
Kunsthal Rotterdam. Op 2 juli is Fer
nando Botero zelf aanwezig om te
signeren.
