4 NI
Migrant woonde halfjaar in en kan nu op eigen benen staan
Syrische vluchteling Samir was
via VluchtelingenWelkom de
eerste match die bij een Nederlands
gezin introk. Nu heeft hij een baan en
is het tijd om zelf verder te gaan.
Zes Syriërs nog in gastgezin
De hond rent over het
gras, blaffend naar
een vogel. In de verte
klinken zachtjes de
tonen van de plaatse
lijke harmonie die haar wekelijkse
oefenavond heeft. Nergens lijken
de verwoestingen in Aleppo, Syri
sche stad in puin, zo ver weg als
hier in Noordeloos. Een dorpje bij
Gorinchem met houten brugge
tjes over brede sloten en koeien
die grazen in de lome avondzon.
Annelies en Kyle Talbot drinken
koffie aan de tafel in hun achter
tuin. Een plek waar ze de afgelo
pen maanden veel lange gesprek
ken hebben gehad met de Syri
sche vluchteling Samir. Hun le
vens waren ver van elkaar verwij
derd, maar raakten elkaar plots
eind januari. Samir zat in een azc
in Zeist. Maanden eerder vluchtte
hij uit Aleppo. Via Turkije en de
Griekse eilanden belandde hij in
Nederland. In een azc met 360 an
dere vluchtelingen.
Samir: „Daar wilde ik niet blij
ven. In een azc zit iedereen in de
zelfde situatie. Ik wil vooruit, een
nieuw leven opbouwen." Op inter
net vond hij VluchtelingenWel
kom, een website die asielzoekers
een logeeradres bij Nederlanders
wil bieden. Die site vond Kyle, An
nelies en hun twee tieners Anna
en Willem.
Nood
Twee gesprekken had het gezin
Talbot met Samir, toen hakten ze
de knoop door. „Als iemand in
nood aanklopt, doe je de deur
open", vertelt Kyle. „Ik heb er lang
over gedacht, want het leek een
hele grote beslissing. Maar toen Sa
mir hier was, bleek het na een
paar dagen eigenlijk een kleine be
slissing te zijn geweest." Annelies:
„Ik wilde onze kinderen laten
zien dat je dit kunt doen. Met op
vang op kleine schaal kunnen we
met zijn allen een nieuwe samen
leving bouwen." En de Talbots bo
den Samir meer dan alleen een ei
gen kamer met douche, ze boden
hem een plekje in hun gezin.
Ze namen hun beslissing toen
de asieldiscussie in Nederland on
der hoogspanning stond en ste
nen door de ruiten van gemeente
huizen vlogen. Ze vreesden nega
tieve reacties in het dorp, maar
die kwamen er niet. Wel deed Sa
mir al snel vrijwilligerswerk bij
de plaatselijke voetbalclub. Kyle,
een Engelsman die naar Neder
land kwam, en Annelies hingen
de komst van Samir niet aan de
grote klok. „We willen vooral niet
het beeld creëren dat we onszelf
op de borst kloppen als 'het gezin
dat een vluchteling helpt'."
Wat ze wel wilden: niet alleen
een dak bieden, maar ook een
plan. Samen met Samir stelden ze
een '100 dagenplan' op. Hollandse
nuchterheid op projectbasis. Het
doel: het vinden van een baan. De
middelen: Nederlands leren, Sa-
mirs IT-vaardigheden op peil krij
gen én een netwerk opbouwen. Sa
mir, die in Syrië informatica heeft
gestudeerd en goed Engels
spreekt, ging op Nederlandse les,
deed aanvullende IT-cursussen en
maakte een account aan op Linke-
dln.
Kyle en Annelies, allebei onder
nemer, gebruikten hun netwerk
om hem verder te helpen. Ze be
paalden samen ook een eind
datum. Die deadline werd op 100
dagen gesteld, maar samen ver
lengden ze hem tot 1 juli.
Familieblog
Ondertussen werd Samir deel van
het gezin. Op het familieblog
schrijft hij: „Mijn hart lacht als ik
Anna gitaar hoor spelen in haar ka
mer. Voor het eerst in mijn leven
ben ik bij een rugbywedstrijd ge
weest, om Willem te zien spelen."
In de achtertuin zegt hij: „Het
kostte me weinig moeite om hier
te wennen. Ik zie hen nu als fami-
lie." Dat was niet iedereen gelukt,
denkt hij. Want niet iedere Syriër
wil in een huis wonen waar de
vrouw geen hoofddoek draagt en
wel wijn wordt gedronken.
Kyle: „Ik heb hem elke week ge
vraagd: 'Samir, wil je nog blij
ven?'." Samir: „En ik heb elke
week ja gezegd." Moeilijk werd
het maar een enkele keer, gaat An
nelies verder. „Ik was heel boos op
hem toen hij stopte met Neder
landse les. Ik zie nu in dat hij dat
nodig had om te focussen op één
ding: het vinden van een baan."
Eind mei vond Samir die baan,
bij een IT-bedrijf. Elke dag reist
hij nu met het OV op en neer tus
sen Noordeloos en Amsterdam.
Dat succes luidt ook waarschijn
lijk het einde van het verblijf van
Samir bij de Talbots in. Hij zoekt
nu een kamer in Amsterdam of
Utrecht, dichter bij zijn werk.
Samir kijkt vooral vooruit. Nu
hij een baan heeft, is er nog maar
één ding van echt belang: zijn ge
zin naar Nederland laten komen.
Samirs vrouw en 3 jonge kinderen
zijn nog in Turkije. Hij heeft ze nu
bijna een jaar niet gezien. Een ver
zoek tot familiehereniging wacht
al maanden op goedkeuring. De
wanhoop werd zo groot dat Sa
mirs vrouw op het punt stond sa
men met haar kinderen op een
bootje richting Griekse eilanden
te stappen. „Ik heb haar via Skype
overtuigd om dat niet te doen."
Deze maand hoopt hij van de IND
te horen of zijn gezin via de offi
ciële manier hierheen kan komen.
MATCH
donderdag 23 juni 2016
Syriër Samir (rechts) voelde zich van begin af aan thuis bij de familie van Kyle, Annelies en hun twee tieners Anna en Willem, foto koen verheijden
Samir graag gaan
Gezin ziet
Cyril Rosman
Noordeloos
Hoeveel Nederlanders een vluch
teling in huis hebben genomen
de afgelopen maanden, is niet
precies bekend. De organisatie
VluchtelingenWelkom, die ook de
match tussen Samir en het Ne
derlandse gezin tot stand bracht,
heeft zes andere vluchtelingen
ondergebracht bij een Neder
lands huishouden. Drie 'matches'
zijn nog in de maak. Het varieert
van twee broers die samen on
derdak hebben gevonden in Bra
bant tot een Syrische zanger die
bij een Amsterdamse is ingetrok
ken. Het COA meldt dat er via
verschillende regelingen 1.754
asielzoekers onderdak hebben
gevonden buiten een azc. Een
kleine minderheid van hen woont
bij Nederlanders in, hoeveel pre
cies weet het COA niet.
