BUITEN
Groentjes
ZEELAND 11
Het is bekend: bij Hoek ligt 't Perdies
(Paradijs). De naam van de buurtschap is
bijzonder, de weg ernaartoe ook.
De weg naar 't Paradijs is
verbazingwekkend een
voudig. Vanaf de kerk in
Hoek rechtdoor over de Noord-
dijk, aan het einde rechtsaf en je
bent er. Ga daarna nog twee keer
naar rechts en je komt weer bij
de kerk uit. Zo simpel is het.
Dit is het Rondje Paradijs, een
bekende wandeling voor ieder
een uit Hoek. Ik ben hier geboren
en opgegroeid, maar al bijna een
kwart eeuw weg. Onderweg naar
het dorp was ik een beetje ner
veus; zou alles nog hetzelfde zijn?
De molen staat er gelukkig nog
bij als altijd. De kerk wordt ook
weer de oude. En de Noorddijk is
zoals ik me de Noorddijk altijd
heb herinnerd: omzoomd door
hoge bomen. Ze werpen hun
schaduw over de smalle weg. Een
fazant steekt over en laat vanuit
de veilige beschutting van klapro
zen en brandnetels van zich ho
ren.
Links kun je eindeloos ver over
het vlakke land kijken; miniatuur
autootjes razen over de N6t.
Rechts zie je de Voorste Kreek, in
de volksmond de Kreek. Een aal
scholver spreidt zijn vleugels uit.
Op de achtergrond de fabrieken
van Dow.
In de berm staat een bankje
met uitzicht op de Kreek. Al
thans, met uitzicht op een boom.
Daar moet je omheen kijken om
de Kreek te kunnen zien. Maar
het is een mooi bankje op een
mooie plek. Een ouder echtpaar
op de fiets knijpt in de remmen.
„Koffie?", vraagt de man, witte
pet op het hoofd. Zijn vrouw
knikt en kijkt om de boom heen
naar de Kreek.
Als de bomenrijen dunner wor
den, komt de Braakmandijk in
zicht. Ik merk dat ik mijn pas ver
snel. Rechtsaf is het via de Loven-
weg nog een vloek en een zucht
naar 't Paradijs, maar ik stop hier,
aan het einde van de Noorddijk.
Dit is een magische plek uit mijn
jeugd: Willempje de Visser.
Toen we een jaar of tien waren,
fietsten we hier in de zomer vaak
naartoe. Je kon er op de dijk zit
ten en naar de Braakman kijken.
Sommigen zwommen er. Je
moest geen entree betaJen, zoals
in het vakantiepark verderop.
Een smal paadje leidt naar bo
ven. Op de dijk staan twee hek
ken. 'Opengesteld voor wande
laars. Betreden op eigen risico',
A
De wandeling
Tussen de tarwe-
en vlasvelden ligt
de buurtschap
Paradijs er
vredig bij
staat er op een bord. Maar ze zijn
allebei dicht, met grote sloten af
gesloten. Het pas gemaaide gras
ligt plat op de dijk. Een tijdlang
kijk ik uit over de Braakman.
Links het recreatiegebied, aan de
overkant het bos, rechts indus
trie. Een speedboot sleept een wa
terskiër voort. Watervogels kwet
teren.
Via een verborgen trapje in het
gras kom ik op de Lovenweg. On
derweg bedenk ik me dat ik me
al bijna mijn hele leven afvraag
waarom deze plek eigenlijk Wil
lempje de Visser heet. 's Avonds
vraag ik het mijn vader. „Daar
woonde ooit een man die Wil
lem de Visser heette", antwoordt
hij. Zo simpel is het.
Tussen de tarwe- en vlasvelden
ligt de buurtschap Paradijs er vre
dig bij. Bij minicamping 't Sluisje
wappert de Hoekse vlag. Paarden
grazen in de wei. Je bent er voor
bij voordat je het weet.
De weg uit 't Paradijs buigt af.
Aan de andere kant van de dijk
ligt het industrieterrein, maar dat
merk je pas als je tegenover de
rood-witte slagboom staat die de
weg naar Dow verspert. Ik sla
daarom maar rechtsaf, de Loven-
polderstraat in.
Nóg een keer naar rechts en ik
ben thuis.
NATUURJOURNAAL
Vogels worden, als het om
hun nageslacht gaat, opge
deeld in twee categorieën,
namelijk de nestblijvers en de
nestvlieders. De laatstgenoemden
verlaten het nest vrijwel meteen
nadat ze geboren zijn, en zijn dan
tamelijk zelfredzaam. Maar ze zijn
natuurlijk wel kwetsbaar, want
hoewel ze vaak snel kunnen lopen
en zwemmen; vliegen kunnen ze
niet. En juist vliegen is voor vo
gels toch de belangrijkste vaardig
heid om aan vijanden te ontko
men.
Nestblijvers worden naakt en
blind geboren en meestal verblij
ven ze wekenlang in het nest,
voordat ze voor het eerst de wijde
wereld ingaan. Het vliegen is onbe
holpen en misschien is fladderen
voor die net uitvliegende jongen
een beter woord. Ze weten ook
nog niet welke gevaren er alle
maal op de loer liggen en daar
door vallen veel van die net uitge
vlogen jonkies ten prooi aan kat
ten, kraaien, eksters en andere na
tuurlijke vijanden. Soms sneuve
len jonge nestblijvers al terwijl ze
nog in het veilig gewaande nest
verblijven. Zo verscheen afgelo
pen week een prachtig you-tube
filmpje van een nestholte van een
groene specht waar de vier bijna
volwassen jongen stuk voor stuk
uit het nest gesleept werden door
een hermelijntje. Ontdekt door
hun hongerige kreten die tot ver
in de omtrek te horen zijn.
De groene spechten in onze
buurt hebben het er beter af ge
bracht. Ze vliegen een beetje onbe
holpen rond in de tuin en in de ie
pen langs de weg. Het grootste ge
vaar voor deze dieren is waar
schijnlijk het passerende snelver
keer, want jonge groene spechten
worden heel vaak dood gereden.
Iets om de komende weken mee
te rekenen: een beetje gas terug
op de polderwegen spaart een
hoop levens van jonge vogels. Bo
vendien is het ook nog eens goed
voor het milieu en voor de porte
monnee...
woensdag 22 juni 2016
De weg naar 't Paradijs
Sven Remijnsen
Een wekelijkse wandeling
door Zeeland. Vandaag
lopen we door Hoek
Een tweewekelijkse rubriek
over natuur in Zeeland.
Chiel Jacobusse
Groene specht.
Tips voor een mooie,
korte wandeling? Mail ze naar
redactie@pzc.nl o.v.v. wandeling.
Braakmankreek
Paradijs
Willempje de Visser
Achterste Kreek
Lovenpolderstraat
Noorddijk
Het bankje op de Noorddijk langs de
Kreek.
Voorste Kreek
Noordstraat
Molendijk
Willempje
AFSTAND: 8 KILOMETER
ferneuzen
