Vlaggen voor jongvolwassenen ZEELAND 13 Kunstenaars exposeren bij tuincentrum 's-Heer Arendskerke TUI BEN JIJ TOE AAN TUI IK BEN TOE AAN TUI Beelden van veertien kunstenaars zijn te zien in een door een bosrand omzoomde weide. Geen hemelbestormende sculptuur maar wel liefdevol en zorgvuldig uitgevoerd. Ik was deze week in de tuin van Dunvegan Castle, aan gelegd in opdracht van één van de chiefs van de clan MacCleod die al 8oo jaar een belangrijke rol speelt op het Schotse eiland Skye. Een oase van gazons en borders, bomen en beekjes. Hier zou kunst ook prachtig uitkomen. Nu bezig aan mijn stuk over de beelden in Ter Lucht, 's-Heer Arendskerke. De 14 kunstenaars gebruikten mate rialen als klei, steen, hout, brons, polyester, glas, staal. Figuratie en abstractie houden elkaar gezel schap. Er zijn zelfs gedichten te zien. Jorien Brugmans printte er een reeks op kunststof. Mooie be schouwingen over leven in al zijn aspecten. Ze staan op stalen spiezen aan de rand van een in het gras gelegde cirkel van fijn grind. Er zijn meer van die cir kels. Dit jaar aangebracht om de plek wat meer structuur te ge ven. Want in feite is de tuin niet meer dan een deels door een bos rand omzoomde weide achter de kassen van tuincentrum Ter Lucht. Met enkele bomen, een ronde haag en één weelderig met blauwe regen bedekt prieel. Nu besef ik wat ik mis. Een de cor waarin je de ruimte niet in één keer kunt overzien, dat je verleidt tot dwalen en ontdek ken. Dat versterkt de beleving van de beelden. Is dat een reden om Ter Lucht links te laten liggen? Nee. Want er staat een aantal aardige, goed gemaakte beelden. Geen hemel bestormende sculptuur, maar liefdevol en zorgvuldig uitge voerd. Vaak in eerste instantie vanuit het materiaal gedacht. Zo hakt Loes Muller net zo goed een bizon als een boot uit spek steen. Spannend vond ik de lij nen die Kees Ketelaars met rood gespoten metaal door de ruimte trekt. Een strakke schroefvorm met een wervelend lint vertegen woordigt twee aspecten van één opstijgende beweging: geordend versus spontaan. Ook karakteris tieken voor manieren van zijn. Die in dit beeld harmonisch sa mengaan. Beweging, maar dan in de zin van vooruitgang is een thema dat ook in de grote golven de polyester sculptuur van Hen- drike Huijsmans naar voren komt. In de van hetzelfde materi aal gemaakte, lekker strak afgewerk te vormen van Wilma Vermeij gaat het vooral om tegenstellingen. De sokkel is een plat vlak, de projectie van een rode vorm die met een veer vanuit de sokkel omhoog komt. Een vorm die zich ondanks zijn eenvoud niet in één keer laat kennen omdat hij zich vanaf elk ge zichtspunt steeds anders vertoont. De figuratie vertelt andere verha len. De vlot geboetseerde bronzen naakten van Frida van Overbeeke ademen vooral levenslust. En de ar chaïsche wezens die Rijnhard Schregardus in klei verbeeldt, roe pen tijdloze krachten op waarin het menselijke en het dierlijke el kaar vinden in een vorm van spiri tualiteit. In al zijn eenvoud is de bij drage van Rosalinde van Ingen Schenau het meest gelaagd. Zij is ook degene die optimaal gebruikt maakt van de omgeving. In een op het gras liggende staalplaat heeft zij een bloem uitgesneden. Die is naar boven omgeklapt. De projec tie van de bloem lijkt werkelijk heid te zijn. Of is het afwezige, de lege omtrek waaruit het gras groeit, de 'echte' werkelijkheid? Hoe verhoudt zo gezien leven zich tot dood? Een intrigerende vraag. Die voor mij een extra dimensie krijgt tijdens mijn omzwervingen door de Schotse Hooglanden waar geen spoor meer is te zien van de talloze veldslagen die zovelen het leven kostten. De vlaggen hangen uit! Nog niet genoeg, er vol gen er meer. Voor de jon geren met een herexa men in het verschiet, gaat de vlag wat later uit. Het afsluiten van de middelbare schooltijd is een mijl paal. Geen mens die de euforie of aanvankelijke teleurstelling ooit nog vergeet. Godsdiensten hebben heel wat noten op hun zang, maar bij het halen van examens schitte ren ze door afwezigheid. Een gemis te kans. In onze cultuur gaan we er mis schien te gemakkelijk aan voorbij: volwassen worden. Markeer dat toch! Elders wordt zo'n overgang met uitgebreide godsdienstige ritue len omringd. Volwassen worden was in onze cultuur vroeger verbonden met trouwen en uit huis gaan. Dat kreeg vorm in een 'kerkelijk' huwelijk. Zo'n overgang van de ene naar de andere levensfase wordt in de le- vensloopsociologie een transitie ge noemd. Niets is erna nog hetzelfde als ervoor. Dat geldt toch ook voor het halen van een diploma van de middelbare school? Erna volgen de middelbare of hogere beroepsopleiding of de universiteit en het studentenleven. De keuze voor een vervolgoplei ding is veelal de eerste zelfstandige keuze van de jongere die zijn vol- Monniken werk wassen leven richting geeft, zelfs al wordt er nog eens van opleiding ge switcht. Ouders en decanen advise ren slechts, de jongere kiest echt en bij voorkeur wat bij hem of haar past. Hij of zij wordt volwassen. Er worden feesten gevierd, te recht. Maar waar is de religieuze ge meenschap waar de jongere in is op gegroeid? Is er niets om mee te ge ven voor in het volwassen leven? Religieuze rituelen verdwijnen uit de samenleving. Steeds minder mensen kiezen voor doop of besnij denis, bar mitswa, vormsel, belijde nis en het huwelijk in een gemeen schap van gelovigen. Als de jongeren uit een godsdien stig gezin zelf niet meer betrokken zijn, waarom zou de religieuze ge meenschap ze dan links laten lig gen? Als Mozes niet naar de berg komt, komt de berg wel naar Mozes of zo u wilt Mohammed. Tegenover iemand die niet toeschietelijk is moet je de minste willen zijn. Als vertrouwde rituelen lijken te heb ben afgedaan is er toch nog wel wat nieuws te bedenken? Creativiteit kan vast leiden tot zo iets als 'recepten voor een volwas sen leven'. Desnoods geef je de aan komende mbo-, hbo- en wo-stu- denten letterlijk een kookboek of een kookworkshop. Als gebaar: 'We zien jou en wat belangrijk voor je is'. Levensbeschouwelijke recepten voor een gelukkig leven zijn er ge noeg. Jongeren die met whatsapp en snapchat hapsnap communice ren zitten niet te wachten op zware kost. Maar tips over wat het leven naar meer laat smaken zijn wellicht welkom. En waarom bieden religieuze ge meenschappen niet aan om jonge ren die op eigen benen gaan staan, aansluitend bij hun eigen wijze van communiceren, kort en goed met raad en daad ter zijde te staan? Wie de kans laat liggen om er te zijn voor jongeren die volwassen worden, heeft die kans verspeeld, vind ik. zaterdag 18 juni 2016 Liefdevolle beelden in Ter Lucht Op de voorgrond werk van Wilma Vermeij, op achtergrond werk van Loes Muller. Nico Out T/m 31/10. Beeldentuin Ter Lucht, Nieuwe Rijksweg 49 's-Heer Arends kerke. Ma. t/m vr. 9.00 -17.30 uur, za. tot 17.00 uur. José Baars José Baars schrijft wekelijks over reli gie en kerken in Zeeland. Kijk voor haar blog op pzc.nl/monniken werk Links bij deze column en een overzicht van de kerkdiensten voor komende zondag staan op www.pzc.nl/monnikenwerk ^piscov-tr ■tur srwi-éc. KOM DAN DONDERDAG 23 JUNI NAAR DE TOE AAN TUI AVOND EN! WIN 1 VAN DE 50 TUI LAST MINUTES! "^p> ',scov4.r <j □M OV Voorletterfsl: Voornaam: Tussenvoegsel: Achternaam: Straat huisnummer: Postcode: Woonplaats: Telefoon: Mobiel: E-mail: Geboortedatum: (dd/mm/yyyy) Ja, ik wil graag wekelijks per e-mail als eerste aanbiedingen ontvangen. Het enige watje moet doen is het kofferlabel uitknippen en volledig invullen. Bevestig het label aan je koffer, kom naar de Toe aan TUI Avond en wie weet win jij een TUI Last Minute of één van de andere TUI-prijzen. Je hebt namelijk altijd prijs! Tijdens de Toe aan TUI Avond zijn alle TUI-winkels tot 22:00 uur geopend. Kijk op TUI.nl voor de deelnemende TUI-winkels en actievoorwaarden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 49