Jumbo-afperser
ging eerst naar
puzzelgigant
Paul
21
Hij hoopte zich er met Haagse bluf uit te
kletsen. Toch hoort Alex O. acht jaar cel eisen
voor afpersing van de supermarktketen.
Ik houd mijn
potentiële
Mr. Right in
de gaten, die
met andere
jongens
spreekt
enentwintig jaar geleden
sta ik in een Amsterdam
se homokroeg. De
Exit-benedenbar. En kijk
naar een aantrekkelijke
jongen die ik al eerder heb gespot.
Hij is spannend: blond, een stiff up
per lip en hij kijkt een beetje wijs, ar
rogant uit zijn ogen. Hij wordt deze
avond mijn prooi. Alleen kijkt hij
niet naar mij. Of toch wel? Wat we
in deze kroeg gemeen hebben, is dat
we nagenoeg allemaal op mannen
vallen. De meisjes die hier komen,
zijn de beste homovriendinnen.
Mijn beoogde one night stand
loopt ineens richting bar, dus ik ga
naar de andere barkant toe om ook
te bestellen. Onze ogen ontmoeten
elkaar en ik meen een kort knikje
van hem te krijgen, maar ik weet het
niet zeker. Dit is de bar waar ik vaak
nog sta als de tl-lampen al aangaan.
Maar nu is de avond nog jong en kan
er van alles gebeuren. Ik pak mijn
glas witte wijn en wil naar hem
proosten, maar hij is alweer terugge
gaan naar de plek tegen de muur. Ik
spreek wat met vrienden: de journa
list, de tv-redacteur en de documen
tairemaker. En daar is de vrolijke
KLM-purser die zijn jetlag weg
spoelt met Bacardi-cola. Heb ik ooit
mee gezoend, maar vind hem een
beetje saai. Toen hij over diepzeedui-
ken begon, haakte ik af. Houd intus
sen mijn potentiële Mr. Right in de
gaten, die met andere jongens
spreekt. Maar kijkt hij nou opeens
weer naar mij? Ik voel steekjes in
mijn buik en wordt overmand door
geluk, terwijl er nog niks is gebeurd.
Deze zaterdagavond wordt mijn
avond.
Vele zaterdagavonden sta ik tussen
andere jonge homo's en we voelen
ons verbonden. Er is dan even geen
commentaar van buitenaf, er kan
worden meegebruld met de songfes
tivalhits of Mariah Carey's All I want
for Christmas is you, ook al is het eind
oktober. Er mag worden geflirt aan
de bar en telefoonnummers worden
uitgewisseld op bierviltjes in deze
onbezorgde iPhone-loze tijd.
Ik wacht op een teken van mijn be
oogde partner voor het leven, maar
dat blijft uit. Dus tijd om op te stap
pen, want het is rijkelijk laat en de
volgende morgen moet ik vroeg op.
Ik wurm me naar buiten en passeer
hem. Ik mompel 'Tot ziens'. Hij
knikt naar mij en zegt: „De volgende
keer gaan we praten!" De volgende
zaterdag hebben we gepraat, uren
lang in onze homokroeg. We verla
ten diep in de nacht de bar en zoe
nen elkaar op straat. Heel lang. Een
dame passeert ons en zegt: „Typisch
zo'n avond om te zoenen!"
Toen is ons geluk begonnen, in een
homobar in Amsterdam, nu al bijna
21 jaar lang. Voor ons wel. Zevendui
zend en tweehonderd kilometer van
Orlando vandaan.
Aan branie geen gebrek bij Alex O., de gebo
ren Hagenaar die vorig voorjaar en zomer
het complete supermarktbedrijf Jumbo in
de greep had met geplaatste explosieven en
vele dreigementen bij Jumbo's in Gronin
gen en Zwolle. Hij probeerde Jumbo 2.000
bitcoins af te troggelen, een bedrag dat
toen zo'n 450.000 euro waard was, maar
nu 1,3 miljoen. Als hij het geld zou hebben
gekregen, was het een mooie investering ge
weest.
Alex O. ontkent alles, en omlijstte dat gis
teren in de rechtbank in Groningen bij ge
brek aan goede argumenten met veel praat
jes. Zo was de 'Jumbo-afperser' op camera
beelden gesignaleerd met een kapotte para
plu. En warempel, bij Alex vond de politie
óók een kapotte paraplu. „Kapot? Zelfs Ste-
vie Wonder had nog kunnen zien dat dat
ding helemaal niet kapot is", riep Alex, die
zich regelmatig opwond.
Als Alex O. iets voor de kiezen kreeg wat
hem niet beviel, las hij de rechters een beet
je de les: „Is niet belangrijk voor het onder
zoek."
Puzzelstukjes
De paraplu was maar een van de vele puz
zelstukjes bewijs die het Openbaar Ministe
rie opvoerde. Er waren er meer: dna-spo-
ren, materialen om bommen van te maken
in het huis van zijn ex (waar hij nog vaak
kwam), getuigenissen én het feit dat Alex
twee kookwekkers kocht van het model
waarmee twee geplaatste explosieven zijn
gemaakt. Door die kookwekkers kwam de
politie hem vorig jaar op het spoor. „Met ko
ken ben ik een kluns", zei Alex. Die
kookwekkers moesten hem een beetje hel
pen in de keuken.
Zo betwistte Alex alle soorten bewijs.
Dat er een haar van hem was gevonden in
de emmer waarin een explosief zat? „Dan
moet die haar dus vanaf het moment dat ik
die bom zou hebben gemaakt, zijn blijven
zitten, terwijl het regende." Dat die haar
daar zat zou eerder komen omdat Alex re
gelmatig langs de plek liep waar de emmer
was gevonden.
Alex O. beweerde dat hij te onhandig is
om bommen te maken: „Ik ben a-tech
nisch. Ik mag van mijn familie niet eens ge
reedschap vasthouden." Zijn familie kon je
horen lachen op de tribune. Zo luid dat de
rechter vroeg of het 'geginnegap' kon stop
pen. Er viel trouwens nog meer te lachen:
Alex' eerste dreigement naar Jumbo kwam
nooit aan bij de supermarktgigant; hij had
het naar het Jumbo van de puzzels ge
stuurd.
The Mother of Satan
De periode dat hij Jumbo probeerde af te
persen, hakte er wel in bij de supermarktgi
gant. Alex schreef zijn brieven in het En
gels en verwees naar de bijnaam van de
springstof TATP die hij gebruikte: 'You are
about to meet the mother of Satan', schreef
Alex. Mother of Satan is de bijnaam van
TATP. De terroristen van Zaventem ge
bruikten het ook.
De Jumbo-directie vreesde dat de klan
ten weg zouden blijven. De Jumbo Euro
borg in Groningen moest zelfs worden ont
ruimd na wéér een dreigement, net als om
ringende winkels. Jumbo eist daarom
113.000 euro schadevergoeding. Ook het
naastgelegen casino Fair Play moest wor
den ontruimd en eist ruim 18.000 euro.
Geld dat Alex niet heeft, want financieel
staat hij er beroerd voor. Hij heeft geen
huis, geen geld, geen opleiding en geen
werk, maar wél een strafblad voor geweld
dadige overvallen. Als het aan het Open
baar Ministerie ligt komt daar nu acht jaar
cel bij voor het afpersen van Jumbo, plaat
sen van explosieven en het in gevaar breng
en van mensenlevens.
De uitspraak is over twee weken.
zaterdag 18 juni 2016
Orlando
Victor Schildkamp
Groningen
