Peter trakteerde op beschuit met roze muisjes toen ze als Petra ging werken De lange weg die Eva moest ondergaan i 19 De metamorfose van tienermeis je Eva, geboren als jongen, werd vastgelegd door documentair fo tografe Willeke Duijvekam (1968) in haar boek Mandy en Eva (2013). Zes jaar lang heeft Willeke Duijvekam de meisjes Eva en Mandy gevolgd, geduren de hun hele puberteit. De foto's tonen de worsteling die zij in hun jonge levens moesten onder gaan om ook van buiten de meis jes te worden die zij van binnen al waren. Leidraad was de fascinatie van Duijvekam voor de ongrijpbare breuk tussen lichaam en geest en haar groeiende bewondering voor de moed van deze tieners om zich te onttrekken aan wat de samenleving van ze ver wacht. twee gynaecologen. Nergens ter we reld zijn zo veel disciplines op één vloer te vinden, stelt de hoogleraar. Op het terrein van plastische chi rurgie loopt het VUmc voorop. Deze week promoveerden twee genderchi- rurgen en een jonge arts-onderzoe ker. Mark-Bram Bouman vervaardigt, zoals hij het zelf noemt, microchirur- gische kunstwerkjes. De darmvagina- plastiek bijvoorbeeld, een vagina, ge maakt van de penis die de patiënt nog had toen ze man was, en van een stuk darm om meer diepte te krijgen. „In de jaren 70 overleden er nog wel mensen tijdens de operatie. De technieken zijn nu zoveel verfijn der." Andersom doet hij het ook. Maar het maken van een penis is nóg ingewikkelder. Van de huid van de onderarm en de polsslagader - 'die kun je missen, zonder gevoel in je hand te verliezen' - fabriceert hij een piemel. Pas wanneer zijn kunstwerk op de arm gereed is, verhuist het naar bene den. De ingreep wordt jaarlijks der tig keer verricht. Staand plassen, seks, een orgas me... het kan allemaal na de operatie. 'De bedrading ligt er' zeggen de chi rurgen. De toekomst is volgens Bou man de maak van een penis in het la boratorium, maar dat gaat nog wel een paar decennia duren. Het blijft wonderlijk om een ge zond lichaamsdeel te verwijderen, vertelt Bouman. „Maar zover ik kan, snap ik het. De problemen van deze patiënten zijn zo groot, daar kan geen psychotherapie tegenop. Ik ben ervan overtuigd dat de operatie helpt om hen iets gelukkiger te maken." Soms ziet hij na een operatie dat patiënten geboortekaartjes hebben la ten maken of beschuit met muisjes uitdelen. „Alsof ze opnieuw zijn ge boren." Als een bevrijding. Zo voel de het toen Petra van Dijk (53) haar badjas uittrok en naakt de sauna instapte. Geen starende blikken. Be zoekers zagen een volwas sen, trotse vrouw. Met een vagina. Zo op het oog niets bijzon ders, maar voor Van Dijk, die werd geboren als man, was dit moment onvergetelijk. Acht weken geleden onder ging ze een geslachts operatie. „Ik had nooit een hekel aan mijn lijf, zoals ik soms van andere transvrou wen hoor. Maar de operatie was de kers op de taart. Ik ben vrouw." Drie jaar geleden kwam Pe tra - toen nog Peter, met echtgenote en kinderen - in de Albert Heijn een leuke vrouw tegen. „Ineens voelde ik dat ik van lichaam wilde wisselen." Dat gevoel had Van Dijk jarenlang onder drukt. Op haar achtste trok ze al eens stiekem een bh of rokje van haar moeder aan. „Ik kon mijn gevoel niet plaat sen." Als begintwintiger gaat Van Dijk soms eens stappen in vrouwenkleren. De omge ving mocht van niets weten. „Ik zag eens een transsek- sueel op tv. Daar werd we ken over gesproken. Vreemd en vies, vond men. Dat wa- ren de jaren 80." Van Dijk gaat het leger in. „Bewust. Ik wilde mijn ge voel onderdrukken, een ech te man worden." Maar dan ziet hij na 25 jaar huwelijk die leuke vrouw in de super markt, tussen de groente en het fruit. Hij kan het niet lan ger ontkennen. Er volgt een 'vreselijke schei ding'. De wachttijd in het VUmc is 15 tot 18 maanden. „Als je tot in het diepste van je ziel in de war bent, is dat zó lang. Ik overwoog een ein de aan mijn leven te maken. Dit ging niet om een ver kleedpartijtje. Dit ging om mijn identiteit." Hij krijgt psychische hulp en belandt alsnog bij het VUmc. Op de dag dat Van Dijk als vrouw Dit was geen verkleedpartijtje. Dit ging om mijn identiteit gekleed naar het werk gaat - in de zorg, niet meer bij De fensie - trakteert ze op be schuit met roze muisjes. „Daar stond ik dan in mijn rokje en panty. De collega's die me kenden als Peter rea geerden goed. Ik had hen vooraf op de hoogte ge bracht. Het was heel emotio neel." Sinds anderhalfjaar heeft Pe tra een nieuwe relatie. Met een vrouw. „Ik ben gelukkig. Geluk met een rouwrandje vanwege de vele offers. Maar ik ben trots op wie ik ben." 2013 zaterdag 18 juni 2016 FOTO'S WILLEKE DUIJVEKAM v geboren worden' Alt? oon m 1 1 nrr aan Petra is gelukkig, maar het is wel geluk met een rouw- randje vanwege de vele offers, fotoshodycareman

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 19