'Wij mogen
voor niets
twee uur bij
goeroe
Simon Sinek
langskomen'
10 ZEELAND
UITDAGING JOOST MINNAAR EN PIM DE MORREE Gl
Ze hebben hun banen opgezegd en stapten op het
vliegtuig. Bestemming: VS en Canada. Twee Zeeuwen
zijn op zoek naar iets zeer waardevols: blijvend
geluk en zingeving op de werkvloer.
BRIEVEN
In deze tijd, waarin zoveel ge
beurt, ben ik dat gemekker
over Zwarte Piet (28 mei) zo
zat. Denk je eens in dat je in
een oorlogsgebied woont. De
kogels vliegen om je oren en
dan gaan ze het hebben over
Zwarte Piet. Stel je eens voor
dat je aan de zwengel van een
pomp staat. Je zwengelt en
zwengelt, maar weer geen wa
ter. Er komen mensen langs
en wat denk je? Ze gaan het
hebben over Zwarte Piet. Ei
genlijk is het gewoon te gek
voor woorden. We kunnen
overal een punt van gaan ma
ken, maar denk na. Is het rele
vant of wil ik gewoon een
hoop aandacht. En dan zijn
we op het volgende punt. Als
het dat is, zeg het gewoon.
We willen jullie best aan
dacht geven. Maar doe dan
iets wat nut heeft.
We leven in een veranderen
de wereld. Ook in Nederland
blijven de bomen niet tot in
de hemel groeien. We volg
den onze bestuurders (2 juni)
om gaten in het financiële
vergiet te dichten. We aan
vaardden minder voorzienin
gen, minder pensioen, min
der rechterlijke macht. Nu de
gaten afgedekt raken, prikken
onze bestuurders, privaat zo
wel als publiekrechtelijk, er
echter snel, en meestal zon
der inspraak, nieuwe gaten in
waarbij het gewin in eigen
zakken stroomt. Elet schiet
op deze wijze niet op; gevolg
meer rijken.
In Frankrijk en België aan
vaarden burgers deze zelfver
rijking niet meer. Wachten
de bestuurders in ons land
hier ook op?
Elke actie onzerzijds veroor
zaakt een extra gat in het ver
giet. Gaten waar de burgers
meer last van hebben dan be
stuurders. De ene partici
peert in het tekort de andere
in het vermeende overschot.
Met Prinsjesdag krijgen we
weer uitleg over de voordelen
van deze participerende sa
menleving.
Bedrijven die niet door heb
ben dat klanten hun salaris
betalen zijn ten dode opge
schreven. Post.nl heeft dat
kennelijk nog niet door nu de
helft van de brievenbussen
weg te halen (3 juni). Al tij
den is Post.nl bezig zich te
vervreemden van haar klan
ten. De meest lucratieve zijn
de postzegelverzamelaars,
maar postzegels worden veel
te duur en worden steeds
moeilijker verkrijgbaar en
dus stappen verzamelaars
over op thema's met voorna
melijk buitenlandse postze
gels. Ook postloketten in win
kels verdwijnen aan de lopen
de band omdat deze finan
cieel uitgeknepen worden.
Ook de postbezorgers, meest
al ZZP'ers staan vaak in de (fi
nanciële) kou. Allemaal ver
keerde bezuinigingen, maar
het salaris van de directeur,
die tegenwoordig CEO heet,
blijft wel overeind. Jammer
van ooit zo'n mooi bedrijf.
Met verbazing heb ik de soap
in de gemeenteraad van Rei-
merswaal gevolgd (1 juni).
Er wordt gezeurd over 2 db.
Ieder raadslid dat aan het
woord kwam had zich niet
verdiept in het rapport over
geluidmetingen van Peutz.
(Had men toch geen verstand
van). Maar men weet dan
blijkbaar wel dat 2 db heel
veel verschil maakt?
Nu vraag ik mij af: Kaai 85 is
gedeeltelijk Reimerswaal en
gedeeltelijk Kapelle.
Kapelle mag 50 db en Rei
merswaal 53 db aan geluid
produceren. Mijn vraag hoe
gaan ze dan dan controleren.?
Moet dan schip zo af en toe
omdraaien?
Onkruid
Helemaal mee eens met het
CDA. Ik ben ook zeer onge
lukkig met het feit dat het
groenonderhoud (4 juni) is
gegund aan een bedrijf bui
ten Zeeland boven een bedrij-
vencombinatie van eigen bo
dem. Overal borden van de
gemeente met grote letters:
Ik heb een band met Schou-
wen-Duiveland. Ja, ja, dat heb
ik ook, maar die tekst geeft
me een nare bijsmaak in dit
geval.
Toen ik vanmorgen, rond de
klok van twaalven, in mijn be
scheiden natuurvriendelijke
tuintje, zoals gebruikelijk op
zondagmorgen, zat te genie
ten van een wit wijntje,olijf
je en een blokje kaas zag ik
de musjes met hun jongen ge
nieten van de hun toegewor
pen stukjes brood en kaas
korstjes. Hierbij werd dit
vreedzaam tafereeltje weer
verstoord door deftig in het
zwart geklede figuren die ik
denkbeeldig uitgedost zag
met naamplaatjes als project
leider en dat soort benamin
gen. Deze lieden deden het
zelfde als wat in de mensen
wereld gebruikelijk schijnt te
zijn. Namelijk: de beste stuk
jes afpakken. De kauwen en
zovoort moesten het doen
met hun bescheiden verblijf
elders, terwijl de menselijke
bonzen hun verblijf kunnen
kiezen tussen Bahama's of
Mallorca of iets dergelijks.
e doen wat ve
len zouden wil
len, maar niet
doen of dur
ven. Hun goed
betaalde banen
opzeggen en
werk maken van hun missie. In
hun geval is dat op zoek gaan
naar een werkomgeving waarin
geluk en welbevinden voorop
staan, en waarmee de organisa
tie of het bedrijf ook nog garen
spint.
Klinkt te mooi om waar te
zijn. Maar nee, van een utopie is
geen sprake, stellen de uit Zee
land afkomstige dertigers Joost
Minnaar (Burgh-Haamstede) en
Pim de Morree (Zierikzee). Ze
noemen zichzeif de Corporate Re
bels.
De afgelopen maanden heb
ben ze pioniers met een verge
lijkbaar gedachtegoed bezocht
in Nederland, België, Frankrijk,
Spanje, Verenigd Koninkrijk en
Denemarken. Gisteren zijn ze
op het vliegtuig gestapt naar de
VS en Canada.
Gedurende drie weken heb
ben Minnaar en De Morree in
New York, Pittsburgh, Toronto,
Iowa, Detroit en opnieuw Toron-
to afspraken met schrijvers, on
dernemers en opiniemakers.
Hun bekendste gesprekspartner
is managementgoeroe Simon Si
nek (zie kader).
'Helden', noemen ze hun ge
sprekspartners. Lieden die erin
slagen medewerkers wezenlijk
te motiveren om een hoger doel
na te streven. Ze hebben een col
lectieve ambitie geformuleerd
waarvan hun organisatie ook
profiteert. En dat is niet de
winst verdubbelen binnen twee
jaar.
Met hun werkbezoeken wil
len de corporate rebels onderzoe
ken of werknemers ook daad
werkelijk gelukkiger zijn gewor
den. „Daarvoor gaan we de fa
briek in en de werkvloer op."
In Toronto geven Minnaar en
De Morree zelf een workshop
over hun zoektocht. De vergoe
ding die ze daarvoor opstrijken,
steken ze in hun reis.
Ongenoegen
Zoals vaak is ongenoegen, of
frustratie, de katalysator voor
verandering. Dat was ook bij
Minnaar en De Morree de aanlei
ding om hun leven om te
gooien.
Nanotechnoloog Minnaar
deed als laborant bij het Duitse
Henkei in Barcelona fundamen
teel onderzoek naar flexibele
beeldschermen voor Samsung
en Apple. De Morree was tech
nisch bedrijfskundige bij Van-
derlande in Veghel. Minnaar:
„We hadden gave banen, ik
woonde in Barcelona, maar had
op zondagavond geen zin om
maandagmorgen naar het werk
te gaan."
Nul respons
Minnaar hekelt de Duitse hiërar
chie bij Henkei, de top down
communicatielijnen, en dat ton
nen over de balk worden gesme
ten alleen maar om budgetten
op te maken, om te voorkomen
dat de onderzoeksafdeling het
volgend jaar met minder zou
moeten doen. Daartegen protes
teren is vechten tegen de bier
kaai, ondervond Minnaar.
Met collega-laboranten moest
hij veel tijd steken in rapporten
opstellen voor bazen zonder dat
daarop ooit een reactie kwam.
„Soms stuurden we oude rappor
ten op, maar ook dat leverde nul
respons op." Voor zijn ongenoe
gen, en dat van zijn collega's,
stonden zijn bazen niet open.
„Na een jaar was mijn motivatie
compleet weg."
Dat overkwam ook De Morree
bij Vanderlande. Hij zag zich
steeds vaker gedwongen te wer-
donderdag 16 juni 2016
U kunt uw brief richten aan:
lezersredacteur@pzc.nl of per
post aan
Lezersredacteur PZC
Postbus 5046
4380 KA Vlissingen
08801-30210
Zwarte Piet
Sjanie Lukasse
Molenweg 34, Oostkapelle
T oezichthouders
J. W. Minderhout
Vredehoflaan 326, Vlissingen
Brievenbussen
Peter H. de Dreu
Ruigendijk 10, Driewegen
Scheepswerf
Jannie van Loo-Akkerman
Zouteweg 2a, Hansweert
Lia Dudok
Korte Moermondsweg 3, Renesse
Topsalarissen in de zorg
Kees Baan
Wijdauplantsoen 29, Middelburg
Zeeuwen op zoek
Miel Timmers
Eindhoven
Managementgoeroe Simon Sinek
(foto) is de bekendste gespreks
partner van Eindhovenaren Joost
Minnaar en Pim de Morree tijdens
hun reis.
Volgens Sinek raak je werkne
mers alleen als je de waar-
om-vraag kunt beantwoorden en
als het geloof daarin overeen
komt met de hoop van medewer
kers.
Pas als duidelijk is waarom ie
mand of een organisatie iets
doet, kunnen mensen daarin gelo
ven. En winst maken is niet het
waarom, maar het resultaat. Hij
stelt dat Apple zijn succes dankt
Traci Fenton
aan de 'drive' om spullen te ma
ken waarmee te gekke dingen
mogelijk zijn - zoals, ooit vernieu
wend, muziek op je telefoon.
De Morree: „Sinek is normaal ge
sproken voor 75.000 dollar te
boeken, wij mogen voor niets
twee uur langskomen."
Het duo uit Eindhoven heeft acht
afspraken met schrijvers, onder
nemers en opiniemakers. 'Helden'
die op hun 'bucketlist' prijken.
Een andere goeroe bij wie zij aan
schuiven, is onder meer: oprich
ter Charlie Kim van Next Jump,
specialist in de combinatie van ge
ven om personeel, ze bijstaan in
Simon Sinek
persoonlijke groei, terwijl meer
geld wordt verdiend en de wereld
een beetje beter wordt. Ook Traci
Fenton (foto) krijgt bezoek uit
Eindhoven. Zij is oprichter van
WorldBlu, een beweging die vrij
heid en democratie op de werk
vloer predikt.
Van hun afspraak met Richard
Sheridan van softwarebedrijf Men-
lo Innovations verwachten Min
naar en De Morree ook veel.
Hij stelt vreugde en blijdschap in
het werk centraal en schreef daar
een boek over, Joy Inc. Elke orga
nisatie kan zijn werkwijze invoe
ren, stelt Sheridan.
