Vrijwillig
0
O
O
O
0
Ondernemen met je hart
ZEELAND 15
MARGOT
ïdscore
Ik ben gek op muziek, dansen en uitgaan.
Maakt me niet zoveel uit waar naar toe als
het maar mooi en bijzonder is en ook een
beetje swingt. Daar word ik erg blij van. Dat is
wel een voorwaarde voor een lekker dansje.
Nu is het mooiste plein van Nederland, het
Abdijplein in Middelburg, vlakbij. Dus als
daar wat georganiseerd wordt ga ik daar graag
naar toe. Sprookjesachtig is het daar onder die
grote bomen. Heerlijk dat nu het festivalsei
zoen weer is begonnen. Dit weekend de Stads
feesten, volgende week het Jazzfestival, straks
het Nazomerfestival en ook tussendoor is er
een hoop te genieten. Ik ben ieder jaar van de
partij. Ook als vrijwilliger. Je kijkt op een an
dere manier naar het festival, bent meer be
trokken en je weet wat er zoal leeft en gebeurt
achter de schermen. En als het even meezit
zie je veel acts en voorstellingen. Vaak zijn er
van tevoren leuke bijeenkomsten met voor
proefjes van wat er komen gaat en je leert
weer eens andere mensen kennen. Kortom, ik
kan het iedereen aanraden en volgens mij zijn
er altijd vrijwilligers tekort. Gelukkig kun je
ook lekker eten op al die festivals. Een Zeeuw
se plank bijvoorbeeld. Die is thuis ook goed
na te maken.
Koop bij de slager diverse Zeeuwse worsten
van eigen makelij. Haal bij de kaasboerderij
verschillende soorten boerenkaas. Snij deze in
blokjes. Neem een plank en rangschik al het
lekkers er op. Zorg voor een flinke lik Zeeuw
se mosterd, wat augurkjes en zuurdesem
brood erbij. Zo kom je in de stemming.
M Heerlijk dat nu het festivalseizoen weer is
begonnen. Dit weekend de Stadsfeesten,
volgende week het Jazzfestival
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
BEOORDELING
van de lange graten schuift. De smakelijke rog
komt in beurre blanc, met pureetjes en quenel
les. Chef Jan vertelt later dat het gerecht com
pleet anders is geworden door mijn notenaller
gie: eigenlijk was er een letterlijke beurre nois-
sette bedoeld, met gebruinde amandelen en li
moen. Het hoofdgerecht van het menu is An-
jou-duif in korstdeeg. Duif Wellington, knap
gegaard, met een knapperig korstje en intense
jus. De Eetkamer heeft trouwens ook de klas
sieke beef Wellington op de kaart. Er verschij
nen nog twee koperen steelpannetjes, van de
soort die ik afgunstig begluur in kookwinkels.
Romige spaghetti in de één, luchtige aardappel
balletjes met amandel en parmezaan in de an
der.
Van de desserts vallen we stil. 'Framboosjes
en rabarber' is een beeldschoon bord vol zoe
tigheden: frambozen gevuld met basili-
cum-mascarpone, pudding met een bolletje
sorbetijs en een kletskop bovenop. Ook nog
een glaasje espuma van rabarber en dragon:
luchtige mousse, blijkbaar bedacht door top-
chef Ferran Adria, die vloeistoffen zonder
room of eieren opspoot met lachgas. Al waren
we toch al uitgebreid aan het glimlachen,
want het menudessert is net zo mooi: een
soort petrischaal met lekkernijen erop én erin.
Cakejes, gebrande meringue, een ijshorentje.
Zachte chocolade, frisse smaken, met als top
pertje een yoghurtmousse.
De overbekende leisteen draagt hier alleen
de handgeschreven rekening, een subtiel grap
je vinden wij. De Eetkamer doet al sinds 1993
haar best met luxe verwennerij en dat valt
extra op in deze tijden van industriële lofts en
foodtrucks met veel social media kabaal. Chefs
Jan de Pree en René Mol zijn te bescheiden:
vertel gerust over bijzondere kooktechnieken,
of die kruiden van je eigen dakterras. Dit is
geen restaurant dat je van je stoel wil blazen
met opvallende combinaties. Meer iets voor de
stille genieter, die weet wat goed is.
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs/kwaliteit
zijn de Stadsfeesten in Mid
delburg. Een aanleiding voor
optredens, initiatieven, crea
tieve ideeën en bijzondere
concepten. Ook bij café-res
taurant De Vriendschap.
Sinds gisteren hebben ze daar
project KASt. Een samenwer
king met een fooddesigner
maar dan wel met een geheel
eigen draai. „Dit project gaat
over fooddesign, maar nog
meer over hoe we de bereidin
gen, die we allemaal zelf in
de keuken doen, zichtbaar
kunnen maken", vertelt eige
naresse Conny de Lange ge
dreven. „Veel mensen weten
niet dat we hier alles zelf ma
ken. Daarom komt er in de
zaak een KASt met voorname
lijk groenten die op verschil
lende manieren bereid zijn.
Gefermenteerd, geweckt, ge
droogd, ingelegd, gesuikerd,
gezouten. Noem maar op. Al
les wat je maar kunt beden
ken gaan we komende weken
doen en uitproberen en voor
al laten zien", aldus de Lange.
„De menu's zijn niet traditio
neel, met vlees of vis in de
hoofdrol, maar juist met de
nadruk op groenten. We kun
nen niet langer zo doorgaan
met het uitputten van onze
wereld, we moeten op zoek
naar andere manieren van
eten, bereiden en alles te ge
bruiken. Het no waste-princi
pe, daar zijn we hier allemaal
mee aan de slag gegaan", zegt
ze. „Iedereen denkt en doet
mee. En zo hebben we nu
een menu van zaad tot
vrucht op de kaart de komen
de maand." Ze is niet te stui
ten als ze over dit project ver
telt. Een speciale kast liet ze
maken bij Mobilitas, met ker
senhouten planken hier uit
de buurt. Een nieuw werksta
tion kwam er, midden in het
restaurant, waar de borden
verder worden opgemaakt
met lekkers uit de potten die
in de kast staan. Daar zitten
maanden van voorbereiding
in. Onder andere ingelegde
wortel, appelchutney en si
roop van de resten van de ap
pels die in de chutney gin
gen. Hangop staat uit te lek
ken in een vitrine, van de wei
wordt karamel gemaakt.
Niets wordt weggegooid. De
Lange is vooral trots. „Mijn
moeder zei altijd; zaken moet
je doen met je hart. Dat doe
ik door zo mijn verantwoorde
lijkheid te nemen. En over te
dragen op mijn personeel en
klanten. Lekker, leuk en ver
antwoord."
zaterdag 11 juni 2016
Gastvrouw Emma de Pree van restaurant De Eet
kamer in Middelburg. Foto links: Voorgerecht met
kreeft, foto's lex de meester
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Julia Gatsonides toont een weckpot met citroenen.
FOTO RUBEN OREEL
MIDDELBURG Dit weekend
