r "O C CO O "G C 15 Vergeelde brieven, dagboeken en ansichtkaarten, kun je daar zomaar 1 afscheid van nemen? Ineens wist ik weer hoe hard dat schrijven destijds aankwam, hoe naar ik er toen van was we zouden het redden, en meer dan dat. Maar wat ook ja ren na dato nog dagen bleef sluimeren, was een onbe stemd gevoel van angst voor wat komen zou. GEHOORD... OP SCHOOL correspondentie met een inmiddels over leden vriend? De grappige briefjes weg gooien die mijn zus me schreef toen ze nog wel van me hield? Afscheid nemen van de kaartjes met het karakteristieke hand schrift van mijn lang geleden begraven opa? Dag zeggen tegen volgeschreven agenda's uit mijn puberteit? Heel lang zou ik deze papieren monumentjes zon der nadenken en met gevaar voor eigen leven uit een brandend huis hebben ge red. Maar toen ik onlangs verwachtings vol een van de koffers openmaakte, stuitte ik op een brief van een ex waarin hij me tot in detail uitlegt wat er allemaal niet aan mij deugt. Hoe egocentrisch ik ben, onbetrouwbaar, en nog zo wat. Ineens wist ik weer hoe hard dat schrijven destijds aan kwam, hoe naar ik er toen van was - en opnieuw kreeg ik de brief slecht uit mijn hoofd. Alsof die niet twintig jaar geleden maar gisteren was geschre ven. vriendin waarin ik meende haar verwij ten te moeten maken, de les te moeten le zen, en schaamrood en ongemak streden om voorrang. Ik herlas het dagboek dat ik begon toen mijn vader ziek werd. Weer werd ik be vangen door de wanhoop en het verdriet. Ik wilde mezelf toefluisteren dat we het ook zonder hem zouden redden - met hier en daar wat minder glans misschien, maar toch: echtscheidingspapieren, kopieën van boze brieven aan mijn ouders, verkleurde foto's van vrienden wier namen ik vergat. En zo veranderden de vermeende zoete herin neringen in een stapel oud zeer. Het hoeft niet in één keer, het mag een voor een, en stuk voor stuk. Nadat de werkkamer is geschilderd, zijn de kof fers met vergeelde brieven, schoolschriften, agenda's, dagboeken, verdwaalde foto's en ansichtkaarten nooit meer teruggekeerd naar waar ze vandaan kwamen: boven op de boe kenkast. Vanuit de hoek waar ze staan opgestapeld, trekken ze al maanden mijn aandacht: vijf rieten pick nickmanden, een zwartleren valies en een oude, bruine hutkoffer. Ze willen dat ik beslis over hun lot. HUMEUR John Teunissen (52) donderdag 9 juni 2016 S 5 Welk cijfer? „Ik ben ict'er en vandaag heb ik een leuke klus. Ik spreek met collega's - juist geen ict'ers - over mijn werk. Het is leuk om te horen hoe zij naar mijn werk kijken. Ik houd van die interactie." En morgen? „Morgen gaat het overleg door, dus mijn humeur blijft hopelijk hetzelfde. Het is elke dag leuk op mijn werk, dat is voor mij heel belangrijk. We werken hard, maar tussen door hebben we ook momen ten van ontspanning. We maken onderling veel grapjes." Een aap heeft in Kenia voor een blackout gezorgd. Het hele land zat enkele uren zonder stroom. Het beest gooide een transformator om en zette daar mee een flinke kettingreactie in gang. Volgens stroomproducent KenGen was de aap op het dak van de elektriciteitscentrale ge klommen, waarna hij boven op de transformator sprong. Ook leuke ideeën? Mail ons! alledag@persgroep.nl I 1 1 m De Britse bokser Amir Khan (29) kijkt niet op een paar centen. Op het verjaar dagsfeestje van dochter Lamaisah kwa men 250 gasten en het kostte liefst 100.000 pond, ruim 128.000 euro. Dat is inclusief optredens van prinsessen uit Disneyworld en een beroemde ballerina. Op de basisschool heeft zich een nieuw gezin gemeld en de moeder is ont zettend blij met het Nederlandse school systeem. Ze zijn net verhuisd uit Duits land en - zo blijkt al snel - de kinderen van het gezin hebben daar altijd op school gezeten. De moeder heeft haar research vooral online gedaan, ver telt ze aan een an dere ouder. „Ik vind het zo leuk dat alle scholen hier een eigen website heb ben. Daar kan je pre cies lezen wat voor soort onderwijs ze geven." Tot zover ervaart de andere ouder niets bijzonders. Maar dan neemt het gesprek ineens een verras sende wending. „En wat ik nou het beste vind van dit systeem: dat kinde ren van de regering soms een rugzakje krijgen met geld daarin. Zo aardig!" Zoekgeraakte sokken, verkeerd gescheiden was en natte spullen in de wasmand: het zijn de drie grootste was-ergernissen van de Nederlan der. Met stip op 1: Er komt geen einde aan de enorme berg was. Stichting HIER klimaatbu reau deed er onderzoek naar. Afstand doen van de jarenlange Ik vond de kopie van een brief aan een Ik vond foto's van een man die mijn hart brak, - Geeft zijn humeur het cijfer

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 16