0
1
3
6
3 Ontspannend
HOE ZIT HET?
vrouw te vertonen. In de auto vanuit
Frankrijk droeg ik vrouwenkleding.
Toen er moest worden getankt, zei
die vriendin: 'doe jij dat maar'. Met
dat gevoel van dat jongetje in de
kleedkamer, stapte ik uit. Ik zag
vrachtwagenchauffeurs staren. Vre
selijk, maar toch: de vrijheid die ik
ervoer was belangrijker.
Die vrijheid had ik alleen in mijn
eentje ervaren. Na dat moment in die
kleedkamer, trok ik na mijn 9de va
ker meisjeskleding aan. Als ik ziek
was, lag ik met jarretels en nylons
van mijn moeder onder de dekens. Ik
liet soms de hond van de buren uit.
Als ik daar alleen met de sleutel naar
binnen was gegaan, trok ik de onder
broekjes van de buurvrouw aan.
Op zolder legde ik heimelijk een
voorraad meisjeskleding aan die ik
eens in de zoveel tijd uit schaamte in
de vuilnisbak gooide. Ik kon het nie
mand vertellen, ik had geen idee wat
dit was. Voor de buitenwereld was ik
een normale jongen. Ik had vrien
den, werd verliefd op meisjes. Maar
mijn dubbelleven vrat aan me. Met
meisjeskleding aan voelde ik me
heerlijk en tegelijkertijd abnormaal.
Me kleden als vrouw kreeg een
seksuele lading. Er kwamen erecties
bij. Als student vroeg ik voor het
eerst informatie op bij de Vereniging
Als transgenderist
houd ik mijn
mannelijke kant
voor Seksuele Hervorming. Ik ont
dekte dat ik niet de enige was en dat
er een naam voor is: transgender. Ik
besefte dat ik me deels een man
voelde. Ik genoot van seks als man,
maar ik voelde me ook vrouw. Ik
kreeg een stencil mee, waarin stond
dat het illegaal was om gekleed als de
andere sekse over straat te gaan.
Zwijgen
In 1966 ontmoette ik mijn vrouw. Ik
beloofde haar onze kinderen niet in
te lichten en dat ik me buitenshuis
nooit als vrouw zou vertonen. Dat
deed mij pijn, maar ik was allang blij
dat ik soms haar kleren aan mocht.
Studeren ging dan beter, het kal
meerde me. Wij hadden een prima
huwelijk. We praatten veel, hielpen
elkaar waar nodig. Maar over mijn af
wijkende gevoelens zwegen we.
Zoiets een leven lang geheim hou
den heb ik gecompenseerd door hard
te werken, daarmee verdrong ik mijn
gedachten. Het wende om
gevoelens niet toe te laten. Ik koos
voor hobby's die plezier gaven, zoals
dwarsfluit spelen of lezen. Wat dat
betreft heb ik mezelf altijd een laf
aard gevonden. Omdat ik er zo lang
niet voor durfde uit te komen wie ik
echt ben. Mijn verlangen putte me
op den duur uit. Zodanig dat ik
vroegtijdig, toen ik 58 was, stopte
met mijn huisartsenpraktijk.
Mijn broer en zus vinden het
moeilijker dan mijn kinderen. In het
begin kon ik niet in vrouwenkleding
rondlopen bij mijn zus, inmiddels
wel. Maar ik neem nog steeds op met
Hans als ik zie dat een van hen belt.
Net als vele kennissen vinden ze het
lastig om mij aan te spreken als
Hanna. Dat heeft tijd nodig.
Natuurlijk denk ik wel eens: je
kunt je er wel meer in verdiepen.
Toch ben ik nooit kwaad op anderen,
maar op mezelf des te meer. Als ik
iemand van streek heb gemaakt door
mijn verschijning, zoek ik de oorzaak
bij mezelf. Dan had ik iets maar niet
moeten zeggen, of ergens niet heen
moeten gaan.
Voor mensen die niets van mijn si
tuatie afweten, is mijn verschijning
lastig. Op het terras zie je mensen
loeren; ze zien dat er iets niet klopt.
Ik wil mensen niet choqueren, maar
dat is onvermijdelijk. Als ik bij de
kassa 'goedemiddag' zeg, schrikt zo'n
medewerker van mijn mannenstem.
Een jaar geleden heb ik al mijn
mannenkleding weggedaan: alle
colbertjes en nette pakken die ik als
huisarts heb gedragen. Dat was een
emotioneel beladen moment, maar
het bleek een grote bevrijding.
Ik zie de manier waarop ik nu leef
als het toetje van mijn leven. Bij Gea
kan ik volledig mezelf zijn. Ze zegt:
'Het gaat me om jou, hoe je eruit ziet
is een tweede'. Als transgenderist
houd ik ook mijn mannelijke kant. Ik
geniet als man van seks. Gea en ik ge
dragen ons in bed als man en vrouw.
Bij mij verschuift dus de grens tus
sen mijn seksuele identiteiten. Aan
Gea vragen mensen soms: 'hoe zit
dat dan, ben jij dan lesbisch?'. Zij legt
dan rustig uit dat dit niet zo is. Ik voel
mij er gelukkig bij dat ik mag zijn
wie ik ben, maar het heeft me een
gecompliceerd leven gebracht."
dinsdag 7 juni 2016
GO
zonderlijk te leren aan
spannen. Hoewel de
pailletten op mijn heups
jaal amper bewegen, is
mijn nek nat van het
zweet. Lastig die con
trole. „Concentreer en
volg je gevoel", zegt de
docent. Alle deelnemers
vinden het lastig, maar
zien er zen uit. Ik ook,
zie ik in de spiegel. Als
het voorbij is, voel ik me
lichter, beweeg soepeler
en heb een lichte spier
pijn in mijn buik.
Brenda Stoter
Sfeer in
de les
Gezellig met allerlei
vrouwen. De mannen
ontbreken. Er is
weinig prestatiedruk.
Zit je er net lekker
in, is het uurtje
alweer om.
Snel aan
te haken
Dat gaat. Toch is
iedereen welkom,
met of zonder (buik-
dans)ervaring.
Nee. Je heupen
schieten alle kanten
uit, of de bewegingen
zijn te grof.
Zeker weten. Deze
dans maakt ook op
een subtiele manier
lichaamsbewust.
Ook dat ontspant.
Het helpt dat de mu
ziek niet snel is, zoals
bij een moderne
buikdanscursus.
Prijs/
kwaliteit
Ik betaal voor zestien
lessen 196 euro bij. In
de meeste steden
zijn dansscholen te
vinden waar per les
kan worden betaald.
Geen (want niet duur
voor een nieuwe
wereld die voor
je opengaat).
Dansen én calorieën verbran
den. FOTO DREAMSTIME
Eind
oordeel
Leuk
maar wel
takke-
moeilijk.
Voor wie de draad kwijt is een
mini-begrippenlijst:
Gender: alle as
pecten op soci
aal en cultureel
gebied die man
en vrouw onder
scheiden. Hoe
mannelijkheid en
vrouwelijkheid
worden uitge
drukt, is per cul
tuur verschillend.
Genderidenti-
teit: het innerlijke
gevoel dat je een
man of vrouw
bent, misschien
wel beide of
geen van beide.
Transgender:
een koepelterm
voor travestie,
transseksualiteit,
transgenderisme
en andere
vormen van
seksevariatie.
Transgenderist:
een transgende
rist herkent zich
niet in de sekse
van geboorte en
voelt zich man
nelijker of vrou
welijker. Of nu
eens meer man
dan vrouw en
andersom. Maar
ondergaat geen
geslachts-
veranderende
operatie.
Transseksueel:
een transseksu
eel voelt zich een
vreemde in zijn
lijf en wil dat
laten aanpassen
via hormonen of
een operatie.
Voordat je wordt
omgebouwd ben
je vaak een tijd
transgenderist.
Levi (5): „Opa heeft
vaak meisjeskleren
aan. Dat vind ik mooi.
Hij doet altijd lief
tegen ons. Oma Gea
gaat bij opa wonen,
dat vind ik fijn, want
dan zijn we gezellig
samen."
De partner, kinderen en klein
kinderen hebben er geen moeite
mee dat Hanna zich dan vrouw dan
man voelt. Broer en zus hadden dat
nog het meest, fotoshodycareman
