'En wat als ik nou moet plassen?'
18 NI
Belgen zijn gek van 'Dinner in the sky', letterlijk en figuurlijk eten op
topniveau. „Het is een totaalbeleving", zegt de Belgische chef-kok Wout Bru.
Plots klinkt een luid, niet echt en
gelachtig, gezang uit de hemel. Bij
de gasten van sterrenchef Pascal
Devalkeneer zit de stemming er
in. Aan hun tafel, op 50 meter
hoogte, zingen ze hun kelen schor.
Belgen zijn gek van Dinner in the
sky, een wereldwijd naar 54 lan
den (ook naar Nederland) geëxpor
teerd concept dat deze zomer tien
jaar bestaat. Vandaar dat vlakbij
het Atomium in Brussel nog tot
en met morgen drie keer per dag
tien tafels met elk 22 stoelen de
lucht in gaan voor een lunch of di
ner op topniveau - letterlijk én fi
guurlijk.
Tien sterrenchefs, elk aan zijn ei
gen door een reusachtige kraan
omhoog getakelde tafel, koken de
sterren van de hemel. „De appro-
che (Frans voor aanpak) is totaal
anders. Iedereen is uitgelaten, je
hebt als kok meteen contact met
je gasten. Het is een totaalbele
ving", zegt Wout Bru van de gelijk
namige brasserie, net klaar met
het dessert. Elke kok 'runt' zijn
ovaalvormige tafel met een sous
chef en een assistent. Alleen voor
het dessert is tussendoor even een
landing. „Bij voorbeeld om ijs op
te halen", weet marketingmanager
Frits Assmann - uit het Brabantse
Dongen, maar al achttien jaar 'Ne-
derbelg' - van het organiserende
evenementenbureau The
Fungroup. De tafels hoog in de
lucht worden ongeacht het
weer - vandaag druilerig - op ka
mertemperatuur gehouden.
Assmann weet ook niet precies
waarom juist Belgen er zo'n gewel
dig plezier in hebben om hun
maaltijd vastgesnoerd op een stoel
50 meter boven de grond te nutti
gen. Nederlanders zijn in geen vel
den of wegen te bekennen. Dat
het door de prijs van 275 euro per
persoon zou zijn, wuift hij la
chend weg. „Vergeet niet dat hier
veel internationale bedrijven zit
ten. Zo'n 90 procent van onze zit
plaatsen gaat daarheen, alleen de
resterende 10 procent is particu
lier."
Een andere vraag ziet Assmann
al van mijlenver aankomen, want
wat als je 50 meter hoog aan je der
de glas wijn zit en moet plassen?
„Daar komen we dus niet voor om
laag", klinkt het resoluut. „Natuur
lijk houden we er wel rekening
mee. Een kwartiertje voor ze de
lucht in gaan, waarschuwt onze
hostess haar gasten nog even."
Ook de hoogte zeifis zelden een
probleem, weet hij uit inmiddels
tien jaar ervaring. „Het trucje is:
niet naar beneden kijken. En wat
helpt: Je zit op ooghoogte van je
mededisgenoten. Er is verwar
ming, er zit wijn in je glas en vlak
voor je neus zie je een uitstekende
chef jouw maaltijd bereiden. Dat
is allemaal heel relaxt." Terwijl
twee militairen, machinegeweer
losjes aan de schouder, op hun ge
makje voorbij kuieren, zegt Ass
mann dat ook Brussel - na de
maandenlange terreurdrei
ging - heel blij is met deze cu
linaire topper. „Want het be
wijst dat deze stad, na een
moeilijke tijd, toch wel de
gelijk weer veilig en heel
gezellig is."
zaterdag 4 juni 2016
Frans Boogaard
Brussel
Het plein voor het
Atomium tijdens
'Dinner in the sky'
FOTO'S YVES HERMAN/REUTERS
Niet ver van het Atomium worden tien
tafels met elk maximaal 22 lunch- of diner-
gasten naar een hoogte van 50 meter
getakeld. Vervolgens wordt tot en met
morgen door een chef, een souschef en
een assistent drie keer per dag een
maaltijd op topniveau bereid.
