LIEFDEVOLLE HERINNERING
t
19
Alles draaide om haar kinderen. Toen de vader
van Lenny Welbers overleed, bleef zijn moeder achter
met haar kinderen van 4, 6 en 9 jaar oud.
Lenny Welbers uit Kam
perland is geen emotio
neel type, maar een
paar weken voor zijn
moeder Wil Wel-
bers-Lokhoff een jaar of twintig
geleden op 68-jarige leeftijd over
leed heeft hij één keer echt zitten
huilen. „Ze zei tegen de arts: 'Het
is goed zo. Mijn taak zit er op'. Al
les draaide voor haar om haar kin
deren. Heel haar leven, na het
overlijden van mijn vader, heeft
in het teken gestaan van ons."
Een ontroerend berichtje op
Facebook op Moederdag, geschre
ven door Lenny. 'Lieve Mama, het
is alweer bijna 20 jaar geleden dat
je naar Papa ging, er gaat geen dag
voorbij dat er niet iets is waardoor
ik aan je moet denken. Veel liefs
en een dikke X van je zoon.'
Lenny (49 jaar) en zijn zussen
Liesbeth (55) en Mar jon (51) groei
den praktisch zonder vader op. An
ton Welbers overleed in 2970. „Hij
Ik vind het zo
oneerlijk. Mijn
moeder heeft haar
hele leven gegeven
aan het opvoeden
van drie kinderen.
Dan is ze 64 en
wordt ze ziek en vier
jaar later is ze dood
was 40, zij 42 jaar. Dan ben je
toch nog in de bloei van je leven?
Ze had best een keer een oppas
kunnen regelen en even lekker de
stad in kunnen gaan. Maar dat
heeft ze, voor zover ik weet ten
minste, nooit gedaan."
Het gezin Welbers woonde in
Apeldoorn toen vader onver
wachts overleed. Moeder, een
ras-Amsterdamse, verhuisde met
haar drie kinderen (toen 4, 6 en 9
jaar oud) halsoverkop terug naar
de stad waar ze vandaan kwam en
nog familie had wonen. „Ik heb al
les voor het eerst in Amsterdam
gedaan. Kattenkwaad uitgehaald,
mijn eerste fiets gejat. Wel pas
toen eerst mijn fiets was gejat
trouwens, waarvoor ik drie jaar
lang had gewerkt."
Want breed had het gezin het
niet. Voor schooltijd maakte Len
ny schoon bij Albert Heijn en na
schooltijd bracht hij folders rond
om zich de hebbedingetjes uit die
tijd te kunnen veroorloven. Moe
der voedde haar kroost op en had
'haar serietje op tv en haar puz
zel'. „Ik ben rooms-katholiek opge
voed, maar sinds zij overleden is
geloof ik nergens meer in. Ik vind
het zo oneerlijk. Mijn moeder
heeft haar hele leven gegeven aan
het opvoeden van drie kinderen.
Dan is ze 64 en wordt ze ziek en
vier jaar later is ze dood."
Lenny zelf was ondertussen in
Zeeland beland. Daar draaide hij
voor het eerst als dj in de Renes-
ser discotheek Pigalle met Pinkste
ren 1989. „Ouders van een vriend
van mij stonden daar op de cam
ping en hij zei steeds: 'je moet
eens meegaan'. Maar ik wilde dat
helemaal niet. Ik ging altijd naar
Terschelling. Tot ik wel een keer
meeging. Toen was ik verkocht."
Lenny keerde vanaf dat moment
elke zomer naar Renesse terug,
maar bleef tot 1994 bij zijn moe
der in Amsterdam wonen. Het
moet zo'n beetje rond 1991 zijn ge
weest, dat hij na een weekend
Renesse thuis kwam en daar zijn
moeder liggend in de gang van
het huis aantrof. „Geen idee hoe
lang ze daar gelegen had. Ze bleek
suikerziekte te hebben en een hy
po te hebben gehad." Vanaf dat
moment diende de ene na de an
dere aandoening zich aan en Len
ny bleef bij zijn moeder wonen
om een beetje voor haar te zorgen.
Pas toen zij in 1994 naar een aan
leunwoning verhuisde, vertrok
Lenny definitief naar Zeeland.
Behalve als dj werkte hij in die
En dan vraag ik me
altijd af: wat zou mijn
moeder ervan
vinden? Ze hoeft de
muziek die ik draai
als dj niet mooi te
vinden, maar ergens
zoek je toch altijd
erkenning
tijd als koerier en zo zag hij kans
zijn moeder regelmatig te bezoe
ken. Zo ook op de maandagmid
dag voor haar overlijden. Lenny
was koud terug in het Zeeuwse
toen zijn zwager hem belde dat
hij maar beter terug kon komen.
„Hoe ik dat heb gedaan, geen idee.
Ik heb laag gevlogen ofzo. In an
derhalf uur tijd stond ik weer
voor de deur." Met zijn beide zus
sen was hij bij zijn moeder thuis
toen ze overleed.
Herinneringen aan zijn vader
heeft hij niet of nauwelijks. Het
verhaal gaat dat Lenny altijd moei
teloos de routes wist te reconstrue
ren van autoritjes die hij zittend
naast zijn vader maakte. „Daarom
ben ik later natuurlijk koerier ge
worden." En hij vertelt over de
ochtend in het weekend dat hij
met zijn zussen geheel volgens tra
ditie de slaapkamer van zijn
ouders wilde bestormen om daar
op bed te springen. Tot die och
tend dat ze opeens gedrieën in de
deuropening bleven staan, moe
der wakker werd en merkte dat
haar man naast haar was overle
den. „Maar heb ik dat nou zelfbe
wust meegemaakt of weet ik dit
soort dingen door films, foto's en
verhalen?"
Zijn vader was een 'familie
man', kreeg hij later in ieder geval
van anderen te horen. Gek op zijn
kinderen en altijd bezig met foto's
en film. Hoewel Lenny voor zijn
gevoel nooit een vader heeft ge
had, heeft ook hij iets met beel
den. Zijn bedrijf iBeatz, dat hij
naast zijn werk in loondienst
runt, verzorgt onder meer gra
fisch werk.
Zijn moeder draagt hij nog dage
lijks in zijn hart mee. „Hoe was
het nu geweest als ze nog leefde?
Was ze trots op me geweest? Trots
op wat ik geworden ben, ook al is
lang niet alles goed gegaan. Maar
ik doe wel nog steeds gewoon
mijn ding. Draaien vind ik leuk
en dat grafische vind ik leuk.
Soms ben ik dan best wel trots op
wat ik gemaakt heb of trots als ik
een lekker feest heb gedraaid. En
dan vraag ik me altijd af: wat zou
mijn moeder ervan vinden? Ze
hoeft de muziek die ik draai als dj
niet mooi te vinden, maar ergens
zoek je toch altijd erkenning." En
met een grijns: „Misschien ben ik
wel een beetje een moederskind."
zaterdag 21 mei 2016
Wil Welbers-
Lokhoff
19 september 1928
19 november 1996
Anton Welbers
19 mei 1930
27 juli 1970
Lenny draagt zijn moeder altijd mee
Esme Soesman
■A JJ*. !1' VA- ZN
A Een foto van het jonge gezin Welbers, gemaakt in de schiettent toen pa Welbers raak schoot.
De kinderen, van groot naar klein: Liesbeth, Marjon en Lenny.
Hebt u ook mooie herinneringen
aan een dierbare, die is overleden?
En is er een datum die daarom spe
ciaal voor u is?
U kunt uw verhaal doen in onze ru
briek 'In liefdevolle herinnering'. U
kunt contact opnemen met Ab van
der Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.