II
16 ZEELANI
PORTRET MARCO VAAL KWAM TIJDENS SLAAPWANDELEN ONGELUKKIG TEN VAL j
Zijn avonturen bij het slaapwandelen doen het altijd
goed op verjaardagen. „Marco die midden in de nacht
in zijn boxershort voor de Lidl staat", schetst Marco
Vaal uit Terneuzen één van zijn uitstapjes. Lachen
natuurlijk. Maar een jaar geleden werd er weinig
gelachen in huize Vaal. Hij stond door één van zijn
nachtelijke escapades oog in oog met de dood.
wilde niet dat ze me zo zagen.
Mijn ouders zijn toen gekomen.
Mijn moeder is eigenlijk mijn
graadmeter in alles. Toen ik bij
haar paniek zag, maakte ik me
wel zorgen. Maar wat wil je: mijn
kaaklijn zat door de val op mijn
schouder."
Het kost Marco Vaal geen moeite
om het verhaal over de zwartste
periode uit zijn leven te vertel
len. Hij zit rustig, nuchter aan
zijn eettafel in de huiskamer.
Achteroverleunend op zijn stoel,
zijn lange benen over elkaar. Tus
sen zijn baardharen door is een
litteken van een aantal centime
ters te zien. Een erfenis van wat
nog komt in zijn relaas.
„Toen de ambulance kwam, kon
ik niet eens zo'n nekkraag om.
Vervolgens was de vraag of ik
zelf naar beneden kon naar de
ambulance of dat er een ruit uit
moest. Uiteindelijk ben ik zelf op
mijn kont van de trap af gegaan.
Treetje voor treetje. Achteraf
zéér onverantwoord."
Ik kwam in een
slechte
ziekenhuisfilm
terecht. Honderd
man rond mijn
bed, infuzen
„In het ziekenhuis in Terneuzen
kregen we te maken met zo'n
weekenddoktertje. Fotootje, scan
netje. Hij deed nogal luchtig.
Maar toen hij met de foto's terug
kwam, zei hij verschrikt: 'Dat jij
hier nog zit'. Alles was verbrij
zeld in mijn nek. Alles tussen de
zogenaamde C2- en C3-wervels
was kapot. Je moet weten: als Cl
of C2 kapot gaat, dan heb je een
levensbedreigend probleem. Het
heeft bij mij acht millimeter ge
scheeld. Maar goed dat ik niet
e toen 32-jari-
ge Marco Vaal
stond mid
den in het le
ven. Als
jeugdwerker
probeerde hij
de lokale jongeren een duwtje
in de goede richting te ge
ven, bij voetbalclub Terneu-
zense Boys was hij zo'n on
misbaar manusje-van-alles,
thuis was geen minuut hem
te lang om met zijn vriendin
Vesna hun kinderen Mila en
Ninthe in de watten te leg-
gen. Maar toen werd het za
terdag 23 mei 2015.
„Vrijdagavond hadden we
bij vrienden lekker gebor
reld. Niet extreem, gewoon
een leuke avond gehad. We
gingen op tijd naar huis,
want de volgende ochtend
zou ik naar de sportschool
gaan om te trainen. We gingen
naar bed en rond half zeven ben
ik eruit gegaan. Niet bewust,
want ik was weer 's aan het slaap
wandelen."
„Ik weet nog ontzettend goed
wat ik droomde. Ik was in Mallor-
ca, bij de strandtent Balneario 12.
Daar ben ik ooit met een vriend
geweest. Daar gingen we vaak
wat eten en drinken. In werkelijk
heid stond ik nu voor de spiegel
in mijn eigen badkamer. Ik deed
een stapje achteruit en struikelde
over het opstapje van de douche
achterover met mijn hoofd op de
mengkraan."
„Vesna zegt nog altijd: 'Het ge
luid van die klap vergeet ik nooit
meer'. De kraan sloeg aan, ik
kreeg koud water over me heen,
maar werd nog steeds niet wak
ker. Ik ben terug naar bed ge
gaan. Toen ik een tijdje later wél
wakker werd, ging ik kapot van
de pijn. Als ik wilde verliggen,
kon ik geen kant op. De kinderen
kwamen in de kamer, maar ik
zaterdag 21 mei 2016
Acht millimeter
van de dood
Rudy Boogert
Wat gebeurde er?