op een nieuwe Eppo Schothorst
hosternokkf.
ZEELAND 17
Ik moest aan
de wethouder
laten zien dat
karate om
zelfbeheersing
draait
„Het G-karate heeft nog een lang
weg te gaan, maar in België zijn ze
daar veel verder mee. Dus daar
haal ik de nodige know-how van
daan. Het is heel bijzonder om
met mensen met een beperking te
mogen werken en onderschat ook
niet hoe belangrijk dit is voor hun
controle en zelfvertrouwen."
Goes. „Omdat de sport nog onbe
kend was in Nederland, moest ik
aan de wethouder en een aantal
raadsleden laten zien dat karate
om zelfbeheersing draait. Ik kon
precies op zijn stropdas stoppen
en dat gaf de doorslag!"
Een jaar later breidde Hart
hoorn uit met scholen in Middel
burg en Zierikzee. „Eén van mijn
eerste leerlingen in Middelburg
was Johnny Malawauw. Toen ik
buiten de provincie ging werken
heeft hij de plaatselijke karate-
school van mij overgenomen en
die runt hij nu nog steeds." Hart
hoorn trok in 1965 naar Den Haag,
waar hij aan de hand van de be
faamde Japanse sensei Kase het
shotokan karate op de kaart zette.
In 1968 was Harthoorn actief als
internationaal scheidsrechter in
Rome. Een primeur. Met zijn tas
vol karate-bagage was hij in 1979
ook één van de medeoprichters
van de KBN. Daar vervulde hij
vanaf de oprichting tot op heden
diverse functies, van voorzitter tot
scheidsrechterscommissie en van
de lerarenopleiding tot zijn huidi
ge functies al coördinator dan-exa-
mens en de werkgroep G-karate.
Harthoorn mag met recht de
pionier van het shotokan karate in
Nederland genoemd worden. Hij
introduceerde niet alleen de sport
in Nederland, maar zet zich ook al
ruim vijftig jaar actief in op vele
fronten. In januari ontving Hart
hoorn tijdens de nieuwjaarsrecep
tie van de KBN zijn achtste dan.
Samen met internationaal scheids
rechter Jaap Smaal is hij de enige
in Nederland met deze 'onder
scheiding'. En niet geheel toeval
lig is Smaal een voormalig leerling
van Harthoorn. KBN-voorzitter
Herman van der Meulen stak de
loftrompet over hem: „De bijdra
gen van Hans Harthoorn aan het
karate in Nederland zijn groot en
bijna te veel om op te noemen.
Vanaf het begin tot op heden
heeft hij zich altijd positief inge
zet voor de KBN en de bond laten
profiteren van zijn enorme ken
nis."
„De mentaliteit is veranderd.
Niet alleen hier, maar in het hele
voetbal. Van jeugd tot senioren",
stelt vrijwilliger Eddie van de Stol-
pe (66). Hij is druk in de weer
met de thee voor tijdens de rust
van het eerste team, dat op dat mo
ment thuis speelt tegen Vosmeer
(10-1-nederlaag), maar heeft voor
de krant wel even tijd. „Vroeger
deed je er van jongs af aan alles
voor om het eerste te halen. Je
streed voor je club."
Die uitspraken typeren het ka
rakter van Van de Stolpe, een vere
nigingsmens pur sang. Al meer
dan dertig jaar zet hij zich in voor
'zijn' Boys. En dan vooral in min
dere tijden. „Je kunt de club toch
niet aan zijn lot overlaten?"
Hij en zijn collega's krijgen loon
naar werken, sportpark Zijpe ziet
er namelijk spik en span uit. Mo
menteel worden de velden gereno
veerd en onlangs heeft het club
huis al een flinke opknapbeurt ge
kregen. „Allemaal zelf gedaan,
met vrijwilligers", vertelt Jan-
Kees Schrier (46), die het kantine-
beheer voor zijn rekening neemt.
Net als Van de Stolpe is Schrier
een bezig baasje bij Hansweertse
Boys. Naast zijn werk in de kanti
ne is hij ook coördinator van de
oudere jeugd én penningmeester.
„De sportieve resultaten vallen te
gen", sipt hij enigszins. Om vervol
gens trots verder te gaan: „Maar
we hebben wel een schitterende
accommodatie en zijn financieel
kerngezond."
Dat lijkt de grootste drijfveer te
zijn van de vrijwilligers die zich
met man en macht inzetten: trots.
Dat blijkt helemaal wanneer
Andries den Hollander (69),
oud-speler en al bijna zestig jaar
bij de club betrokken, begint te
vertellen. Met de passie in zijn
ogen denkt de clubman, even daar
voor nog dartelend langs de zijlijn
als grensrechter bij het eerste, te
rug aan vroeger.
„Als klein jongetje, nog te jong
om lid te worden, kwam ik al kij
ken", zegt Den Hollander, die ook
druk is met het organiseren van
de jubileumfeesten. Hij heeft ze al
lemaal meegemaakt, de helden
van weleer. En ze hebben duide
lijk indruk op hem gemaakt. Voor
al in het jaar 1956, toen 'zijn' club
via een beslissingswedstrijd tegen
Breskens promoveerde. „Mis
schien des te meer omdat ik zelf
nog maar een klein mannetje
was."
Later volgden er meer succes
sen. Niet eens zo heel lang gele
den, toen nog in het zondagvoet
bal, werd de club regelmatig kam
pioen in de vijfde klasse. Vaak ge
volgd door degradatie, dat wel.
Maar nu is het voor de jarige
club nog even wachten op succes.
„Want er is ook niet veel oudere
jeugd die klaar staat om het eerste
te versterken", geeft Schrier aan.
„We hebben nu bijvoorbeeld een
B-elftal, maar daarvan stoppen er
vijf."
De hoop is dus vooral gevestigd
op de allerjongste leden. Die staan
onder leiding van coördinator
Frank Quakkelaar (38), een kind
van de club en tevens lid van de
jubileumcommissie en het algeme
ne bestuur. „We zijn druk aan het
werven op scholen en geven daar
naast open trainingen, die vrij te
volgen zijn", zegt hij. Momenteel
heeft de club mini's, F-jes, E-tjes
en D-tjes. „Er komen steeds meer
jonge leden bij. En er loopt zeker
talent rond."
Aan fuseren wil de club niet
denken. „We halen zelfstandig de
tachtig", klinkt het. En daarom ho
pen de trotse vrijwilligers, de
steunpilaren van Hansweertse
Boys, dat de jeugdafdeling weer
snel aansluiting vindt met het eer
ste. Ze hopen, na al die jaren, op
een nieuwe Eppo Schothorst of
Nic. van Ingen.
donderdag 12 mei 2016
@Een overzicht van de overschrijvingen
in het amateurvoetbal staat op onze
site www.pzc.nl/sport
Een overzicht van de overschrijvingen Wie is de topscorer binnen het Zeeuwse
amateurvoetbal na de winterstop? Het ant
woord vind je vandaag op het blog RudeStats
liep
in Nederland voorop
nog an toe
Urste Yerseksche Koenckelpot Fanfare
c—Anno 1992 C—
Hans Harthoorn (72) is veel te vinden op de camping in Wemeldinge. marcelle davidse
