De Tlirkse justitie werkt aan een aanklacht,
wegens belediging van president Erdogan.
Vier jaar celstraf dreigt. :bm Umar oogt kalm,
maar inwendig kookt ze van woede.
16 NIEUWS
Mijn telefoon wordt afgeluisterd en ik ben afgevallen. Mijn vrijheid is me
ontnomen door het NSB-gedrag van die fucking Nederturken
Morgen is het twee weken ge
leden dat columniste Ebru
Umar van haar vrijheid
werd beroofd. De Turkse jus
titie besloot tot een uitreis
verbod. Haar vurigste wens?
„Ruim voor mijn verjaardag op 20 mei en het
begin van de Libelle zomerweek op 23 mei te
rug in Nederland. Terug naar de vrijheid."
In de populaire Turkse vakantieplaats Kusa-
dasi is Ebru Umar plots een BT'er, een Beken
de Turkse. Een vreemde gewaarwording. Haar
opzienbarende arrestatie heeft in alle Turkse
kranten gestaan. Tot twee agenten zaterdag 23
april om 11 uur 's avonds op de deur klopten,
was ze anoniem in Kusadasi. Terwijl ze er al
veertig jaar komt en sinds acht jaar een mooi
appartement heeft, mét uitzicht op zee. In het
oude centrum. Vlak bij de bazaar en achter
een voormalige Ottomaanse herberg.
„Het was oud, verwaarloosd en heel donker
toen ik het kocht", vertelt Ebru terwijl ze voor
gaat, de trap op. Binnen is het ruim, modern
en licht. Ook door het gebruik van grote spie
gels en het vervangen van muren door glas.
Op de tweede verdieping is haar slaapkamer
en een groot terras. Op een tafeltje ligt een Li-
belle, het blad waarvoor ze verhalen schrijft.
Aan de horizon het Griekse eiland Samos, op
een uur varen van de Turkse kust.
„Als ik nou een Syriër was, zou ik al lang
weer terug in Europa zijn", zegt Ebru met een
cynische glimlach. „Waarom niet? Als zij het
kunnen waarom ik dan niet? Ik heb bovendien
zwemdiploma's." Vrienden en ande
ren hebben haar ook geadviseerd om
de benen te nemen met een privéjet.
Ebru kan er alleen maar om lachen.
„Ik heb mijn ouders, die zich grote
zorgen maken, beloofd dat ik me strikt aan de
wet houd en geen domme dingen doe."
Op het eerste gezicht lijkt Ebru in Kusadasi
een 'gewoon'leven te hebben. In haar oranje
poloshirt en oranje pet - 'mijn favoriete kleur'
- even naar de apotheek. In een modern win
kelcentrum shoppen. Onder andere bij kle
dingzaak Mudo Marina, waar ze hemdjes
koopt. „Die hebben ze hier van prima kwali
teit en van stretchmateriaal." Ma belt. Of ze
vanmiddag kan langskomen en nog wat wil
meebrengen. In het gesprek gaan de zinnen
om en om in het Turks en in het Nederlands.
Lunchen doet ze in de oude stad. In het res
taurantje Öz Urfa: een herderssalade, vers pita
brood dat zo warm is dat ze er bijna haar vin
gers aan brandt, en haar favoriete Iskender ke
bab met tomatensaus op stukjes brood met pe
pers en yoghurt. En een tulpvormig glaasje
met sterke Turkse thee. Toch is haar leven de
afgelopen twee weken allesbehalve normaal.
„Mijn telefoon wordt afgeluisterd. Ik ben afge
vallen. Mijn taille is inmiddels net als die van
Doutzen. Mijn vrijheid is me ontnomen door
het NSB-gedrag van die fucking Nederturken.
Van de ambassade heb ik een 'babysit' gekre
gen. Hele aardige Nederlands-Turkse dames,
die om de beurt hier zijn en ervoor zorgen dat
ik niet alleen hoef te zijn. 's Nachts slaap ik bij
mijn moeder."
Klucht
'Een absolute klucht' noemt ze het zelf. Maar
leuk is anders. „Als ik niet doe alsof dit een ver
lengde vakantie is, ga ik er onderdoor." Om
het schizofrene van de situatie zoveel mogelijk
weg te drukken, blijft ze zo actief mogelijk.
„Met het te woord staan van de media. Het
schrijven van columns en opiniestukken. En
felle en humoristische commentaren op Twit
ter. Ik laat me niet intimideren en monddood
maken."
Niet alleen is haar huis in Amsterdam over
hoop gehaald en is er 'hoer' op een muur ge
kalkt. Ze weet dat heel haar leven overhoop
ligt en dat ze bij terugkeer in Nederland waar
schijnlijk politiebewaking zal krijgen. Veel aan
hangers van Erdogan kunnen haar bloed wel
drinken. „Als ik dat allemaal tot me laat door
dringen, moet ik janken." Dat deed ze eerder
deze week trouwens al. „Ik heb keihard zitten
huilen dat ik door al dit gedoe mijn afgespro
ken interview met Diana Matroos niet kon
doen." Heel blij is ze met alle steun, vriend
schap en hulp die ze van vrienden, collega's en
familie krijgt. „]e reputatie heeft schade opge
lopen", zei een van mijn vriendinnen. „Bijna
iedereen vindt je opeens aardig!"
Haar moeder (72) nam na het nieuws over
Ebru's aanhouding halsoverkop een vliegtuig
om haar dochter bij te staan. Hier in Kusadasi
gedraagt ze zich als een leeuwin die haar aan
gevallen pup beschermt. „Ik heb mijn moeder
nog nooit zo fel gezien als de afgelopen weken.
Die kliklijn van het Turkse consulaat in Rotter
dam is volgens mijn moeder een gerichte ac
tie, 'een valstrik die speciaal voor jou werd op
gezet'. Mama gaat een aanklacht indienen te
gen degene die via Twitter dreigde dat hij me
zou aangeven en tegen degenen die haar per
soonlijk bedreigen. Voor mij is het ergste van
dit alles het verdriet van mijn ouders."
Wat ik wil?
Vrijheid
door Mare Guillet
