Nederlands elftal wordt op het podium elf keer kampioen in de maand mei 28 CULTUUR SHOW De penaltystopper en man van 'Het Volksparkstadion is van Oranje' halen herinneringen op. A I wSr- Ml *9%SS ■rv, p wr ls<£®iS| ïiffl 'Misschien biedt dit een alternatief voor het gebrek aan Oranjevoetbal op tv dit jaar' „Dat is gewoon gelul", riposteert Van Breukelen direct. Met een lach je: „Hier zie je weer het verschil van inzicht tussen spelers en journalis ten; ze hebben een totaal andere kijk op de dingen. Die irritaties komen ook aan bod. Zoals Evert geïrriteerd was over mijn spel, zo waren de spe lers geïrriteerd over de pers." „We hebben het er ook over dat Hans zo'n hekel aan de Duitsers had. Bij mij speelde dat helemaal niet, ter wijl mijn grootvader in het kamp heeft gezeten. Die zat in het verzet; er is een straat naar hem vernoemd in Klazinaveen. Maar ik was een fan van de Bundesliga; ik keek altijd naar Sportschau en kon goed opschie ten met de collega's van de Duitse omroep. Maar Hans..." Volgens de overlevering zou Van Breukelen de Duitser Lothar Matthaus 'Ich hoffe das dujucking stirbst' hebben toegesnauwd' nadat hij hem omver had geduwd. „Nee, nee, ik zei 'sterbst'. Mijn Duits was niet zo goed. Dit heb ik overigens pas vóór het volgende WK naar bui ten gebracht. Nadat Matthaus had ge zegd dat ik iets over de oorlog ge zegd zou hebben. Dat was helemaal niet zo, ik had hele andere drijfve ren. Ik keek namelijk ook naar Sport schau. Het feit dat je nooit van die gasten won terwijl je het idee had dat je beter was, of het nu met Utrecht was of met PSV, dat zat me dwars. Hun Kampfgeist, dat hollen, dat vliegen, altijd scoren in de laatste minuut." Het gesprek komt op de Duitse manier van trainen. En via Liverpool- trainer Jürgen Klopp, de teksten die Ten Napel samen met Youri Mulder inspreekt voor het computerspel FIFA, data-analytics, het Nederlandse conservatisme, pijn lijden en heel veel omwegen op de laatste tien me ter van Ranomi Kromowidjojo, die wél pijn kan lijden, weer op de Duit se topsportmentaliteit. „De finale van het WK in 1974 zat ook nog in mijn hoofd", zegt Van Breukelen dan. „Vanwege Michels na tuurlijk, maar ook omdat de spelers van die generatie altijd enorm op ons had afgegeven omdat wij geen eind ronde konden halen. Wij waren de patatgeneratie; mooiweervoetballers zonder ruggengraat. Maar zij hadden nooit van die Duitsers weten te win nen. In 1974 niet, in 1978 niet. Wij konden alle frustratie in één klap wegvoetballen. Die wedstrijd is voor mij negentien jaar betaald voetbal." „Breuk, rustig", interrumpeert Ten Napel. „Ik moet Hans zelfs hier kort houden. Hij speelt die wedstrijd iedere keer weer opnieuw. Ik denk dat ik hem na afloop elke keer een knal voor zijn kop moet geven: 'Breuk, we zijn weer in de werkelijk heid'. Maar het mooie is wel: we wor den elf keer Europees kampioen in de maand mei. Terwijl we niet mee doen aan het EK. We hopen dat we het chagrijn van het missen van het EK in Frankrijk een beetje weg kun nen spelen in het theater." In de theatervoorstelling Waar Was Jij in '88 kijken keeper Hans van Breukelen en televi siecommentator Evert ten Na pel terug op de voetbalzomer van 1988. Het Nederlands elf tal won toen verrassend het EK. Van Breukelen (59) verdedigde het doel, in een grijze Adidastrui. Een maand eerder had hij er hoogstper soonlijk voor gezorgd dat PSV de Eu ropa Cup I won door de beslissende penalty te stoppen. De eerste EK-wedstrijd, tegen de Sovjet-Unie, werd verloren. In de tweede wed strijd, tegen Engeland, zag hij twee ballen naast zich op de paal belan den, maar vervolgens kwam Neder land op stoom. Uiteindelijk stopte Van Breukelen in de finale een penal ty- Ten Napel (72), die tijdens het WK in Argentinië in 1978 was begonnen als sportcommentator bij de NOS, deed onder meer verslag van de le gendarische halve finale tegen Duits land, waarin Marco van Basten vlak voor tijd de 2-1 maakte. 'Het Volks parkstadion is van Oranje', zei Ten Napel op karakteristieke wijze. Patrick Roubroeks en Arthur van den Boogaard schreven een stuk waarin de coryfeeën te genover elkaar op het po dium zitten: Van Breukelen alsof hij in zijn hotelkamer verblijft, Ten Napel alsof hij aan het werk is. Beiden ver tellen over hun twijfels en worstelingen. Van Breukelen: „We willen het gevoel van die bijzondere voetbalzomer terughalen. Misschien biedt dat ook wel een alternatief voor het gebrek aan Oranje voetbal op tv dit jaar." Aanvankelijk twijfelde Van Breukelen. 'Wie zit daar nu op te wachten', dacht hij. Maar toen hij wat langer over het idee nadacht, werd hij enthousiast. „Wim Kieft wordt nog steeds aange sproken over die kopbal tegen Ier land. Toen ik een paar maanden gele den met mijn kinderen door New York wandelde, stond er opeens ie mand voor me met zijn wijsvinger onder zijn oog, zoals ik deed toen Be- lanov die penalty moest nemen." Kees Jansma werd gevraagd als si dekick. Hij sliep tijdens het toernooi bij het Nederlands elftal in hetzelfde hotel. Maar hij kon niet. „Toen vroeg ik Kees wie hij zou vragen. Zo zijn we bij Evert terechtgekomen." 'Daar heb je Breuk weer met zijn ideeën', dacht Ten Napel. Na een nachtje slapen zei hij toch ja. „Anders heb ik later in het oudemannenhuis spijt. Ik heb weieens vaker zoiets ge daan, onder anderen met Wim Kieft, maar dat was dan meer een soort openbaar interview. Hier hadden we ook zonder script op een stoel kun nen gaan zitten, maar dat is meer iets voor de sportkantine. Dit is theater, daarom hebben we een aantal verhaal lijntjes bedacht: hoe ben ik commen tator geworden? Hoe stond Hans in dat doel?" Van Breukelen: „Ik kwam in eufori sche stemming binnen, ik had net de Europa Cup I gewonnen. Voor mij was het EK eigenlijk een toetje. De verwachtingen waren helemaal niet zo hoog, want in 1982,1984 en 1986 waren we er niet bij en Van Basten was geblesseerd. Na de eerste verlo ren wedstrijd gaf niemand meer een stuiver voor onze kansen." Ten Napel: „Ik heb het hele zooitje de grond in geboord. Zo'n schot in de lange hoek, van die Russische back Vasili Rats, dat pakt de keeper uit de derde klasse in Ermelo nog, schreef ik in mijn column, maar die Breuk die laat het lopen." Winst van Oranje '88 herleeft in het theater Keeper Hans van Breukelen en commentator Evert ten Napel staan samen in het theater, foto Mare Driessen Waar was jij in 1988? toert t/m 5 juni door het land.Info: www.waarwasjijin88.nl door Jan Pieter Ekker Het moment dat 'Breuk' de straf schop van Rus Igor Belanov stopt in de finale van het EK in 1988. foto ANP

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 28