k
SPORT 19
Gd
GIRO D'ITALIA
DaanHakkenberg Over twee dagen maakt Tom Dumoulin zijn debuut in
de Giro d'ltalia, maar in 2010 reed hij al de Ronde van
Italië voor beloften. Het was een groot avontuur.
Vol goede moed staan de zes
Nederlanders op vrijdagoch
tend li juni 2010 aan de start
in Cairo Montenotte, voor
de eerste etappe van de Giro
Ciclistico d'ltalia Dilletanti,
beter bekend als de Baby Giro. De Neder
landse selectie onder 23 jaar valt op in de
oranje shirts tussen de Italianen en Colom-
bianen, die de boventoon voeren in deze
wedstrijd.
Het zelfvertrouwen is groot, want Neder
land is dat jaar toonaangevend en ging tot
een week voor de start aan de leiding in de
Nations Cup, het UCI-klassement voor be
loften. Tom Dumoulin (19 jaar pas) heeft in
maart in de GP Portugal op een geleende
fiets nog zijn eerste tijdrit gewonnen en
eindigde als eerste in het eindklassement.
Jeugdige overmoed wellicht, maar als de
vlag naar beneden gaat voor de start van de
eerste etappe in Noord-Italië, is het Ronan
van Zandbeek die meteen ten aanval trekt.
„Als wij in Nederland reden en we gaven
met zes man gas, dan konden we redelijk
wat schade toebrengen in het peloton. We
dachten nog: dit niveau kunnen we aan",
herinnert Nieck Busser zich.
Maar hier in Italië gelden andere wetten.
De Baby Giro is het voorportaal voor wiel
renners van wereldklasse. In 2010 staat on
der anderen de 19-jarige Fabio Aru op de
startlijst, die twee jaar later 25 seconden te-
kortkomt voor de eindzege. Vandaag de dag
is Aru Vuelta-winnaar voor Astana, nadat
hij afgelopen zomer Dumoulin in de laat
ste bergetappe uit de rode trui reed. De
20-jarige Colombiaan Carlos Betancur, die
in 2014 Parijs-Nice zal winnen, vertrekt dat
jaar als topfavoriet voor de eindwinst, na
een tweede plek op het afgelopen WK.
Al op de eerste dag wordt ver
schroeiend hard gereden. Vluchter Van
Zandbeek wordt al snel bijgehaald en
bondscoach Frank Pennings ziet hem
nog aan zijn autoraampje verschij
nen. „Ronan kwam bidons halen en
zei: wat gebeurt hier allemaal? Niet
normaal, zo hard als ze rijden."
Busser: „De eerste klim, dat was bergop
sprinten. Harder dan 30 in het uur, met
haarspeldbochten. Echt insane. Na de eerste
dag waren we redelijk gedesillusioneerd.
We kregen behoorlijk wat tijd aan onze
broek." Dat is een understatement. Remco
te Brake (99ste) en Dumoulin (104de) zijn
de eerste Nederlanders die over de streep
komen. Op ruim acht minuten van win
naar Omar Lombardi. De klassementsambi
ties kunnen direct de prullenbak in.
Al na een dag blijkt dat het moordende
tempo niet onbesmet is. De volgende dag,
bij de start in Serravalle Scrivia, is etappe
winnaar en klassementsleider Lombardi in
geen velden of wegen te bekennen. Net als
zijn vijf ploegmaats van Lucchini Unidelta
en ploegleider Bruno Leali, voormalig Itali
aans kampioen en drager van de roze trui.
Invallen
De avond ervoor hebben de Italiaanse poli
tie en justitie op vijf verschillende plekken
invallen gedaan, waaronder in het huis van
Leali. De renners, die overnachten in een
gebouw van de politie-academie, worden
door de politie meegenomen. Volgens Itali
aanse media nemen de agenten hormonen,
medicijnen en injectienaalden in beslag.
De dopingrazzia slaat in als een bom en
is het gesprek van de dag onder de jonge
wielrenners. Te Brake: „Die Italianen en Co-
lombianen reden ontiegelijk hard. Niet al
leen omhoog, ook op het vlakke. Normaal
durf ik op het vlakke wel een wedstrijdje
aan te gaan, maar nu zat ik te bidden in het
wiel en te roepen om mijn moeder. Toen
was het moeilijk hard te maken, maar ik
weet zeker dat niet iedereen daar op een bo
terham met kaas reed. Je hoorde over vita
minen, preparaten, maar wellicht ook bloed-
zakken die gevonden waren. Het werd
nooit echt helder. Het werd een steeds gro
ter spookverhaal. Als jonge jongen sta je te
klapperen met je oren."
„We moesten van tevoren al twee bloed
testen inleveren en hadden een meeting ge
had. Net als bij een echte grote ronde", zegt
Pim Ligthart. Ook gedurende de wedstrijd
worden de renners veelvuldig gecontro
leerd. En de Nederlanders hebben pech, ge
zien hun lage klassering. Van Zandbeek:
„De controles waren op basis van het klasse
ment. Wie het slechtst stond, werd als eer
ste gecontroleerd. Wij hadden dus om half
zes 's ochtends een bloedcontrole."
Dopingschandaal of niet, ook de Baby Gi
ro gaat gewoon door. Tom Dumoulin: „We
hebben het volledig van ons afgezet. We be
kommerden ons niet meer om het resul
taat, maar wilden een geweldige ervaring
opdoen."
Afstappen
Afstappen? Ze peinzen er niet over. Coach
Pennings: „Natuurlijk niet. Je wilt wielren
ner worden en Italië, dat is hét wielerland.
Daar gebeuren ook dit soort dingen. Nog af
gezien van de doping, was het een wake-up-
call voor iedereen die mee was. Je bent
goed als jonge renner, je hebt talent en toch
rijden ze nog rondjes om je heen. Dus je
bent er nog lang niet."
Zo veel verandert er trouwens ook niet,
nadat Lucchini-Unidelta uit de Baby Giro is
geknikkerd. Er wordt niet minder hard gere
den in de etappes die volgen. „Dag zes was
de meest vlakke etappe en daar wilden we
ons op focussen", weet Busser nog. „Pim of
ik moest in een ontsnapping zitten en an
ders zouden we het op de kant zetten. We
reden continu tegen de 60 per uur, maar
raakten niet weg. Na de finish keek ik op
mijn teller: 49,5 gemiddeld."
De Nederlanders komen 's avonds afge
draaid de eetzaal in, waar alle renners zich
verzamelen. Heel de week wordt veelal sa
men gegeten en geslapen. Het leidt tot chao
tische taferelen. Op de slaapzalen vliegen
toiletrollen, kussens en matrassen door de
lucht. Te Brake: „Je kreeg een bonnetje om
te eten. Om zeven uur ging het buffet open
en dan stond een heel peloton in de rij. Als
het tegen zat, duurde het een half uur. En
wij waren 's avonds helemaal kapot, maar
die Italianen gingen gewoon nog een potje
voetballen."
Het is uiteindelijk Dumoulin, de benja
min van de selectie, die de eer van Ne
derland redt in de achtste etappe, een
zware tijdrit over 30 kilometer. Hij
start als een van de eersten, maar nie
mand komt aan zijn tijd van 46 minu
ten en zes seconden. Met zijn gemid
delde van 39 kilometer per uur
wordt hij in de Italiaanse media om
gedoopt tot 'Turbino Tom'. Busser:
„Die Giro heeft impact op mij ge
had. Daar heb ik voor het eerst ge
zien dat in het wielrennen echt ge
bruikt wordt. Maar ik zag ook een
bleu manneke dat net kwam kijken
en alle grote jongens eraf reed. Daar
heb ik de grote klasse van Tom Du
moulin gezien."
Zes jaar na dato spreken alle zes de
renners nog altijd met een mengeling
van bewondering en ongeloof over de Baby
Giro van toen. Dumoulin: „Daarna kwa
men er jarenlang geen buitenlandse ploe
gen meer, omdat er zo veel gesjoemeld
werd. Ploegen naar huis, invallen door de
politie. Het was echt een groot avontuur."
WOENSDAG 4 MEI 2016
'Turbino Tom' liet zijn grote
klasse al in de Baby Giro zien
door
