I 5 'f -Ja Een problematische jeugd die haar leven nog bepaalt LEESTIPS Soms moet je even op je tanden bijten Ik wil niet aan het einde van mijn leven beseffen dat ik misschien niet echt heb geleefd t .r- 1 stond bij de Vikingen voor 'Waar een wil is, is een weg'. Dat klinkt klef, maar we botsen ook best wei eens hoor." Roan: „Ik laat wel eens iets bij mijn vader thuis liggen, dat moet ik dan weer ophalen en dat vind ik niet leuk." Ricardo: „Ik ben nogal principieel voor de jongens." Judith: „Inderdaad, je maakt geen onderscheid en je bent consequent. Ik zit ze wat minder op hun huid, maar soms wil ik ze te veel de hand boven het hoofd houden." Ricardo: „En ik kan af en toe best tegen ze zeuren, over opruimen bij voorbeeld." Judith: „Ik zeg dan 'ach, dat doe ik wel even'. Maar we vallen elkaar nooit af in bijzijn van de kinderen. Soms is dat lastig, maar ik houd me in, bijt op mijn tanden. Dat leer je wel als jeugdhulpverlener." Ricardo: „Zodra we met zijn tweeën zijn, praten we erover. Maar met de jongens erbij proberen we onenig heid op te lossen met een lach of met zelfspot." Judith: „Ik vind het lastig om even wicht te vinden. We zijn zó druk met al het organiseren dat ontspan nen er gauw bij inschiet. Een derde kindje durfden we destijds daarom ook niet zomaar aan." Ricardo: „Ik vind het heel belang rijk om ze alle drie gelijk te behan delen, niemand voor te trekken. En dat is best moeilijk, want de jong ste vraagt nog veel zorg en aan dacht." Judith: „Soms strijden we over uit gaven. Als een van ons kleding te duur vindt of over uitstapjes." Ricardo: „Het gaat in zulke situaties om het bepalen van onze prioritei ten, maar meestal komen we wel tot een oplossing waar we ons alle bei in kunnen vinden; dan komen we bijvoorbeeld een aanbieding tegen op een kortingswebsite als Social Deal." Judith: „Gelukkig zijn we geen van allen materialistisch." Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen Ricardo: „Praten met elkaar, delen, openstaan voor elkaar; daar gaat het om." Roan: „Ik vind het niet leuk dat mijn ouders gescheiden zijn en dat we niet meer met elkaar samenwo nen." Meivin: „Mij maakt dat niet meer uit, ze zijn allebei weer gelukkig. Het is alleen wel veel heen-en- weergesleep." Judith: „We zijn jonge ouders, dat maakt denk ik dat we hier allemaal veel tegen elkaar kunnen zeggen. Ook mag ik graag stoeien en knuf felen. Soms zeg ik wel tig keer op een dag tegen de jongens dat ik van ze hou." Meivin: „Dat hoeft voor mij niet, dat weet ik wel. Ik discussieer liever met je. Over de hoeveelheid suiker in ijsthee of wat het woord 'regime' betekent." Ricardo: „Ieder mens is een mens, ongeacht zijn huidskleur, ras of ge loof. Dat leer ik de kinderen. 'Ieder een is van de wereld en de wereld is van iedereen', zoals in de song tekst van Thé Lau. Daar geloof ik in, letterlijk. We leven met zijn allen op één planeet en we hebben één gezamenlijk be lang: dat we goed voor elkaar zor gen." Relaties Als kind voelde journalist Patricia Wessels (49) zich verantwoordelijk voor het geluk van haar verlaten moeder. In haar boek'De wens- dagen' vertelt ze hoe dat haar leven als volwassene bepaalde. „Die had mijn vader be dacht. Het was een dag waarop je als kind alles mocht wensen. En hij pro beerde die wensen dan te vervullen. Wilde ik een geit? Dan kreeg ik een geit. Fantastisch toch? Het was misschien nog mooier dan mijn verjaardag." „Er waren knallende ruzies tussen mijn ouders. Mijn vader is uiteindelijk ver huisd naar Indonesië en liet mijn moeder, vervuld van verdriet, achter. Mijn moeder was liefdevol voor ons, maar ze verdronk in haar verdriet. Ik probeerde haar te ontzien en stopte mijn eigen gevoelens weg. Ik wilde haar niet met mijn verdriet belasten. Dat viel natuurlijk ook in het niet bij het hare. Zo voelde ik dat. Ik moest sterk zijn van mezelf. De rollen raak ten omgedraaid. Ik troostte mijn moeder en haalde haar soms letterlijk uit bed als ik uit school kwam." „Door mijn gevoelens voor mezelf af te schermen, cre ëerde ik een gevoel van controle. Dat was mijn overlevingsstrategie. Op korte termijn werkte dat, op langere termijn bleek het een valkuil. Ik had als volwassene veel moeite met relaties. Ik ging ze wel aan, maar hield altijd af stand om niet kapot te kunnen gaan aan de liefde, zoals mijn moeder was overkomen. En toen de ware eindelijk voorbij kwam, ging ik de liefde be wust uit de weg. Daar heb ik nu nog steeds veel spijt van." „Nu ben ik vrijgezel maar ik ben wel getrouwd ge weest en ik heb twee doch ters gekregen. Ze zijn nu 15 en 13 jaar. Het huwelijk hield geen stand." „De scheiding was een te leurstelling natuurlijk, maar niet zo dramatisch als bij mijn ouders. Ik ben mijn moeder niet en ga an ders om met verdriet dan zij. Ik zal mijn verdriet ook niet snel tonen aan mijn dochters. Al moet ik op passen dat ik niet door schiet. Als ik verdrietig ben, mogen ze dat best merken. Huilen vind ik nog steeds lastig. Ik zie het als een zwaktebod. Als ik emotioneel ben, komt dat er vaak uit als woede. Mijn vader had dat ook, die kon soms ineens heel driftig worden. Maar ik ben me ervan bewust hoe bedrei gend zo'n woedeuitbar sting kan zijn voor kinderen. Dus probeer ik mijn boosheid onder con trole te houden. Soms lukt dat, soms niet. Vooral bij stress schiet ik terug in mijn oude overlevings- stand, dan denk ik: ik heb niemand nodig, ik red het wel alleen." „Je kwetsbaar durven op stellen kan een kracht zijn en je sterker maken. Ik wil de liefde toelaten in mijn leven. Ik wil niet aan het einde van mijn leven besef fen dat ik misschien niet echt heb geleefd, omdat ik nooit liefde heb gekend." Dit jaar ook begonnen op de sportschool en moedeloos huiswaarts gekeerd? Probeer het eens met wandelen en de gids van Bert Ackaert. dinsdag 3 mei 2016 p-"-, r1 -• Wensdagen, wat bedoel je daarmee? Toch gaatje boek over een problematische jeugd. Wat is er gebeurd? Wat deed dat emotioneel met jou? Je bent vrijgezel gebleven? Hoe was dat voor je, als je terugdenkt aan de relatie van je ouders? -» Patricia Wessels: 'Je kwets baar durven opstellen kan een kracht zijn.' FOTO SHODY CAREMAN Welke levensles heb je geleerd? ('DOMINIQUE PRINS Patricia Wessels - De wensdagen. Een jeugd in de Jordaan. Luitingh-Sijthoff, 19,99 WANDEL JE FIT Bert Ackaert is zijn hele leven bezig met een gezonde leefstijl. Hij pleit voor op maat gemaakte oefeningen. Begin met wandelen in plaats van met een te zware sport. Lannoo, 19,99. WINTER-IJSLAND Laura Broekhuysen emi greerde naar IJsland, het land van haar nieuwe man. Wonen aan een verlaten baai deed haar op een poëtische manier kijken naar haar nieuwe leven. Querido, 15 LEVEN AAN DE ZIJLIJN Crisispsycholoog Erik De Soir schrijft over meditatie als aanvullende therapie bij traumaverwerking. Dit boek helpt een nieuwe koers te bepalen na een onvoorspel bare ervaring. Lannoo, 14,99.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 49