Teruggevonden correspondentie is 'fraaie aanwinst'
NIEUWS 3
De Australische Anne Finlayson onderhield een jarenlange briefwisseling met
Otto Frank. Hun vriendschap werd zo hecht dat hij haar 'de andere Anne' noemde.
luZ J
este meneer Frank,
w u zult zich wel af-
vragen waarom een
vreemde u zomaar
I JP een brief schrijft..."
Na het lezen van
Anne Franks dagboek besluit de Au
stralische Anne Finlayson om Otto
Frank te schrijven. Het is de start van
een jarenlange briefwisseling en er
ontstaat een innige vriendschap tus
sen de twee. De band is zo hecht dat
Otto haar 'de andere Anne' noemt.
Otto Frank ontvangt tijdens zijn
leven duizenden brieven van men
sen die het dagboek hebben gelezen.
Hij slaat alle brieven op in zijn ar
chief en beantwoordt ze stuk voor
stuk. Omdat hij geen kopieën maakt,
is onbekend wat hij precies terug
schrijft. Op zoek naar de verloren
brieven van Otto zijn in Australië
twee 'meisjes' gevonden die destijds
met Otto schreven en zijn antwoor
den al die tijd hebben bewaard.
Dertig brieven
Anne Finlayson is inmiddels hoogbe
jaard. De frêle blondine woont in een
voorstad van Sydney. Tussen de foto
lijstjes in haar woonkamer staat een
foto van Otto Frank die met zijn
tweede vrouw Fritzi op een Amster
damse gracht poseert. Daarnaast een
kleurenfoto van Anne samen met
Fritzi in een tuin. Ongeveer dertig
brieven heeft Anne bewaard, bijna al
lemaal keurig getypt op flinterdun
luchtpostpapier en met pen onderte
kend.
De twee schrijven over 'van alles
en nog wat'. Het gaat over Annes gro
te passie, muziek, over politiek, poë
zie en soms ook over Anne Frank
zelf. „Dat leek me de beste manier
om de pijn enigszins te verlichten."
Op sommige brieven staat alleen de
handtekening van Otto Frank, later
staat er vaak ook een krabbel bij van
Fritzi.
De brieven zijn overgedragen aan
de Anne Frank Stichting. Volgens Le-
vien Rouw, die ze in Sydney in ont
vangst nam, vormen ze een fraaie
aanwinst. „Zonder Otto Frank was
het dagboek nooit gepubliceerd, dus
er is de laatste jaren steeds meer aan
dacht voor hem. De brieven comple
teren het beeld dat we al van hem
hadden." De verloren brieven van Ot
to worden toegevoegd aan het archief
van de Anne Frank Stichting en een
selectie is te zien op de reizende ten
toonstelling over Anne Frank, die mo
menteel in het Joods museum in Syd
ney staat.
Voornaam
Volgens Rouw had de corresponden
tie met Anne voor Otto Frank een
extra dimensie omdat ze dezelfde
voornaam heeft als zijn dochter. „Hij
had maar al te graag een dochter ge
had in de leeftijd van Finlayson en
mede daardoor ging hij erg in op
haar persoonlijke omstandigheden
en probeerde hij advies te geven op
allerlei gebied."
Finlayson zelf wijst desgevraagd
resoluut de suggestie van de hand
dat ze op enige manier fungeerde als
vervanging voor de verloren dochter.
„Absoluut niet, er is echt maar één
Anne", zegt ze verontwaardigd. Ze
jv ^7 4 jr<
-•
v
f"* i7 ,,.y.
weigerde een interview aan een Brit
se krant omdat ze het gevoel kreeg
dat ze zou worden geportretteerd als
surrogaatdochter. „Dat ik dezelfde
voornaam heb, stelde hem misschien
op zijn gemak, maar we werden uit
eindelijk vrienden omdat we elkaar
gewoon aardig vonden."
Speurtocht
De speurtocht naar de verloren brie
ven werd geleid door Anne Slade. De
Australische werkt als vrijwilligster
bij het Joods museum in Sydney en
kreeg van de Anne Frank Stichting
namen door van Australische vrou
wen die met Frank hebben gecorres
pondeerd. Die vrouwen bleken vaak
lastig op te sporen, omdat ze door
hun huwelijk een andere naam had
den aangenomen.
Toen Slade ontdekte dat een van
de vrouwen arts was geworden en
naar Nieuw-Zeeland was verhuisd,
belde ze alle ziekenhuizen af tot ze
Diana Munro aan de lijn kreeg. Die
bleek mede dankzij de briefwisseling
met Frank te hebben gekozen voor
een medische carrière.
Anne Finlayson, inmiddels Anne
Skurray, kwam ze op het spoor na
een artikel in de krant. Via via kreeg
ze daarop een telefoonnummer door
gespeeld. De schoenendoos met brie
ven die Finlayson haar overhandigde,
overtrof haar grootste verwachtin
gen. „Ik sprong een gat in de lucht."
Anne en Otto schrijven al twintig
jaar met elkaar voor ze elkaar daad
werkelijk ontmoeten. Frank nodigt
haar uit om bij hem thuis langs te ko
men als Anne op vakantie is in Euro
pa. Hij haalt haar af bij het hotel en
als ze even later op de tram staan te
wachten zegt hij opeens: „Ken je dat
gevoel dat je iemand al je hele leven
kent, terwijl je die persoon pas 5 mi
nuten geleden hebt ontmoet? Dat
heb ik nu." Arm in arm lopen ze later
die dag naar het restaurant.
Otto, Fritzi en Anne ontmoeten el
kaar in de jaren daarna verschillende
malen. Ook blijven ze schrijven, tot
dat in t98o eerst Otto overlijdt, en
achttien jaar later Fritzi.
DINSDAG 3 MEI 2016
Brieven Otto Frank opgedoken
door Robert Portier
Boven: Anne Fin
layson met Fritzi, Otto's
tweede vrouw. In de bo
venhoek: Annes eerste
brief aan Otto. Linkson
der: Otto Frank in 1979.
Rechtsonder: Finlayson
woont in een voorstad
van Sydney. Ze heeft
ongeveer dertig brieven
overgedragen aan de
Anne Frank Stichting,
foto's Robert Portier/ANP
<.SJJ
tfritvy O) />s z
/j.
t je My,
