28 CULTUUR SHOW
Sounds of the
Underground
Kunstenaar en filmer Ludo Mich is
even in Nederland. Hij kijkt met een
lach terug op een turbulent leven.
Tot en met zondag 24 april
vindt voor de zesde keer
Sounds of the Underground
(Sotu) plaats in Amsterdam.
Dat festival presenteert op
zes podia rond het Vondel
park concerten en geluidsper-
formances die zich door
gaans aan de radar van het re
guliere pop- en kunstcircuit
onttrekken. Er komen ruim
vijftig groepen en solisten, va
riërend van metal en 'noise'
tot elektropop. Behalve de
Belgische fluxuskunstenaar
Ludo Mich zijn onder meer
het Amerikaanse Curse Pur
se, de elektropop van de Duit
se Fee Ronja Kuerten, alias
Tellavision, en uit eigen land
de weerbarstige rockgroep
Bonne Aparte van de partij.
Sotu is een lowbudgetfestival
en werkt volgens het 'pay
what you want'-principe.
En toen barstten de jaren zestig
los. Happenings op het Conscien-
ceplein in hartje Antwerpen
waar ook kunstenaars als Pana-
marenko aan meededen. „Schilde
ren, hologrammen maken of mu
ziek, het een is werken met licht
golven en het ander met geluids
golven. Verder is er weinig ver
schil.
„Ik heb ook altijd willen expe
rimenteren. Experimenten kun
nen misschien mislukken, maar
dan komt daar vaak weer iets an
ders uit dat even interessant is.
Dat zie je ook in de wetenschap.
Die twee hebben voor mij alles
met elkaar te maken, zoals in de
renaissance ook al het geval was.
Het is allebei zoeken."
Sommige acties van Mich zijn
in Vlaanderen net zo legenda
risch als die van Wim T. Schip
pers in Nederland. Zoals die keer
toen hij met een stel vrienden
werd uitgenodigd om als dan
send publiek te figureren in een
live tv-uitzending met popster El-
ton John. „Dat moet in 1969 zijn
geweest. Ik had mijn lange haar
net afgeknipt, op een spriet mid
den op mijn hoofd na. Die stak
omhoog; mijn antenne met de
wereld, haha. Toen Elton begon
te spelen, ging ik heel wild bewe
gen en dansen, telkens precies
voor de camera waarvan het rode
lichtje brandde. Ik sprong boven
op de piano; ik zie nog die ver
schrikte blik van Elton John. Het
was een chaos. En het was een
rechtstreekse uitzending. Die re
gisseur panikeerde en kon niets
doen, alleen de uitzending eer
der beëindigen, hahaha.
„Het mooie van deze tijd vind
ik dat veel kunstenaars van nu zo
wel met beeld als met geluid be
zig zijn. Vroeger mocht een schil
der alleen maar schilderen en
een filmer alleen maar filmen.
Hugo Claus wilde graag schilde
ren, maar hij mocht alleen maar
schrijven.
„Ik heb altijd alles gedaan. Het
is leuk dat ik nu erkenning van
jonge mensen krijg, vooral in het
buitenland. Thurston Moore van
Sonic Youth is een fan. En ik heb
opnamen gemaakt met Nate
Young van de Amerikaanse noise-
groep Wolf Eyes. Is dat niet onge
lofelijk op mijn leeftijd?"
en aantal jaren
geleden heb ik
mijn lach ten
toongesteld. De
politie was aan
de deur geweest
omdat ik te hard lachte. Geluids
overlast. Toen heb ik bij een
groepsexpositie een dvd van
mijn lachen getoond, geflankeerd
door twee schilderijen."
Ludo Mich (70) lacht hard als
hij het vertelt en steekt zijn zo
veelste sigaret op. Sinds de vroe
ge jaren zestig schudt hij de Ant
werpse artistieke wereld op met
zijn eigenzinnige visie op de
kunst en het leven in het alge
meen. „Natuurlijk had ik destijds
contact met Provo in Amster
dam", zegt hij. „Dat was mijn ge
neratie. Simon Vinkenoog kwam
hier over de vloer. En Johnny the
Selfkicker, die kende ik heel
goed. Wim T. Schippers ook. Het
was de tijd dat ik door Antwer
pen liep in mijn lichtpak, een zil
veren kostuum met lampjes. Dat
was ook een performance.
„Pim de la Parra en Wim Ver
stappen kwamen hier in de vroe
ge jaren zeventig, toen ik mijn
films Saturnus en Lysistrata maak
te. Die laatste is nu echt een cult
film, maar destijds zorgde het
voor opschudding omdat ieder
een er naakt in speelde. Dat blij
spel Lysistrata van de Griekse blij
speldichter Aristophanes uit 411
voor Christus heeft heel veel kun
stenaars geïnspireerd. Ik kwam
op het idee voor mijn bewerking
met naakte acteurs toen ik oude
Griekse schalen zag met afbeel
dingen van het stuk waarop alle
personages naakt waren."
Op zijn 12de werd hij naar een
kunstschool gestuurd, waar je op
geleid kon worden tot drukker of
'siertekenaar', vertelt Mich. Hij
was amper 14 toen hij bij een ten
toonstelling in Antwerpen de
Franse kunstenaar Yves Klein
ontmoette. Dat maakte indruk.
Een paar jaar later had hij zijn
eerste baantje bij een bedrijf dat
'publiciteitsfilms' maakte. Daar
leerde hij films maken, maar hij
schilderde ook en maakte beel
den.
'Het is leuk
ik nu erkenning
jonge mensen
krijg, vooral in het
buitenland'
'Ik heb altijd willen
experimenteren
Ludo Mich is 22 april te zien tijdens
Sounds of the Underground in Am
sterdam. Info: www.sotufestival.com
uuui rcier diuijii
foto Paul Bergen
Ludo Mich kunstenaar en filmer
