Niet meer vijf keer in
de week op het veld
werken met gretige en getalenteerde voetballers
Terug
SPORT 9
een week heb je dat ritme weer
te pakken. Ik had wel eens een
avondje pupillen getraind, maar
zo'n team had ik nooit echt on
der mijn hoede gehad. Je moet
er zelf op letten en rekening
mee houden dat het geen senio
ren zijn. Als je ze eens onder uit
de zak geeft, moet je daarna ook
de vader
- of in mijn geval de opa - kun
nen zijn. Dat gaat volgens mij
prima."
Met de Di staat hij op het
hoogste niveau van Nederland
op een keurige achtste plaats. In
de beker zit het team bij de laat
ste vier. „We presteren wel bo
ven verwachting, vind ik. Het
zijn niet allemaal toptalenten,
maar ze passen goed bij elkaar.
We hebben een paar uitschie
ters, dat zijn de dragende spe
lers", zegt Piet de Rijke.
„Verdedigend staat het beter
dan aanvallend, want daar heb
ben we wel wat moeite mee.
Maar als je fundament goed is,
kun je gaan bouwen. In de 02
van vorig jaar zaten al veel goe
de spelers en daar zijn nog wat
talenten bij gekomen. Die jon
gens speelden in de selectie van
de KNVB en kwamen zo in
beeld bij JVOZ."
Hij vindt dat je als trainer be
scheiden moet zijn. „Als je bo
venaan staat, hoefje niet op ta
fel te gaan springen. En als je on
deraan staat, betekent dat niet
dat je onder de tafel moet gaan
zitten. Gewoon rustig aan, doe
maar normaal."
Je moet er als trainer wel vol
voor gaan, zegt De Rijke. „Echt met
zo'n groep aan de slag gaan. Ze met
allerlei dingen kennis laten maken
en kijken wanneer het touwtje
knapt. Gigantisch bezig zijn, van de
eerste dag tot de laatste dag. Niet
pamperen, maar gaan. Oefenen, oe
fenen, oefenen. Ze vormen aanbie
den waarbij ze zich niet weg kun
nen steken en constant mee moe
ten doen."
Van extra spanning bij zijn spe
lers voor het duel met Ajax heeft
hij de afgelopen dagen weinig ge
merkt. „Dat zal in Amsterdam wel
anders zijn. We gaan met een bus
en die hadden we wel twee keer
VLISSINGEN. Piet de
Rijke heeft enige
tijd geleden al aan
gegeven na dit sei
zoen niet meer bij
JVOZ als trainer op
het veld te zullen
staan. Wat klopt er
van de verhalen
dat er nu toch
weer een opening
zou zijn?
„Ho ho, ik stop",
zegt hij. „Ik heb
wel de vraag gekre
gen of ze op de een
of andere manier
nog gebruik van
me kunnen ma
ken. Dat zou kun
nen, heb ik ze ver
teld. Trainers
coachen, één keer
in de maand of één
keer in de twee we
ken langskomen,
me bellen voor ad
vies, dat kan alle
maal. Maar ik ga
niet meer vijf keer
in de week op het
veld staan."
De organisatie bij
JVOZ moet beter,
vindt de trainer.
„Maar dat kost veel
energie, man
kracht en tijd", al
dus De Rijke. „Al
les valt en staat
met de poppetjes.
En je moet een bui
tengewoon goede
scouting hebben.
Je moet weten wat
er in Zeeland rond
loopt."
„Daarnaast heb je
kwalitatief goede
trainers nodig, die
de spelers en het
team beter maken.
Zodat die gasten
als ze later terugkij
ken op deze tijd
zeggen: dat waren
prachtige jaren,
daar ben ik een be
tere voetballer ge
worden."
vol kunnen krijgen. Maar we
moeten uitkijken dat het geen
schoolreisje wordt. Twee keer
dertig minuten voetballen en
het is over, het is weg. Voordat
je het eigenlijk goed in de ga
ten hebt, is het al voorbij. Dan
moet je wel een prestatie gele
verd hebben. We komen om
half elf in Amsterdam en dan
kunnen ze op het gemakje
twintig minuten rondkijken.
Daarna moeten ze alleen nog
maar met die wedstrijd bezig
zijn. Het kan ook zomaar zijn
dat Ajax t vandaag traint als
wij daar aankomen. Daar ga ik
ze wel even op voorbereiden."
Van Ajax Dl heeft hij beel
den bekeken van de 5-2-neder-
laag in en tegen Volendam.
„Nadat ze met 5-0 achter ston
den. En vorige week verloren
ze thuis met 1-2 van Vitesse.
Het betekent dat Ajax Dl op
dit moment misschien niet
goed speelt, maar ze zullen wel
tot op het bot gemotiveerd
zijn. Wat gaan wij daar dan te
genover zetten? De tactiek
moet niet te moeilijk zijn,
want dat kunnen ze bij het Ne
derlands elftal vaak nog niet
eens uitvoeren. We moeten
het op zo'n manier doen dat
we onze sterke punten kunnen
benutten. Dat gaan we in Am
sterdam proberen. We hebben
misschien maar veertig pro
cent kans, maar we gaan er wel
voor."
COLUMN
Barry van der Hooft
Daar stonden we dan,
voor de gesloten
poorten van Anfield
Road. We hoopten
op de zwarte markt
kaartjes te kunnen kopen voor
het competitieduel Liverpool-
Portsmouth, maar die wedstrijd
bleek ineens te zijn omgedraaid
omdat beide clubs in de FA Cup
een replay moesten spelen.
Oeps.
Omdat er altijd voetbal moet wor
den gekeken, besloten we twaalf
jaar geleden maar vanuit Liver
pool met de trein naar een thuis
duel van Preston North End te
gaan. Dat de voorstopper Michael
Jackson heette was leuk, net als
de fanatieke Millwall-aanhang.
Maar het was geen Anfield Road.
Een wedstrijd in één van de sfeer
volste stadions van Engeland af-
strepen zat er niet in voor onze
zes vrienden tellende groep.
De helft van de groep was wel al
eens op Anfield Road geweest. Al
leen werd er toen niet gevoet
bald.... We bezochten dat jaar het
toernooi om de Umbro Cup in het
stadion van Everton en besloten
ook een rondleiding te nemen in
het stadion van The Reds. Don't
Dat de voorstopper
Michael Jackson
heette was leuk, net
als de fanatieke
Millwall-aanhang.
touch the grass! kregen we te ho
ren. Dat was heiligschennis.
Henk, de cafébaas uit Terneuzen,
deed net of hij geen Engels ver
stond, bukte en streelde het prach
tig gemaaide veld. „Hmmm", zei
Henk, „ligt er prima bij." Daarna
mompelde hij nog iets over een
biljartlaken en wandelde verder
alsof er niets was gebeurd.
Ik moest donderdagavond weer
aan die dagen in Liverpool den
ken. Op het gras dat Henk ge
woon even aanraakte, werd één
van de leukste wedstrijden van
de afgelopen jaren gespeeld. Na
het eindeloze gebrei van Barcelo
na op woensdagavond, maakten
de snelle omschakeling van Borus-
sia Dortmund en de passie van Li
verpool en Jürgen Klopp een dag
later veel goed. Wat een sfeer, wat
een beleving, wat een fouten die
heerlijk werden afgestraft.
Op sociale media zag ik hoe ieder
een weer vol respect sprak over 1)
de minuut stilte voor de slachtof
fers van de Hillsborough-ramp
die op 15 april 1989 96 levens eiste
en 2) het hartstochtelijk meege
zongen You'll never walk alone.
Deze column is dan ook eigenlijk
een oproep aan mijn vrienden:
We moeten terug naar Liverpool!
ZATERDAG 16 APRIL 2016
te veel pamperen'
Piet de Rijke met zijn spelers van JVOZ D1„Dit zijn de jaren waar ze later met een warm gevoel aan terug moeten denken." foto's Lex de Meester
OOrfCH
