Dood van Dennis van Uhm bracht militairen bij elkaar 6 NIEUWS Militair verpleger Patrick Kaslander en Peter van Uhm, oud-legerbaas, leerden elkaar kennen in Afghanistan. Ze delen een passie: de hulphond. Ze vragen het hem weieens in de super markt: moet ik u hel pen? Patrick Kaslan der heeft Vigo, een zwarte labrador al tijd bij zich. Een hulphond, zo valt te lezen op het tuigje dat hij om heeft. Maar Patrick Kaslander is niet slechtziend, zit niet in een rolstoel en is ook anderszins niet hulpbehoevend. En toch heeft hij een hulphond. Kaslander (45) kampt met een posttraumatische stressstoornis (ptss). Nachtmerries, altijd alert. Op straat, in winkels, maar ook ge woon thuis in Warnsveld. De wit te leren stoel in de hoek van de huiskamer, daar móet hij zitten. Daar heeft hij overzicht en blinde muren achter zich. Via de spiege ling in het raam kan hij zien wat er in de tuin gebeurt. Ook nu. Op zijn hoede. Gekmakend. „Ik kwam niet meer buiten", zegt hij. Maar dat is dankzij Vigo voorbij. Die laat zijn baasje niet alleen. Patrick wilde eigenlijk plano loog worden. Maar toen hij in dienst moest, was hij om. In 1993 begon hij als dienstplichtig mili tair en in 1998 schoolde hij zich om naar militair verpleegkundige. Drie keer is hij uitgezonden naar Bosnië, twee keer naar Afghanis tan. „Mensen helpen, dat wilde ik. Niet alleen de eigen eenheid, maar ook de burgerbevolking. Ik heb vreselijke dingen gezien en meegemaakt. Maar de laatste uit zending naar Afghanistan was de druppel." Bernbom Patrick was erbij toen Dennis van Uhm op patrouille in Afghanistan met zijn jeep op een bermbom reed. Zelf reed hij er vier voertui gen achter. Het drama zou zijn la tere leven bepalen. Tot dan toe ligt Vigo tijdens ons gesprek ontspannen naast Pa trick. Maar dan staat de hond op, pakt het speeltje en reikt het Pa trick aan. Likt zijn baasje in zijn gezicht. Alsof hij wil zeggen: het is goed. Praten over de gebeurtenissen in Afghanistan bouwt spanning op bij Patrick. Even is hij weer te- 'Als Vigo iets hoort, kijkt hij. Draait-ie de kop terug, dan weet ik dat het goed is' rug in 2008. Vigo voelt dat. Het is fascinerend om te zien. Kaslander vindt dat hij toen gefaald heeft. En dat zei hij tegen Peter van Uhm die naar Afghanistan kwam als hoogste militair, maar ook als vader van zijn gesneuvelde zoon. Nu zitten ze hier, in Warns veld. Patrick met hulphond Vigo; Peter van Uhm met Zander, ook een hulphond die hij thuis in Nij megen heeft 'opgevoed'. Kaslander keerde als een ande re man terug uit Afghanistan, ver telt hij. Op die 18e april 2008 ging eenheid 2.4 van de Bravo-compag- nie na een succesvolle meerdaagse patrouille terug naar Kamp Hol land. Twaalf kilometer voor de poort vloog een van de voertuigen plots de lucht in. Een bermbom. Twee militairen, Dennis van Uhm en Mark Schouwink, vonden de dood, twee anderen raakten zwaar gewond. Die beelden kreeg Patrick Kas lander niet uit zijn hoofd, ook niet toen hij weer thuis was. Slecht sla pen, nachtmerries, herbeleving van de aanslag. Wat had hij ge daan? Wat had hij kunnen doen? Hij ging fanatiek sporten. Hard lopen, fietsen, tennissen - alles om die kop leeg te maken. Hij ging in therapie. Maar hij raakte het niet kwijt, de skills en drill van de militair: dekking zoeken, vluchtwegen in kaart brengen. Van elke auto onthield hij het ken teken, elke fietser op straat was een potentieel gevaar. Een con stante staat van alertheid, de hele dag door, het gevaar loerde overal. Schim Peter van Uhm snapt dat. „In het leger heb je buddies, je maten waar je blind op kunt vertrouwen, zij zijn je ogen en oren. Maar te rug in Nederland sta je er alleen voor: in de rug niet gedekt, niet in de flanken. Alsof je middenin een open veld staat met de vijand om je heen." Patrick werd een schim van zichzelf. „Ik was altijd de man in huis geweest, klusjes, het stan daardverhaal. Dat kon niet meer. Als we de stad in gingen, moesten de kinderen me begeleiden. Of mijn vrouw. Afrekenen in de win kel bijvoorbeeld ging niet meer. Dat is echt raar." Vigo komt tegen zijn baasje aan zitten. Voordat hij de hulphond had, kwam Patrick de straat eigen- Hulphond Vigo gaf Patrick zijn leven terug J door Jacqueline van Cinneken Patrick Kaslander oud-militair

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 6