Akzo betaalt tonnen voor kwikvergiftiging
Asielverzoek afgewezen, beroep op kinderpardon niet van toepassing
NIEUWS 11
In Nederland geboren en opgroeiende
broertjes David (11) en Daniël (10) dreigen
te worden uitgewezen naar Rusland
De Baarnse gemeen
schap komt in op
stand tegen de
mogelijke uitzet
ting van David
(11) en Daniël
(10). De broertjes, die een Russi
sche moeder en een Georgische
vader hebben, zijn geboren in Am
sterdam en wonen nu in Baarn.
De oudste is actief bij de plaatselij
ke scoutingclub, de jongste voet
balt bij TOV.
Er is inmiddels een Facebookpa-
gina in het leven geroepen ('Da
vid en Daniël blijven hier') en vol
gende week woensdag vindt in
het centrum van Baarn een mani
festatie plaats. Daarbij wordt, zo is
de bedoeling, massaal een protest
lied gezongen om staatssecretaris
Klaas DijkhofFervan te overtui
gen dat de jongens hier moeten
blijven.
De actie krijgt onder meer
steun van de Kinderombudsman,
sportclubs én Baarns burgemees
ter Mark Röell. „Ik trek me hun
lot persoonlijk aan. Ik vind het
niet acceptabel dat deze kinderen,
die in Nederland zijn geboren en
geworteld, worden weggestuurd
naar een land waar ze de taal niet
spreken en de cultuur niet ken
nen. Wat ik kan doen als burge
meester, is samen met betrokken
bewoners een oproep doen de jon
gens hier een plek te geven. Het
zijn immers Baarnaars."
De ouders van de jongens leer
den elkaar kennen in een visfa-
briek in Noorwegen en zochten
vervolgens hun heil in Nederland.
Begin deze week kregen de kinde
ren te horen wat hen boven het
hoofd hangt.
„We schrokken heel erg", zegt
David in de huiskamer van de rij
tjeswoning, waar het gezin een
halfjaar geleden neerstreek na
meer dan tien verhuizingen. „Wat
moeten wij in Rusland? We spre
ken de taal niet eens en daar heb
ben ze vast niet zo'n goede school
als hier. We hebben ook hartstik
ke veel vriendjes in Baarn. En dit
huis is geweldig!"
De familie staat te boek als eco
nomisch vluchteling. Een asielver
zoek werd afgewezen. Een beroep
op het kinderpardon bood even
eens geen uitkomst, omdat dat
niet zou opgaan voor kinderen
zonder vluchtelingenachtergrond.
Achter de schermen wordt al
langer gelobbyd om de broers in
Nederland te houden. „Er zijn al
veel brieven geschreven", vertelt
Simone van der Sijs, een van de
initiatiefnemers van de manifesta
tie. „De jongens zijn hier geboren,
die kun je op deze leeftijd niet
meer wegsturen. Er is geen datum
vastgesteld waarop de broertjes
het land moeten verlaten. Aan
'Wat moeten wij in
Rusland? We spreken
de taal niet en hebben
hier veel vriendjes'
hun moeder is wel gevraagd wan
neer ze het land denkt te verlaten.
Onze actie is het laatste redmid
del."
Moeder Larissa Mytnik, afkom
stig uit Moermansk, is opgeleid
tot ingenieur, maar om wat geld
te verdienen verkoopt ze al jaren
de daklozenkrant bij de Albert
Heijn in Baarn. Op dit moment
blijft ze liever buiten schot. De
aandacht, zegt Larissa, moet nu
uitgaan naar de kinderen. „Zij
snappen niet waarom ze weg moe
ten uit Nederland. Toen ik het
hun vertelde, konden ze niet meer
slapen. Wat moeten wij in Rus
land? Daar is geen plek voor ons."
Inmiddels zijn de broers over
de eerste schrik heen. De twee
doen erg hun best om aan te to
nen dat ze thuishoren in Neder
land. „Ik heb een 9+ voor reke
nen!", roept David. En Daniël, die
niet voor hem onder wil doen:
„En ik een 9 Vi voor verkeer!"
Volgens Akzo hebben nooit werk
nemers een kwikvergiftiging opge
lopen in de fabriek die in 2005
werd gesloten. „Die zijn er niet.
Nul. We zijn altijd koploper ge
weest als het ging om veiligheid",
zegt directeur Peter de Jong. Over
de schikking is met de monteur
geheimhouding afgesproken. De
getroffen medewerker weigert
commentaar. De Jong wil alleen
'in algemene termen' reageren.
De vermoedelijke kwikvergifti
ging en de schikking blijken uit
vertrouwelijke documenten en (in
terne) mailwisselingen van Akzo.
Die werden gevonden in een ge
dumpte verhuisdoos op een oud
bedrijfsterrein in Hengelo.
Uit de documenten komt naar
voren dat de Hengeloër beschikt
over 'in elk geval twee medische
adviezen', die zijn ziekteclaim
kunnen ondersteunen. Een arts
van Ziekenhuisgroep Twente
schrijft in juli 2004 'dat de gege
vens wijzen op een forse kwikver
giftiging'. Het Nederlands Cen
trum voor Beroepsziekte spreekt
over 'een adequate blootstelling
aan kwikdampen'. De medisch ex
pert van Akzo stelt november
2005 'dat geconcludeerd mag wor
den dat betrokkene een kwikver-
Vertrouwelijke documenten
van Akzo werden gevonden
in een gedumpte verhuisdoos
op een oud bedrijfsterrein
giftiging heeft doorgemaakt'.
Uit de stukken blijkt ook dat
Akzo Nobel het destijds niet aan
durfde om het tot een rechtszaak
over aansprakelijkheid te laten ko
men. De eigen schade-expert had
'gerede twijfels' over drie Akzo-ge-
tuigen, die konden verklaren dat
het bedrijf altijd voldoende veilig
heidsmaatregelen nam en daarop
toezag, ook ten aanzien van het
slachtoffer. 'De vraag is wat er van
de verklaringen overblijft, als zij
aan een kritisch verhoor worden
onderworpen. Die verklaringen
moeten vaak op cruciale punten
worden genuanceerd. Daarmee
wordt de uitkomst bij de kanton
rechter een loterij.' Verder stelt
die schade-expert vast dat de mon
teur 'aannemelijk kan maken' dat
er momenten zijn geweest dat hij
is blootgesteld aan kwikdampen
boven de wettelijke norm.
De Jong zegt evenwel dat dit
niet automatisch betekent dat een
werknemer ook te veel inademt.
„Blootstelling in de lucht is niet
hetzelfde als inademen. Medewer
kers hadden persoonsbeschermen-
de middelen, zoals luchtmaskers.
Als die, zoals voorgeschreven, wer
den gedragen, bleven we altijd bin
nen de richtlijnen voor de hoeveel
heid kwik in hun urine."
In 2007 is afgesproken met de
monteur dat Akzo blijvende ge
zondheidsschade door een kwik
vergiftiging zou vergoeden. Het
bedrijf bestreed die schade, maar
liet het weer niet tot een proces
komen. De Jong: „Er was een pat
stelling. We deden wat van een
goed werkgever verwacht mag
worden. Er kon niet onomstotelijk
bewezen worden dat de schade
door de kwikblootstelling kwam.
En wij konden ook het tegendeel
niet onomstotelijk bewijzen."
WOENSDAG 13 APRIL 2016
Baarns verzet tegen uitzetting
door Wichard Maassen
en Fieke Snijder
David en Daniël
David (11) en Daniël (10) begrijpen niet
waarom ze uit Nederland weg moeten.
foto Caspar Huurdeman
door Lucien Baard
HENGELO. Akzo Nobel heeft in
2014 enkele tonnen betaald aan
een tijdelijke medewerker die in
2003 in de Hengelose chloorfa-
briek vermoedelijk een kwikvergif
tiging met blijvend letsel opliep.
Hoewel Akzo geen aansprakelijk er
kent, wil het bedrijf het niet tot
een rechtszaak laten komen en is
een schikking getroffen.
