Henk heeft zijn schaapjes op het droge
Tentoonstellingsruimte vanaf komend weekeinde open voor iedereen
ZEEUWS-VLAANDEREN 15
Het museum van Sluiskil is afgelopen
zaterdag officieel geopend.
Sluiskillenaren zijn er trots op.
Al ben je maar een
klein vlekje, Sluis
kil m'n geboorte
plekje. Van jou hou
ik het meest, aan
jou wijd ik dit lied,
vergeten, vergeten, dat doe ik jou
niet'.
Het refrein van het Sluiskils
volkslied. Want hoewel het dorp
in de geschiedenis steeds is ge
krompen, zowel in oppervlakte
als inwoneraantal, klinkt het
volkslied nog altijd luid. Vooral za
terdagmiddag tijdens de opening
van het museum zingt iedereen
uit volle borst mee. Soms voor de
muziek uit, maar enfin. De Sluiskil
lenaren zijn trots op hun dorp. En
op het museum.
Zelfs Sluiskillenaren die al jaren
niet meer in het kanaaldorp wo
nen, voelen zich betrokken. Lode-
wijk van den Berg, Nederlands
eerste astronaut en Sluiskillenaar,
verontschuldigde zich vanuit Flori
da per e-mail dat hij niet bij de
opening kon zijn. „Én we hadden
hem niet eens uitgenodigd", ver
telt Loek van Hecke, van de Com
missie (H)Erkenning Monumen
ten Sluiskil. Samen met stichting
Ter Kille staat de commissie aan
de wieg van het museum, dat in
de voormalige Oranje Nassau-
school in de Vogelschorstraat is ge
vestigd. Het museum zat aanvan
kelijk in Ter Kille, de oude kleuter
school in de Baljuwlaan. Maar na
de basisschoolfusie kwam het ge
bouw in de Vogelschorstraat vrij.
„Een mooier pand", vindt Van
Hecke. „En het is bovendien
tweeënhalf keer zo groot."
In augustus begon de opknap
beurt. Elke dag waren er wel een
man of vijf, zes aan de slag om te
verven, te timmeren of te poetsen.
Van Hecke: „Het mooie is dat we
niet eens mensen hebben moeten
ronselen. Ze kwamen naar me toe:
'Loek, heb je nog hulp nodig?'. Dat
is nou typisch Sluiskil. Als we het
zonder de vrijwilligers hadden
moeten doen, waren we in 2020
nog niet klaar."
Vanaf komende zaterdag is het
museum voor iedereen open. Be
zoekers betreden de tentoonstel
ling 'via de Sluiskiltunnel'. Een
ronde boog stelt de tunnel voor.
Op de twee schuifdeuren: een gro
te foto van binnen in de tunnel
buis. Als de deuren openen, be
reik je dus via de tunnel de eerste
van vijf zalen. Daarin is van alles
te vinden over de tunnel, zoals
een maquette van de boor die is
gebruikt, foto's van de voormalige
grootste ergernis der Zeeuws-Vla
mingen (de brug over het kanaal
dus) en fraaie platen van de aan
leg van de tunnel.
In een andere zaal wordt dan
weer alles uit de doeken gedaan
over de voormalige Protestantse
Kerk, een van de vele gebouwen
die ten prooi vielen aan de kanaal
verbreding. De kerkklok is er bij
voorbeeld te zien. Een ander ge
deelte besteedt aandacht aan heel
verschillende onderdelen van de
Sluiskilse geschiedenis. Zoals het
wereldkampioenschap drieban
den in 2010, de fanfare, het oude
ziekenhuis en de cokesfabriek.
Gerben Dijkstra heeft een aparte
ruimte waarin hij een brandweer
museum heeft gemaakt.
De misschien wel belangrijkste
zaal is helemaal gewijd aan Ho-
noré Colsen, icoon van Sluiskil.
Zijn strijd voor de vrije veren, zijn
gang naar Den Haag met 2500
Zeeuws-Vlamingen in 1958 om
voor die vrije veren te vechten, al
les is er over 'de burgemeester van
Sluiskil' te vinden. En als het mu
seum niet genoeg informatie
biedt, is er altijd nog het boek Ho-
noré Colsen, een geboren leider van
Loek van Hecke. Het werd zater
dag vlak voor de opening van het
museum gepresenteerd. Burge
meester Jan Lonink van Terneu-
zen overhandigde het eerste exem
plaar aan Theo Colsen, kleinzoon
van een van meest markante inwo
ners van dat trotse dorp.
Van jou hou ik het meest, aan jou
wijd ik dit lied. Vergeten, vergeten,
dat doe ik je niet.
'Ze kwamen naar me
toe: Loek, heb je nog
hulp nodig? Dat is nou
typisch Sluiskil'
'Honoré Colsen verzette
zich altijd tegen de
'hoge heren', hij kwam
op voor Sluiskil'
In paniek rennen de 25 scha
pen de andere kant op. Dat
was niet de bedoeling. Maar
met alle kijkers op zich ge
richt, tijdens de Herding Trail TS
in Groede, was de zesjarige hond
Ettan gisteren iets te enthousiast.
„Normaal gezien kan hij een kud
de van driehonderd schapen rus
tig houden, maar hij stelt zich aan
vandaag", zegt baasje Dorine Gijls-
tra uit Latem.
Gelukkig kan ze het met de
oudere en rustigere Ivan (12) later
nog eens proberen. Is ze toch niet
voor niets helemaal naar
Zeeuws-Vlaanderen gereden. Al is
de Herding Trail TS, die afgelopen
weekend voor de tweede keer ge
houden werd, toch vooral bedoeld
om te leren. „De Duitse keurmees
ter Andre Roller vertelt onze deel
nemers na afloop wat ze goed en
minder goed hebben gedaan en
wat ze kunnen verbeteren in de
toekomst", legt Hanke Karreman
van Werkgroep Herderen (WGH)
van De Nederlandse Herdershon
den Club (NHC) uit. Al komen er
toch ook mensen voor de CACITR
titel, die dit jaar voor het eerst in
Nederland te behalen is. „In alle
landen werden al wedstrijden ge
houden met herdershonden, be
halve in Nederland. Wij hoeden
met Hollandse herders en hebben
hier allemaal lange, smalle dijkjes.
Schapen moeten weten waar de
grenzen zijn, waar ze niet mogen
komen in verband met hun veilig-
'Die schapen voelen het
meteen als een hond de leiding
heeft. Maar ook als ze lekker
hun gang kunnen gaan'
heid. De hond neemt deze gren
zen voor zijn hoede. Hij drijft ze
dus niet op, zoals bordercollies dat
doen bij de collecting style (CS).
Wij werken met de traditional sty
le (TS)."
De Hollandse korthaarherder
Henk weet hoe hij de grenzen
moet bewaken. Hij krijgt applaus
nadat hij het parkoers goed heeft
afgerond. „Vorig jaar was mijn
doel de schapen uit de kraal te krij
gen. Daarna werden we gediskwa
lificeerd. Nu wilde ik in ieder ge
val dat de schapen rustig konden
grazen. En dat is gelukt! Henk
heeft ze zelfs netjes terug in de
kraal gekregen", vertelt baasje Da
nielle van Ee uit Bilthoven enthou
siast. Karreman: „Die schapen voe
len het meteen als een hond de lei
ding neemt. Maar ze voelen het
ook als ze lekker hun gang kun
nen gaan. Je ziet snel of een her
der het goed doet of niet."
MAANDAG 11 APRIL 2016
Museum typisch Sluiskil
door Bob Maes
Theo Colsen krijgt het eerste boek over zijn opa van Jan Lonink.
betreden via de tunnelbuis. Er zijn in totaal vijf zalen, foto's Peter Nicolai
De eerste zaal van het museum is te
Loek van Hecke museum
Jan Lonink burgemeester Terneuzen
door Gertie De Boey
De Hollandse korthaarherder Henk in actie, foto Peter Nicolai
